محسن رفیق‌دوست در گفت‌وگو با وب‌سایت دیدبان ایران تایید کرد که دستگاه‌های اطلاعاتی و نظامی جمهوری اسلامی با فرماندهی او محسن رضایی، مسئول ترور شماری از مقامات حکومت پهلوی و منتقدان این نظام در خارج ایران بوده‌اند.
محسن رفیق‌دوست، وزیر سابق سپاه، رئیس سابق بنیاد مستضعفان و از چهره‌های اصولگرا در ایران، در مصاحبه‌ای ضمن تأیید انجام ترورهای برون‌مرزی به دست عوامل جمهوری اسلامی، خود را «فرمانده ترور» شخصیت‌هایی چون شاپور بختیار و فریدون فرخزاد معرفی کرد.
گرچه بارها دست داشتن عوامل حکومت ایران در ترورهای خارج از کشور در رسانه‌ها مطرح شده است، اما این از معدود دفعاتی است که یک چهرهٔ شناخته‌شدهٔ جمهوری اسلامی ایران بر این امر صحه می‌گذارد.
رفیق‌دوست که پیشتر وزیر سابق سپاه بوده و از چهره‌های حزب موتلفه به شمار می‌رود، در مصاحبه‌ای که سایت «دیده‌بان ایران» به‌تازگی منتشر کرده می‌گوید: «من فرمانده ترور تیمسار اویسی، فریدون فرخزاد، پسر اشرف پهلوی و شاپور بختیار بودم».
قتل شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر حکومت پهلوی در تابستان ۱۹۹۱، قتل فریدون فرخزاد، شومَن، شاعر و هنرپیشه در بُن آلمان در تابستان ۱۹۹۲ و ترور دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران و یارانش در رستوران میکونوس برلین در سپتامبر ۱۹۹۲ به دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی بازمی‌گردد.
رفیق‌دوست به‌عنوان اولین وزیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و رئیس اسبق سازمان حکومتی بنیاد مستضعفان در ایران، توضیح داد که نیروهای ترور خارجی، ازجمله گروه جدایی‌طلبان باسک در اسپانیا، با دریافت پول از جمهوری اسلامی شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر دوره پهلوی، غلامعلی اویسی، ارتشبد نیروی زمینی شاهنشاهی، شهریار شفیق، افسر ارشد نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی و فرزند شاهدخت اشرف پهلوی را در کنار فریدون فرخزاد، مجری تلویزیون و از منتقدان جمهوری اسلای را به قتل رساندند.
او در این مصاحبه ویدیویی گفت: «به اسپانیا رفتیم و با مذاکره و پرداخت پول از سوی ایران، آن‌ها را راضی کردیم. این‌ها آدم‌های جنگجویی هستند و ما گفتیم می‌خواهیم چنین آدمی را ترور کنیم. بعد پول را پیش یک روحانی مصری ساکن آلمان گذاشتیم و گفتیم اگر زدند، بیایند از شما پول را بگیرند. ما تیمی در خارج ایران داشتیم و اویسی، پسر اشرف، همان پسر قرتیه (فریدون فرخزاد)، بختیار و … همه این‌ها را به همان تیم‌هایی که آنجا بودند سفارش دادیم. معمولا بچه‌های باسک مامور اجرا می‌شدند، این‌ها را می‌زدند و بعد هیچی به هیچی.»
رفیق‌دوست همچنین اعتراف می‌کند که در ترور شاپور بختیار، «رئیس انیس نقاش» بوده است. انیس نقاش، متولد بیروت، یکی از همکاران ایلیچ رامیرز سانچز، معروف به کارلوس شغال در جریان حمله به دفتر مرکزی اوپک، سه سال پیش از انقلاب اسلامی ایران و گروگانگیری وزیران نفت اوپک بود. نقاش سپس در سال ۱۳۵۹ به‌عنوان عامل اصلی ترور شاپور بختیار معرفی شد.
محسن رفیق‌دوست که اکنون ۸۴ سال دارد در مصاحبه این طور توضیح می‌دهد: «تیمی که در آنجا داشتیم اویسی، پسر اشرف، فرخزاد، بختیار و… ترور همه این‌ها را تیم‌هایی که آنجا بودند انجام دادند. معمولاً بچه‌های باسک مأمور اجرا می‌شدند، این‌ها را می‌زدند».
اشاره او به گروه جدایی‌طلبان باسک اسپانیا، اِتا، است که سابقهٔ ده‌ها قتل و بمب‌گذاری در این کشور اروپایی را داشت و در سال ۱۳۸۱ در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا قرار گرفت.
متهم شدن استفاده جمهوری اسلامی از شبه‌نظامیان مسلح خارجی برای اقدام علیه مخالفان حکومت در خارج از کشور بی‌سابقه نیست، اما ظاهرأ این نخستین بار است که ادعایی درباره ارتباط جمهوری اسلامی با جدایی‌طلبان باسک منتشر می‌شود.
محس رفیق‌دوست در ادامه توضیح داد که تروریست‌ها در ماموریت‌های برون‌مرزی جمهوری اسلامی برای قتل مخالفان، از او «به‌طور مستقیم» دستور می‌گرفتند.
او گفت: «متهمان در دادگاه هم گفتند. مسئولش من بودم و این‌ها را فرستادم و رفتند و بالاخره گیر کردند. انیس نقاش به خاطر طولانی شدن بازداشت اعتصاب غذا کرد. حالا نمی‌دانم چطور بود که دولت فرانسه نمی‌خواست این بمیرد. این هم گفته بود من فقط موقعی اعتصاب غذایم را می‌شکنم که حاج محسن به اینجا بیاید.»
مسئول اصلی خرید اسلحه و تجهیزات نظامی برای سپاه پاسداران در طول جنگ ایران و عراق، سپس به شرح بیشتر این پرونده پرداخت و از تماس رئیس‌جمهوری وقت فرانسه با علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، رئيس‌جمهوری پیشین ایران درباره تحویل دادن رفیق‌دوست به دادگاه این کشور سخن گفت.
بر اساس گفته‌های رفیق‌دوست، او حاضر شد به پاریس سفر کند و همراه با آهنی، سفیر وقت جمهوری اسلامی به دیدار وزیر خارجه فرانسه رفتند. رفیق‌دوست به سفیر ایران نیز گفته است که «تو سفیر نیستی، بلکه فقط مترجم حاج محسن هستی.»
او همچنین در این گفت‌وگو مدعی شد که وزیر خارجه فرانسه را مجبور کرد تا در حضور او به فرانسوا میتران، رئیس‌جمهوری وقت این کشور تماس بگیرد و از او قول بگیرد که در صورت پایان اعتصاب غذای انیس نقاش، تا ۲ هفته بعد او را آزاد کنند، وگرنه «یک سفارتخانه در پاریس منفجر می‌شود یا یک هواپیمای فرانسوی ربوده می‌شود.» انیس نقاش پس از این تهدیدها و در زمان مورد توافق که ۲ هفته بعد بود، از زندان آزاد شد.
از سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تا اواخر دهه هفتاد خورشیدی، اوج فعالیت‌های داخلی و برون‌مرزی دستگاه‌های اطلاعاتی و نظامی جمهوری اسلامی برای ترور مخالفان خود محسوب می‌شد و آنان در این سال‌ها چه در شهرهای ایران و یا شهرهای اروپایی، صدها تن از مقامات حکومت سابق، روزنامه‌نگاران، هنرمندان و فعالان سیاسی منتقد خود را به انواع و اشکال مختلف به قتل رساندند.
محسن رفیق‌دوست آبان سال گذشته نیز گفته بود که «در منطقه از همه قدرت‌های جهانی گروگان داریم و انشالله وسیله‌ای فراهم شود که این گروگان‌ها را از بین ببریم.»
نام محسن رفیق‌دوست در چندین پرونده سوء استفاده مالی نیز آمده و او متهم شده که با سوء‌استفاده از مقام خود در سپاه در طول جنگ ایران و عراق «ثروت‌اندوزی» کرده است.
عبدالله رمضان‌زاده، سخنگوی دولت محمد خاتمی، هم یک بار در توئیتی خطاب به او نوشت: «جناب رفیق‌دوست، برانداز کسی است که با پورسانت خرید برای جنگ به نان و نوا رسیده است و در خون رزمندگان با صدام شریک است».
