اخراج و دستگیری روزنامه نگاران و بحرانی ترین شرایط تاریخ مطبوعات ایران

در ادامه‌ی فشارها به روزنامه نگاران و بی‌ثباتی شغلی گسترده‌ای که همواره این صنف را تهدید می‌کند،و اخراج چهارده نفر در روزنامه شرق و تعدیل نیرو در دیگر روزنامه ها در روزهای اخیرانتقاد نسبت به وضعیت صنفی آنها بیش از پیش افزایش یافته و با اشاره به اینکه امکانی برای مطالبه حقوق برای روزنامه‌نگاران وجود ندارد، انجمن صنفی روزنامه نگاران در بیانیه ای خواستار رسیدگی به این وضعیت شده‌ است و و ضعیت را بحرانی ترین در تاریخ مطبوعات ایران خوانده است در بیانیه انجمن گفته شده : تاریخ 160 سالۀ مطبوعات ایران هیچگاه شاهد چنین وضع دشوار و نفس گیری نبوده است. اگرچه در این تاریخ طولانی همواره سایۀ ناخجستۀ برخوردهای حذفی امنیتی بر سر مطبوعات و روزنامه‌نگاران ایران سنگینی داشته است، اما اینک براثر انواع و اقسام بحران‌ها و بی‌برنامگی‌هایی که به مطبوعات کشور تحمیل گردیده، حتی بقای مطبوعات و خصوصاً روزنامه‌ها، قویاً به مخاطره افتاده است.در این بیانیه افزوده شده در این میان به ویژه مطبوعاتی که بطور مستقیم یا غیر مستقیم وابسته به نهادها و سازمانهای دولتی و عمومی نیستند، و از بودجه عمومی کشور تامین مالی نمی‌شوند بسیار بیشتر تحت فشار و در معرض خطرند انجمن تاکید کرده که همانگونه که توقیف و لغو امتیاز غیرقانونی مطبوعات محکوم و ناقض حقوق اساسی مطبوعات و روزنامه‌نگاران و ملت است، بی‌ارادگی و بی‌برنامگی دولت برای حل مشکلات اقتصادی ناشی از بحرانهای موجود که به مطبوعات نیز تحمیل شده است، به عنوان زمینه‌ساز از بین رفتن مطبوعات یکی از مصادیق نقض حق‌های مطبوعات و حقوق ملت است.درپایان انجمن صنفی ،بی‌توجهی دولت و وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی به وضعیت مطبوعات را قویاً تقبیح کرده و خواستار آن شده که دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با پذیرش مسئولیتی که بر عهده دارند، به فوریت و با اتخاذ راه حل‌های مؤثر و فوری اقدامات لازم برای کاهش مشکلات اقتصادی مطبوعات به انجام رسد.
لازم به ذکر است که بسیاری از روزنامه‌نگاران با وجود داشتن جایگاه‌های مهم در سطح دبیر سرویس، در رسانه خود حتی از قرارداد، بیمه و مزایای معمولی خبرنگاری هم محروم هستند. عدم پرداخت حقوق و فقدان قرار داد که به روزنامه یا سایت خبری این امکان را می‌دهد که هرگاه مایل بود بتواند روزنامه‌نگار وخبرنگار را اخراج کند، از جمله مشکلاتی است که روزنامه‌نگاران در صنف خود به شدت با ان روبرو هستند و شرایط دشواری را یافته‌اند. عدم پرداخت حقوق از جمله مهم‌ترین چالش‌هایی است که روزنامه‌نگاران و فعالان در سایت‌های خبری با طور جدی با آن مواجه هستند.
روزنامه‌نگاران با اشاره به شرایط اقتصادی وخیم روزنامه‌‌ها، سایت‌های غیردولتی و خبرگزاری‌های غیردولتی ضمن تاکید بر ضرورت رسیدگی وزارت ارشاد و دولت و مداخله در این خصوص بیکاری روزنامه‌نگار را به معنی مرگ عنوان کرده و بر ضرورت رسیدگی بر آن تاکید دارند.
این در حالی است که دولت مدام بر ضرورت اطلاع‌رسانی حرفه‌ای تاکید دارد و بارها تاکید کرده است که انتظار دارد که روزنامه نگاران فعالیت های دولت را اطلاع رسانی و به تعهد حرفه‌ای خود در روزنامه‌نگاری حرفه‌ای عمل کنند. در همان حال منتقدان بارها تاکید کرده‌اند شرایط روزنامه‌نگاری در ایران امکان توسعه و تقویت روزنامه‌نگاری حرفه‌ای را از آن سلب کرده و روزنامه نگاران را مجبور کرده که حتی به مشاغل دیگر رو بیاورند.
این در حالی است که گرانی فزاینده نیز روز به روز ادامه دارد و با بیکاری روزنامه نگاران و عدم امکان فعالیت انها در ان حوضه بار اقتصادی مشکلات زیادی نیز به آنها تحمیل می‌شود.
دولت همواره تاکید کرده است که روزنامه‌نگاران فعالیت‌های خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند اما در همان حال هیچ اقدامی حتی برای ثبات نسبی شغلی روزنامه نگاری و استفاده انها از حداقل امکانات نیز فراهم نمی‌شود.
گرچه بسیاری بر ضرورت استقلال روزنامه نگاران تاکید دارند، با این وصف فراهم شدن ساختارهای مناسب توسط دولت در حوزه روزنامه‌نگاری را مهم‌ترین عامل در تقویت روزنامه‌نگاری می‌دانند که می‌توان در عین حفظ استقلال روزنامه‌نگاری، بستری مناسب برای فعالیت با ثبات روزنامه‌نگذاری را نیز فراهم سازد.
کرونا و تعدیل روزنامه‌نگاران به علت بحران اقتصادی روزنامه‌ها و سایت‌ها از یکسو و حذف نسخه‌های کاغذی روزنامه که به کاهش تعداد قابل توجهی از روزنامه‌نگاران و فعالان در حوزه‌ی رسانه انجامیده از جمله دیگر چالش‌هایی است که در شرایط فعلی روزنامه‌نگاران با آن روبرو شده‌اند.
در همان حال علی میرفتاح، سردبیر روزنامه اعتماد نیز ضمن استعفا از فعالیت در این روزنامه با نامناسب خواندن شرایط روزنامه‌ها آنها را بداقبال دانسته و گفته است قهر عمومی با مطبوعات فاجعه‌ای است که مطبوعات را تهدید می‌کند. وی همچنین روزنامه‌نگاران را کم‌تاثیر دانسته و گفته است آنها مانند گذشته قدرت و نفوذ لازم را ندارند.
وضعیت نامناسب روزنامه‌نگاران در حالی مورد انتقاد قرار گرفته و بر وخامت این شرایط به لحاظ حرفه‌ای و اقتصادی تاکید می‌شود که از نظر امنیتی و سیاسی نیز روزنامه‌نگاران در شرایط بحرانی و وخیمی به سر می‌برند و در پی هر اعتراض در سطح شهر تعداد زیادی از رورنامه‌نگاران زندانی یا به دادگاه احضار می‌شود.