رسانه‌های حکومتی جمهوری اسلامی صبح روز چهارشنبه ۲۱ خرداد، از اجرای حکم اعدام مجاهد کورکور، معترض زندانی اهل ایذه و از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری ۱۴۰۱ خبر دادند. خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، این خبر را تایید کرد. هنوز مشخص نیست که این اجرای حکم در کجا صورت گرفته است.
تنها ساعاتی پیش از اعلام خبر مجاهد کورکور، گزارش‌هایی در شبکه‌های اجتماعی مبنی بر فراخواندن خانواده او برای انجام آخرین ملاقات در زندان منتشر شده بود. طی روزهای گذشته نیز کنشگران حقوق بشر و بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به افزایش احتمال اجرای حکم اعدام او ابراز نگرانی کرده بودند.
مجاهد کورکور روز ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد. شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دی‌ماه همان سال، توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
۲۱ خرداد روز تولد کیان پیرفلک است. مجاهد کورکور که ابتدا به اتهام قتل او، و پس از آنکه معلوم شد او ضارب کیان نبوده، به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» محکوم شد، در روز تولد کیان اعدام شد.
خبرگزاری میزان در آن زمان در گزارش خود مدعی شده بود که عباس کورکوری به “محاربه از طریق کشیدن سلاح به قصد جان مردم و ارعاب و افساد فی‌الارض از طریق ارتکاب جنایت به وسیله تیراندازی با سلاح جنگی”، “اخلال در نظم عمومی” و “ایراد خسارت عمده به تمامیت جسمانی منتج به جان باختن هفت نفر از جمله کیان پیرفلک”، “ایراد خسارت عمده به اموال عمومی و خصوصی”، “تشکیل گروه باغی و عضویت در آن از طریق قیام مسلحانه علیه نظام” متهم است.
قوه قضائیه جمهوری اسلامی پیش‌تر مدعی شده بود که مجاهد کورکور، “متهم اصلی” پرونده “تیراندازی ۲۵ آبان به معترضان در شهر ایذه” به شمار می‌رود. در این تیراندازی هفت شهروند از جمله کیان پیرفلک، کودک نه ساله، جان خود را از دست دادند.
نسبت دادن اتهام “قتل کیان پیرفلک” به مجاهد کورکور در حالی بود که زینب مولایی، مادر کیان پیرفلک در مراسم خاکسپاری پسرش گفته بود، این “ماموران امنیتی” بودند که خودروی آن‌ها را هنگام عبور از خیابان “به رگبار بستند،” که این موضوع، منجر به مرگ کیان و وارد آمدن جراحات شدید به پدر او شد.
مادر کیان پیرفلک همچنین در یک استوری در حساب اینستاگرامش با انتشار عکسی از خود در کنار مادر مجاهد کورکور، حمایتش را از او اعلام کرده بود.
میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی مجروح شد، با انتشار ویدئویی، اتهامات وارده به کورکور را بی‌اساس خوانده بود.
او در این ویدیو گفت: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچه‌های ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
سجاد پیرفلک، عموی کیان پیرفلک نیز در صفحه شخصی خود در توییتر گزارشی از آخرین وضعیت رسیدگی به پرونده برادرزاده جان‌باخته‌اش ارائه کرده و “به صراحت” تاکید کرده بود که قتل برادرزاده ۱۰ ساله‌اش از سوی “ضابطان قضایی در حضور پدر و مادر کیان” صورت گرفته و در زمان وقوع قتل “هیچ اثر و نشانی از متهم یعنی مجاهد کورکور نبوده است”.
او با تاکید بر بی‌گناهی مجاهد کورکور نوشته بود که دوربین‌های مداربسته پرتعداد در اطراف محل وقوع این قتل، ادعای خانواده کیان پیرفلک را به اثبات می‌رسانند.
کیان پیرفلک، کودک ۱۰ ساله شامگاه ۲۵ آبان بر اثر تیراندازی به خودرو حامل او و خانواده‌اش در شهر ایذه، در جریان اعتراض‌های ضدحکومتی، جان باخت.
در این سال‌ها فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ادامه یافته است. پویا مولایی‌راد، پسرعموی ماه‌منیر مولایی‌راد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نمانده است. نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش به‌دلیل سرطان برای دادخواهی و اثبات بی‌گناهی برادرش تلاش کرد.
پیش از این در شهریورماه سال ۱۴۰۳، نگار کوکور، خواهر مجاهد کورکور که روز چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۴ بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت، در گفت‌وگو با دویچه وله فارسی درباره جزئیات پرونده برادر خود توضیح داده بود.
انتشار خبر اعدام مجاهد کورکور به موجی از خشم عمومی در شبکه‌های اجتماعی و در میان فعالان سیاسی و اجتماعی و حقوق بشری دامن زده است.
با اعدام مجاهد کورکور، تعداد معترضان خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به ۱۱ نفر رسید. پیش از اعدام مجاهد کورکور، زندانیان معترض دیگری در ارتباط با خیزش سراسری ۱۴۰۱ اعدام شده بودند که از جمله آن‌ها می‌توان به محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند، محمد قبادلو و رضا رسایی اشاره کرد.
در حالی که اعدام‌ها ادامه دارد، ده‌ها زندانی دیگر نیز همچنان در انتظار حکم نهایی هستند؛ احکامی که با توجه به اتهامات سنگین وارد شده، می‌تواند برای آن‌ها نیز به اعدام منجر شود. نهادهای حقوق بشری بین‌المللی بارها نسبت به افزایش سرکوب و استفاده حکومت ایران از مجازات اعدام به‌عنوان ابزار انتقام سیاسی هشدار داده‌اند.
