حجاریان و خطر تجزیه ایران


سعيد حجاريان فعال سياسى اصلاح طلب در مصاحبه ای  با تحليل و بررسى خطرى جدى با عنوان تلاش براى تجزيه ى ايران و همچنين با پرداختن به مسايلى مانند اپوزيسيون حامى تماميت ارضى به راهكار هاى مقابله با اين خطر پرداخته است 

وی نخست در واكنش به اين پرسش كه خطر تجزيه ى ايران را تا چه اندازه جدى مى دانيد بر رفتار مقامات امريكايى تاكيد مى كند كه در الفاظى كه در خصوص ايران به كار مى برند خطر تجزيه ى ايران را به راحتى مى شود مشاهده كرد امريكا وقتى مى گويد تمام گزينه ها روى ميز است يكى از گزينه هاى مطرح همان تجزيه ايران است يا مدتى پيش جان بولتون در كلامش از واژه ى مجعول يعنى خليج عربى استفاده كرد و اين احتمال وجود دارد كه امريكايى ها با همدستى حاميانشان در منطقه با ادعاهايى كه در خصوص جزائر سه گانه مطرح  مى كنند يحتمل در يك حمله ى محدود اين جزائر را به تصرف خود درآورند در صورت چنين اتفاقى بازپس گيرى آن مخصوصاً به جهت اينكه آنها در جنگ دريايى بسيار توانمند هستند كار شايد محالى باشد .حجاريان سپس با مطرح كردن سناريوهاى ديگر از سوى برخى ايران ستيزان با كمك مالى کشورهای عرب منطقه و در ادامه با اعلام پرواز ممنوع در دو منطقه تلاش خواهد شد تا نيروى اپوزيسيون و دو نيروى سياسى مستقل بتوانند جايگاه لجستيكى خود را محكم كنند و چه بسا كه امريكا بخواهد سناريوى عراق را در مورد ایران اجرا كند .حجاريا ن در پاسخ به پرسشى ديگركه ايرانى يكپارچه و تجريه نشده مگر چه هزينه هايى براى آنها دارد كه در حال برنامه ريختن براى تجزيه ى ايران هستند اظهار داشت :بالكان يكپارچه بود ولى همبستگى نداشت و به محض اينكه قوه ى زور وارد شد به راحتى تجزيه شد ولى در مقابل كشور هند قوم ٧٢ ملت است با زبان ها و دين هاى متفاوت ولى به واسطه ى دموكراسى همبستگى اجتماعى وجود دارد. حال ايران قرار است همانند يوگوسلاوى به يكپارچگى برسد يا هند بنده اعتقاد دارم بسيارى از نيروهاى اپوزيسيون وطن خواه هستند ولى در نيت برخى از آنان ترديد دارم و به صراحت مى گويم كه آنها در پى تحريم و جنگ هستند تا تنها تكه اى از وطنشان را كه هرگز بويى از آن نبرده اند به چنگ آورند و در نهايت اين افراد دو گرون هستند گروه بى وطن و گروه وطن فروش و پيشنهاد بنده اين است كه همانجا خارج از كشور با هم وارد معامله شوند و بى وطن ها از وطن فروشان وطن بخرند .حجاريان از راهكارش براى مقابله با تجزيه مى گويد و ادامه مى دهد كه يگانه راه مقابله با تجزيه پذيرفتن مقوله ى شهروندى براى تمام ايرانيان جداى از هر قوم و نژاد و دين و آيين و هر چه مى تواند باشد با پذيرفتن اين مهم همه در برابر قانون مساوى خواهند بو و از هر نعمتى در اين سرزمين مشترك يكسان بهره خواهند برد .حجاريان در آخر در ارتباط با تقويت حس ملى گرايى در ميان گروه ها و مردم گفت من معتقدم ابتدا بايد پروژه اى ملى موجود باشد كه مردم در أطراف آن جمع شوند در طول تاريخ معاصر ايران و مشروطه خواهى و ملى شدن صنعت نفت پروژه ى ملى به حساب مى آمدند ولى در چشم انداز ما پروژه ى ملى وجود ندارد زيرا  نه الگوى دقيقى از توسعه ى ملى تعريف شده و نه حتى دين و مذهب مى تواند چنين نقشى ايفا كند از طرفى ديگر بايد تاكيد كرد كه چهره هاى كاريزماتيك حول يك گفتمان ايجاد مى شود

و هرگز در خلاء نمى توان چنين انتظارى را بوجود آورد به عنوان مثال امام در مقابل شاه چنين وجهى داشت