ظریف در اجلاس امنیتی قطر و مسئله توافقهای امنیتی منطقه

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران روز سه‌شنبه در حاشیه‌ی کنفرانس سالانه امنیتی مونیخ در قطر، با غیرقابل قبول خواندن تلاش‌های عربستان سعودی برای منزوی کردن ایران، ترکیه و قطر از طریق توافق‌های امنیتی منطقه‌ای، بر اجرای طرح ابتکار هرمز ایران برای حل بحران‌های منطقه‌ای تاکید کرد و با ناکام دانستن امریکا در منزوی کردن ایران در منطقه، اظهار داشت ایران مایل به انجام مذاکرات هسته‌ای با قدرت‌های جهانی است. وی همچنین با اشاره به اینکه تهران در بحث‌هایی که منافع ایران در آن در نظر گرفته نشود، شرکت نخواهد کرد، افزود ایران سیاست‌های زورگویانه آمریکا را نمی‌پذیرد.ظریف همچنین تاکید کرد ایران آماده است تا در مورد برنامه‌های هسته‌ای خود با جامعه جهانی از جمله ایالات متحده تعامل داشته باشد. وی در عین حال، با اشاره به اینکه هر نوع توافق در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران باید منافع تمام طرف‌ها را محقق کند، افزود دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نمی‌تواند توافق یکجانبه‌ای به ایران تحمیل کند.وزیر امور خارجه ایران با اشاره به اینکه ایران از معامله یا دیدار نمی‌ترسد، گفت همه ملزم هستند به تعهدات خود عمل کنند. وی همچنین اصرار رئیس جمهور امریکا مبنی بر لزوم توافق جدید را مورد تاکید قرار داد و خاطرنشان کرد جمهوری اسلامی برای حل بحران پیش رو، رویکردی با بازی مجموع صفر را نمی‌پذیرد. ظریف در پایان، تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران را ناکام دانست و تاکید کرد سیاست واشنگتن برای منزوی کردن ایران در توافقات منطقه‌ای چه در سوریه، و چه در افغانستان و یمن کارساز نبوده است.
خروج امریکا از برجام و عدم اقدام مناسب از طرف کشورهای اروپایی برای بهبود شرایط اقتصادی و بین‌المللی برای ایران،‌ شرایط بی‌ثبات و نامشخصی را برای جمهوری اسلامی ایجاد کرده است. ایران بارها بر آمادگی جمهوری اسلامی برای مذاکره در شرایط برابر تاکید کرده است اما به نظر نمی‌رسد که ایالات متحده در شرایطی که دست بالا را در تحمیل فشار به ایران در اختیار دارد، حاضر باشد به چنین تعامل برابری تن بدهد.
گرچه گروهی از تحلیل‌گران تاکید و اصرار ایران برای پذیرش خواسته ایران در خصوص عمل به تعهدات توسط امریکا به عنوان پیش‌شرط ضروری برای مذاکره بین دو کشور را منطقی و قابل قبول می‌دانند اما بسیاری اعتقاد دارند که خارج شدن رابطه بین ایران و امریکا به جای تداوم در مسیر طبیعی خود، و افزایش تنش و شعارهای کلامی میان دو کشور مانع از برقرار روابط عادی بین دو کشور شده است و تا اراده سیاسی دو کشوربخصوص ایران برای انجام این هدف تغییر نکند در بر پاشنه گذشته و افزایش تنش و دشمنی خواهد چرخید .