روز گذشته بعد از چهل سال بالاخره زنان ایرانی بطور رسمی و عمومی توانستنددر استادیوم فوتبال ودر مسابقه میان تیم ملی ایرام وکامبوج حضور بهمرسانند . این موضوع که علیرغم مخالفت مراجع مذهبی و مقا مات قضایی کشور صورت گرفت عمدتا تحت تاثیر فشارو تهدید فیفا در مورد محرومییت ایران برای حضور در مسابقات جام جهانی و فضای روانی و افکار عمومی ناشی از خود سوزی سحر خدایاری انجام گرفت .اکنون بنظر میرسد که این امر حاکمییت را در مقابل اقدامی قرار داده است که در صورت ایجاد محدودیت مجدد با مشکلات جدی در افکار عمومی بخصوص در برابرزنان مواجه خواهد شد . هر چند در استادیوم زنان شعارهایی در حمایت از دختر آبی سردادند ولی در مجموع به لحاظ سیاسی در گیری خاصی میان زنان و ماموران امنیتی انجام نگرفت . در این میان ودر واکنش به این موضوع علی ربیعی سخنگوی دولت گفت: خوشحالم که یک بازی زیبا را دیدیم، هیچ اتفاق خاصی رخ نداد و همه تلاش کردند این دیدار به بهترین نحو اجرا شود.وی افزود: در این چند روز وزیر ورزش روز و شبش را گم کرده بود و تمام هدفش این بود که این دیدار با آرامش پایان پذیرد.وی در پاسخ به این پرسش که آیا باز هم بانوان می توانند به ورزشگاه بیایند؟ گفت: رفتار امروز حضور بانوان در استادیوم آزادی، حضور آنان را در بازی های بعد تضمین کرد و اعتقاد دارم دست آقای تاج برای آمدن بانوان به دیگر بازی ها هم بازتر شده است.وی افزود مردم ایران نشان دادند از فرهنگ بالایی برخوردارند زیرا نه اتفاق بدی رخ داد و نه کسی می تواند دنبال بهانه باشد در این میان عفو بین الملل این اقدام را نمایشی خوانده و گفته حضور محدود زنان در استادیوم برای ترمیم وجهه حکومت ایران بعد از خود سوزی سحر خدایاری بوده است .
واقعییت این است که مسئله اصلی برای عقب نشینی حکومت در این میان تهدید فیفا برای محروم کردن ایران در مسابقات جام جهانی بود که میتوانست موج سنگینی را علیه حکومت ایجاد کند ودر نتیجه علیرغم شعارهای مقامات قضایی زنان در ورزشگاه حضور به هم رساندند . رهبرایران نیز عملا در این موضوع این بار سکوت اختیار کرده است .
