سازمان ثبت احوال در گزارشی تفصیلی با اشاره به پایین آمدن میانگین متوسط عمر در کشور، استان سیستان و بلوچستان را با متوسط عمر 50.7 دارای کمترین میانگین سن در بین فوتی‌های یک سال اخیر خواند.
بر اساس این گزارش که روز گذشته مرکز رصد جمعیت سازمان ثبت احوال منتشر کرد میزان نرخ خام فوت (شمار فوتی‌ها نسبت به جمعیت منطقه به ازای هزار نفر) کل کشور در سال ۱۴۰۲ برابر با ۵/۳ در هزار نفرجمعیت بوده است که استان گیلان با نرخ ۷/۴ در هزار نفر جمعیت بیشترین نرخ فوت و استان کهگیلویه و بویر احمد با نرخ 9/3 در هزار نفر جمعیت کمترین نرخ فوت را در بین استان‌ها داشته‌اند.
گزارش سازمان ثبت احوال در حالی منتشر می‌شود که چندی پیش رییس سازمان نظام پزشکی کشور اعلام کرد که شاخص امید به زندگی در جمهوری اسلامی از نُرم دنیا بالاتر رفته و در حال حاضر میانگین شاخص امید به زندگی 74 سال است.
محمد رئیس زاده مهرماه گذشته در همایش بزرگداشت روز جهانی سالمند، گفت: در ارزیابی وضعیت بهداشت و درمان کشور شاخص امید به زندگی مهم است که در حال حاضر این شاخص در کشور ما وضعیت خوبی دارد.
بر اساس تعاریف شاخص امید به زندگی یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد افراد یک جامعه به‌طور میانگین چقدر عمر می‌کنند، یا به عبارت دیگر، انتظار می‌رود چقدر عمر کنند.
با نگاهی به آمار سازمان ثبت احوال در خصوص کاهش میانگین متوسط عمر آنچه که از سخنان رییس سازمان نظام پزشکی در خصوص شاخص امید به زندگی بر می‌آید تنها کذب بودن این اظهارات است.
البته نهادینه شدن سخنان کذب در میان مسوولان جمهوری اسلامی امری بدیهی است چرا که در همین یک مورد اظهار نظرهای فراوانی در خصوص میانگین عمر از سوی مقامات بدون توجه به آمار رسمی و تنها با عددسازی صورت گرفته است.
سعید کریمی معاون درمان وزیر بهداشت میانگین عمر در ایران را 77 سال دانست، صولت مرتضوی، وزیر کار دولت سیزدهم هم چندی قبل گفته بود که متوسط نرخ امید به زندگی در ایران پیشرفت زیادی داشته و به بیش از ۷۸ سال رسیده است. کمال حیدری، معاون بهداشت وزارت بهداشت در گفت‌وگو با روزنامه وطن‌امروز میانگین عمر مفید را 80 سال عنوان کرد.
بانک جهانی شاخص امید به زندگی و میانگین متوسط عمر را به موارد بسیاری نسبت می‌دهد. بهداشت و سلامت، رفاه فرهنگی و اجتماعی، اقتصاد سالم، نداشتن استرس و اضطراب و نیز توسعه یافتگی یک مکان متغیرهایی است که به طور مستقیم در شاخص میانگین عمر و امید به زندگی اثر می‌گذارد.
با بررسی وضعیت استان سیستان و بلوچستان می‌توان دریافت که این استان کمترین نرخ مشارکت اقتصادی را در بین ۳۱ استان کشور دارد. بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۶ دوازدهمین استان بیکار کشور به شمار می‌آید. از لحاظ توسعه کمترین توسعه را در میان استان‌های ایران دارد. زراعت اشکال متعددی دارد و صنعت آبی آن وابسته به یک رود هیرمند است.
براساس گزارش مؤسسه عالی آموزش و پژوهش ریاست جمهوری، در برخی مناطق روستایی استان سیستان و بلوچستان نرخ فقر بین ۷۵ تا ۹۰ درصد است. طبق این گزارش از ۲۰ منطقه دارای بالاترین نرخ فقر در ایران، ۱۴ منطقه مربوط به مناطق روستایی شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان است. با این حساب میانگین متوسط عمر 50 سال عددی واقعی است و عددسازی مقامات جمهوری اسلامی بار دیگر نشان از ناکارآمدی حاکمیت است.
براساس آمارهای سازمان ثبت احوال و وزارت بهداشت ایران، بیشرین دلایل فوت ایرانیان مربوط به بیماری‌های قلبی و عروقی نزدیک به ۴۰ درصد، سرطان‌ها و تومورها با بالای ۱۱ درصد و بیماری‌های دستگاه تنفسی نزدیک ۱۰ درصد سهم است که به عقیده جامعه‌شناسان و فعالان مدنی بیشترین علت را مدیریت ناکارآمد جمهوری اسلامی در زمینه‌های مختلف کشور دارد. مدیریتی که در طول 45 سال اخیر اکشور را فرسنگ‌ها از توسعه یافتگی دور کرده است.
