همزمان با نزدیک شدن به روز رأی‌گیری و علیرغم درخواست مکرر علی خامنه‌ای بر ضرورت مشارکت بالا، شمار افراد و گروه‌هایی که به صراحت بر تحریم انتخابات اصرار می‌ورزند افزایش می‌یابد.
گروه‌های مختلف مردم و فعالان بر لزوم تحریم این «انتخابات نمایشی» و نیز گذر از تمامیت جمهوری اسلامی تاکید دارند.
بعد از نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه نوبل، مژگان ایلانلو، مستندساز حامی اعتراضات «زن زندگی آزادی» و سپیده رشنو مترجم زندانی، چهره‌ها و گروه‌های شناخته‌شده دیگری چون حسین رونقی، فعال سیاسی مخالف حکومت، انجمن خانواده‌های دادخواه اعتراضات آبان ۹۸، مادران دادخواه کردستان، فاطمه سپهری، زندانی سیاسی مخالف رهبر جمهوری اسلامی و حکومت ایران و گوهر عشقی، مادر دادخواه نیز انتخابات را تحریم کرده‌اند.
نام‌های دیگری چون گلرخ ایرایی زندانی سیاسی، و مهدی محمودیان و حسین رزاق، زندانیان سیاسی پیشین نیز جزو تحریم‌کنندگان انتخابات هستند.
اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری هم در شبکه ایکس نوشته خواهرش طی تماسی از زندان، انتخابات را «سیرک انتصابات» نامیده و خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی گفته: «شما بی‌رحم‌ترین حاکمان سده‌های تاریخ هستید… شما بی‌کفایت‌ترین مدیران هر کشوری هستید، مسئولیتی را به شما محول نخواهیم کرد.»
فاطمه سپهری یکی از جمله امضاکنندگان نامهٔ درخواست استعفای رهبر جمهوری اسلامی است که ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در ابتدای اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد.
گوهر عشقی، مادر دادخواه ستار بهشتی نیز در شبکه ایکس از مردم خواسته «حاکمیت دروغ‌زن و حامیان اصولگرا و اصلاح‌طلب» آن را در این «نمایش توخالی» تنها بگذارند.
او افزوده: «بگذارید جهانیان بدانند پاسخ قطعی ما به جمهوری اسلامی، تنها یک جمله است: نه.»
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی مخالف حکومت، از نخستین چهره‌های سیاسی بود که خواستار تحریم انتخابات شد و مشارکت و نه تحریم را همچون «انفعال» دانست.
انجمن خانواده‌های دادخواه اعتراضات آبان ۹۸ در بیانیه‌ای چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران را «دموکراسی فرمایشی» نامید و اعلام کرد که در این انتخابات شرکت نخواهد کرد.
در این بیانیه آمده است که مردم ایران در ۴۵ سال گذشته «بارها صبورانه کوشیدند با اعتراضات مسالمت‌آمیز، کنش‌های فرهنگی و حتی گاهی با شرکت در انتخابات فرمایشی، تغییری در سرشت بدخیم جمهوری‌اسلامی پدید آورند تا یک زندگی با کرامت داشته باشند. با این حال، پاسخ نظام واپس‌گرای جمهوری‌اسلامی همواره سرکوب و قتل‌عام بود.»
این خانواده‌ها افزوده‌اند: «آنها که دیروز گلوله‌هایشان را نثار سینه‌های ستبر فرزندان ایران کردند، امروز با چهره‌ای بزک‌کرده، ما را به انتخاب میان جلاد و ضحاک فرامی‌خوانند و… مدعی دفاع از حقوق مردم هستند.»
مادران دادخواه کردستان ایران نیز انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران را «سیرک» نامیده و در بیانیه‌ای، با اشاره به اعدام و شلیک به جوانان معترض در خیابان‌ها در سال‌های اخیر که منجر به داغدار شدن «هزاران خانواده» شده نوشته‌اند حال «در آستانه انتخابات نمایشی، نامزدهای حکومت که خود مسئول و شریک این جنایات هستند، از آزادی و بهبود وضعیت کنونی» صحبت می‌کنند.
این مادران دادخواه همچنین تأکید کرده‌اند که تا زمان محاکمه قاتلان فرزندان‌شان دست از عدالت‌خواهی برنخواهد داشت.
حسین رونقی، فعال مدنی و سیاسی که سابقه زندان دارد نیز در یک پیام ویدئویی که در صفحۀ شخصی خود منتشر کرده، می‌گوید که «کلیت نظام جمهوری اسلامی فقط یک سد در مسیر پیشرفت، آزادی و آبادی ایران است.»
او رأی دادن در جمهوری اسلامی را «خشتی بر دیوار ظلم» دانسته و افزوده: «مسالمت‌آمیزترین راه برای اعلام مخالفت با تمام این ستمگری‌های آشکار و رساندن پیام «نه به جمهوری اسلامی»، تحریم نمایش انتخابات مضحک و جعلی پیش رو است.»
در همین حال معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت ارشاد نیز روز چهارشنبه اعلام کرد که در جلسه کمیته «رصد و پایش تخلفات انتخاباتی رسانه‌ها» تصمیم گرفته شد به دو خبرگزاری، سه روزنامه و دو وب‌سایت تذکر داده شود.
با آنکه به نام این رسانه‌ها اشاره‌ای نشده، آنها به «حمایت جانبدارانه از برخی نامزدها»، توهین و تخریب سایر نامزدها و انتشار نتایج نظرسنجی‌ها و نظرسازی‌های کاذب» متهم شده‌اند.
با توجه به کنترل امنیتی نظرسنجی‌ها در شرایط حساسی چون انتخابات در ایران و به‌طور ویژه در وضعیت فعلی که مشارکت به پایین‌ترین میزان خود رسیده، نمی‌توان به طور قطعی به نتایج آنها اعتماد کرد.
با این حال فضای شبکه‌های اجتماعی و گزارش‌های میدانی کاربران و نیز نتایج خود نظرسنجی‌ها نشانه‌ای از شور و شوق انتخاباتی در جامعه ایران ندارد و بیشتر مبتنی بر تحریم انتخابات است.
