ملاقاتهای رییسی در تاجیکستان، پذیرش ایران در پیمان شانگهای

ابراهیم رییسی در سفر خود به تاجیکستان که برای حضور در اجلاس سران همکاری کشورهای عضو شانگهای بود با برخی سران این کشورها در حاشیه کنفرانس ملاقات کرد وی در دیدار با عمران خان نخستوزیر پاکستان خواستار ارتقای روابط و همکاری های منطقه ای با پاکستان شد و به اشتراکات تاریخی و فرهنگی دو کشور ، فراتر از همسایگی توصیف کرد و گفت نباید اجازه دهیم فتنه گری و شیطنت بیگانگان این روابط خوب را تحت تاثیر قرار دهد.
رئیسی با اشاره به مرز طولانی دو کشور خواهان استقرار امنیت در مناطق مرزی برای افزایش تعاملات و تبادلات اقتصادی و تجاری شد که به شکوفایی آبادانی این مناطق نیز کمک کند رییسی همچنین قبول کرد نشست مشترک در مورد افغانستان با پاکستان داشته باشد .و گفت باید تلاش کرد حکومتی در افغانستان شکل بگیرد که همه اقوام و گروه ها را در بر گرفته و برخاسته از اراده آحاد مردم این کشور باشد. کلید حل مشکلات افغانستان، تشکیل حکومت فراگیر و جلوگیری از مداخلات بیگانگان در امور این کشور است. عمران خان نیز گفت به دنبال گسترش همه جانبه روابط خود به ویژه در زمینه حمل و نقل با ایران هستیم و معتقدیم ارتقای سطح همکاری های دو کشور تاثیرات مثبت منطقه ای و جهانی خواهد داشت. وی گفت چنانچه دولت فراگیر در افغانستان تشکیل نشود مشکلات این کشور تشدید شده و زیان آن بیش از هر کشوری متوجه پاکستان و ایران خواهد بود.و ایران و پاکستان باید برای عبور موفق افغانستان از مرحله دولت سازی و تشکیل حکومت فراگیر با یکدیگر همکاری و تعامل نزدیک داشته باشند.
رییسی در سخنان امروز خود در تاجیکستان در احلاس سران شانگهای از پذیرش ایران در پیمان شانگهای تشکرکرد . وی همچنین از امکانات موقعییتی ایران برای ارتقا تجارت میان کشورهای عضو پیمان شانگهای سخن گفت. وی گفت جهت گیری سیاست خارجی خود را تمرکز بر چندجانبه‌گرایی اقتصادی و تقویت سیاست همسایگی به معنی وسیع آن و تقویت حضور در سازمانهای منطقه‌ای بنا نهاده است وی همچنین به موقعییت استراتژیک ایران اشاره کرد و گفت ا یران حلقه وصل سه طرح زیرساختی است. ایران می‌تواند از طریق کریدور شمال – جنوب حلقه وصل جنوب و شمال اورسیا باشد و آسیای مرکزی و روسیه را به هند پیوند دهد. کریدور شمال-جنوب می‌تواند زیرساخت سخت همگرایی در قالب اوراسیای بزرگ را تقویت نماید. ایران در مسیر یکی از کریدورهای ابتکار کمربند و راه، یعنی کریدور چین آسیای مرکزی غرب آسیا قرار دارد و می‌تواند پیوند دهنده شرق و غرب اوراسیا باشد. همچنین بندر بزرگ چابهار ایران ظرفیت تبدیل شدن به مرکز تبادلات چندین کشور عضو و همسایه را به نحو ویژه دارد که با همت اعضا می‌تواند به نمادی از همکاری همه اعضای سازمان شانگهای باشد.
برای دولت رییسی عضویت در پیمان شانگهای در آغاز کار دستاورد مهمی در تبلیغات خارجی میباشد . هر چند در عمل بخاطر مشکلات کارامدی و مذیریتی ایران عملا نمیتواند از مزایای این پیمان استفاده کند . ورود به چنین پیمانهایی که چین محور است عملا موقعییت ایران در ارتباط با اروپا را به خطر میاندازد . جمهوری اسلامی باانکه صنعت و سیستم اموزشیش برمبنای غرب تنظنم شده است در شرایط در گیری و تحریم ایران از سوی غرب غرب در این پیمانها، سیاست نزدیکی به شرق در این نوع پیمانها فقط یک ارتباط یکسویه و استثماری خواهد شد. وجمهوری اسلامی عملا نمیتواند بازیگر پرقدرتی در این پیمانها باشد