حسن روحانی رئیس جمهور روز یکشنبه درهنگام ارائه بودجه سال 1399در مجلس از تمرکز دولت برای توسعهی شبکه ملی اطلاعات خبر داد و با بیان اینکه پهنای باند از ابتدای دولت یازدهم تقریبا ۲۰ برابر شده، گفت این روند تا تقویت شبکه ملی اطلاعات ادامه خواهد یافت. وی در بخش دیگری از اظهاراتش با اشاره به دستور اکید آیتالله خامنهای برای راهاندازی شبکه ملی اطلاعات از تقدیم لایحه بودجه درباره شبکه ملی اطلاعات خبر داد و ابراز امیدواری کرد به زودی برای رفع نیازمندیهای شبکه اطلاعاتی نیازی به خارج وجود نداشته باشد.
این اظهارات حسن روحانی در خصوص تلاشهای دولت برای توسعه شبکه ملی اطلاعات و اینکه یکی از اصول اصلی سیاست دولت توسعه شبکه ملی اطلاعات است، در حالی عنوان میشود که وی از آغاز روی کار آمدن پیوسته بر ضرورت دسترسی مردم به شبکه آزاد اطلاعات تاکید کرده و بارها گفته است تمام تمرکز دولت وی بر این است که مردم به شبکه آزاد اطلاعات دسترسی داشته باشند.
تمامی کارشناسان و تحلیلگران به خوبی میدانند در صورت راهاندازی شبکه ملی اطلاعات، دسترسی مردم به شبکه آزاد اطلاعات محدود خواهد شد و مردم امکان دسترسی خود به شبکه آزاد را از دست خواهند داد ومانند مردم چین در چارچوبهای تعیینشده توسط حاکمیت امکان دسترسی به اطلاعات مدیریتشده را خواهند داشت.
طرفداران روحانی و به ویژه برخی از اصلاحطلبان در سالهای اخیر در پاسخ به منتقدانی که از دولت روحانی به علت عمل نکردن، به وعدههای انتخاباتی وی انتقاد میکردند، اینترنت و دسترسی مردم به اینترنت را یکی از مهمترین دستاوردهای مردم از روی کار آمدن روحانی عنوان و همواره تاکید میکردند هر دولتی غیر از دولت روحانی امکان دسترسی مردم به شبکه ملی اطلاعات را محدود میکرد.
اما حالا با اظهارات اخیر حسن روحانی، آن هم در آستانه روز دانشجو که وی همواره بر دسترسی دانشجویان به شبکه بی حد و حصر اطلاعات تاکید کرده بود، وی گفته است یکی از سیاستهای اصلی دولت وی، راهاندازی شبکه ملی اینترنت و ارتقای پهنای باند به این منظور بوده است.
کشورهای چین و روسیه، دو متحد اصلی جمهوری اسلامی، قبل از جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به شبکه آزاد اطلاعات را محدود کرده و شبکههای ملی اطلاعات را راهاندازی کردهاند.
برخی از کارشناسان این اقدام دولت را تیر خلاص به مشروعیت ناچیز حاکمیت قلمداد میکنند، اما بسیاری دیگر نیز معتقدند که مردم و حتی کارشناسان و تحلیلگران با وجود انتقادها به این محدودیت هم مانند دیگر محدودیتها به زودی عادت خواهند کرد و فضای سیاسی و اجتماعی هم برای ایزوله کردن هرچه بیشتر مردم نسبت به جامعهی جهانی مهیا خواهد شد.
