آیت‌الله خامنه‌ای به روال هرساله، با حضور در شهر مشهد، و ارائه‌ی سخنرانی در حرم امام‌رضا، مهم‌ترین رهنمودهای خود را در خصوص مسائل جاری کشور بیان کرد. خامنه‌ای در آغاز سخنانش، با غیرواقعی خواندن اظهارات متخصصان و کارشناسان در خصوص مواجهه‌ی کشور با مشکلات جدی و شدید در سال ۱۳۹۸، اظهار داشت برخلاف نظر متخصصان و کارشناسان، وی اعتقاد دارد که سال ۹۸ سال فرصت‌ها خواهد بود.
او گفت کسانی که سال ۹۸ را سال تهدید عنوان می‌کنند، تحت تاثیر رجزخوانی و جنگ روانی دشمنان قرار گرفته‌اند که می‌خواهند دل مردم ایران را خالی کنند.
خامنه‌ای با احمق‌خواندن مقام‌های امریکایی، با غیرواقعی خواندن اظهارات آنها در این خصوص که با خروج از برجام مردم ایران نان هم نخواهند توانست بخرند، گفت هیچ کدام از این اظهارات درباره وخیم شدن شرایط مردم ایران به وقوع نپیوسته است.
رهبر ایران با فرصت خواندن تحریم‌ها برای ملت ایران، وجود درامد کلان نفتی را مانع از اصلاحات اقتصادی دانست و گفت کاهش درامد از ناحیه منابع نفتی موجب انجام اصلاحات اقتصادی و رهایی از وابستگی می‌شود.
خامنه‌ای با بیان این موضوع که قدرت دفاعی ایران بسیار بالاست و افزایش هم خواهد یافت، گفت این قدرت نظامی در سایه تحریم رشد پیدا کرده است.
رهبر ایران همچنین با انتقاد از اروپایی‌ها به خاطر کوتاهی در وظایف خود در خصوص برجام، اظهار داشت اروپایی‌ها عملا از برجام خارج شده‌اند و کانال مالی اروپا را بیشتر یک شوخی تلخ دانست، و گفت سیاستمداران اروپای با وجود کت و شلوار پوشیدن و سامسونت در دست داشن، در باطن و به معنای واقعی وحشی هستند.
خامنه‌ای بار دیگر با انتقاد از سند ۲۰۳۰، موافقان این سند را تقی‌زاده‌های امروزی خواند و ضمن انتقاد از اعتماد به غربی‌ها، بخشی از مشکلات کشور را ناشی از این اعتماد دانست. وی در عین حال تاکید کرد نباید تعصب داشت و همه امور غربی را منفی دانست.
رهبر ایران همچنین با اشاره به تلاش کشورهای غربی برای تجهیز هسته‌ای عربستان، با ابراز خشنودی از مشارکت کشورهای غربی در ساخت تجهیزات هسته‌ای در عربستان، اظهار داشت این تجهیزات هسته‌ای به زودی به دست مجاهدان اسلامی خواهد افتاد.
خامنه‌ای همچنین با بیان این موضوع که در کشاورزی اقدامات زیربنایی خوبی انجام شده اظهار داشت منظور از تولید فقط تولید صنعتی نیست، و دولت باید برای تولید کشاورزی، دامداری، صنایع بزرگ، صنایع متوسط، صنایع کوچک، صنایع دستی، و صنایع خانگی هم برنامه‌ریزی کند.
وی همچنین بر ضرورت حمایت از کسانی که برای کشور ثروت‌آفرینی می‌کنند تاکید کرد و اظهار داشت در واگذاری کارخانه‌ها به بخش خصوصی باید دقت شود که کار و تولید هم ادامه یابد و از سوءاستفاده جلوگیری شود.
این اولین بار نیست که علی خامنه‌ای سخنان روز اول فروردین خود را با دشنام گفتن به دشمنان جمهوری اسلامی آغاز می‌کند، اما برای اولین بار است که با بی‌حیثیت‌کردن متخصصان و کارشناسان دلسوز داخلی که با هشدار دادن نسبت به مشکلات آینده کشور تلاش می‌کنند تا کمی از بار فاجعه‌ای که در راه است بکاهند، حرف خود را آشکارا و علنی بالاتر از حرف مخصصین و کارشناسان عنوان می‌کند. کارشناسان ماه‌هاست که نسبت به مشکلات جاری در کشور و تشدید آن در سال اينده هشدار می‌دهند، همچنان که نسبت به وقایع سال قبل و حتی نسبت به وقوع اعتراض‌های خیابانی هشدار داده بودند.
البته تحلیل‌گران اعتقاد دارند رهبر ایران در تعریف مشکلات و بحران‌های پیش روی کشور با کارشناسان و متخصصان اختلاف نظر دارند و مشکلاتی که از نظر کارشناسان برای کشور تهدیدی جدی به شمار می‌‌آید،از نظر رهبر ایران نه تنها مشکل نیست بلکه فرصت است.
آیت‌اله خامنه‌ای درست می‌گوید. تحریم‌ها می‌تواند برای ایران فرصت باشد و موجب رهایی از وابستگی اقتصاد نفتی ایران بشود، اما در شرایطی که شرایط کشور و زیرساخت‌های مناسب برای توسعه تولید و تقویت تولید در کشور مهیا باشد و دولت و سیاست‌گذاران به بهبود تولید اهمیت بدهند و زمینه‌های لازم برای افزایش سرمایه‌گذاری در تولید را فراهم کنند. ضمن اینکه تولید و بهبود تولید بدون تعامل بین‌المللی امکان‌پذیر نیست. در حال حاضر بزرگ‌ترین مشکلی که تولید در کشور را تهدید می‌کند، پس از زیرساخت‌ها نامناسب و موانع داخلی، فقدان رابطه اقتصادی و بین‌المللی با جهان است. یک اقتصاد پویا اقتصادی است که بتواند در تعامل با جهان به پویاتر شدن اقتصاد خود در یک فای باز رقابتی کمک کند. اما رویکرد آیت‌الله خامنه‌ای همچنان‌که بارها در اظهاراتش هم بیان می‌کند، ایجا کارگاه‌های زودبازده اقتصادی و تبدیل افراد به کنشگران اقتصادهای کوچک محلی است.. تاکید همیشگی رهبر ایران بر پیشرفت به جای توسعه نیز ناظر بر همین نگاه خرد در بهبود شرایط اقتصادی و توسعه کسب و کار به جای بهبود کلان اقتصاد و تولید در سطح کلان است. بسیاری از کارآفرین‌ها و همچنین واحدهای تولیدی دیربازده به علت عدم حمایت دولت از آنها و تلاش حاکمیت برای جلوگیری از ثروتمندشدن دارندگان واحدهای تولیدی دیربازده، در رقایت با دولت یا در حال ورشکستگی هستند یا به علت قطع ارتباط بین‌المللی در معرض نابودی و شکست اقتصادی قرار دارند.
