جنگ روانی علیه دولت روحانی، به مساله تابعیت دوم حسن روحانی، رئیس جمهور ایران کشیده شده است. حمید رسایی یکی از جدی‌ترین منتقدان دولت و از افراد نزدیک به جبهه پایداری، با انتشار فیلمی از مراسم دکترای حسن روحانی در دانشگاه گلاسگوی اسکاتلند، که اهداکننده‌ی دکترا، وی را حسن فریدون خطاب قرار می‌دهد، تردیدهایی در خصوص تابعیت دوم حسن روحانی مطرح کرده است.
وی با اشاره به اینکه نام حسن روحانی بنا به گفته خود وی در خاطراتش، به طور رسمی در سال 1360 و پس از ورود به مجلس شورای اسلامی از
فریدون به روحانی تغییر یافته است، اظهار داشته است با این وصف و با وجود تغییر نام رسمی ، چگونه ممکن است وی در هنگام دریافت مدرک دکترا در اسکاتلند و در سال 1379، یعنی نوزده سال پس از تغییر نام رسمی شناسنامه، به جای حسن روحانی، حسن فریدون خوانده شود.
وی خاطرنشان کرده است با تغییر نام حسن فریدون به حسن روحانی، قاعدتا پاسپورت جدید وی نیز با نام حسن روحانی و نه حسن فریدون صادر شده است. حمید رسایی با انتشار این مطلب این تردید را مطرح کرده است که علت خطاب قراردادن روحانی با نام حسن فریدون می‌تواند این باشد که حسن روحانی در زمان اخذ دکترا در اسکاتلند، دارای پاسپورتی غیر ایرانی و با نام حسن فریدون بوده است. رسایی همچنین خاطرنشان کرده است مدرک دکتر حسن روحانی نیز به نام حسن فریدون صادر شده است.
حمید رسایی همچنین عنوان کرده است بررسی لیست دانشجویان خارجی در کشورهای زیر نظر بریتانیا نشان می‌دهد که هیچ دانشجو و فارغ‌التحصیلی نه با نام حسن روحانی و نه با نام حسن فریدون در این کشورها وجود ندارد. وی با اشاره به اینکه چنین فردی به عنوان یک دانشجوی خارجی در بریتانیای کبیر تحصیل نکرده است، در ادامه نتیجه گرفته است که از نظر سیستم اداری دانشگاه کلدونین گلاسگو، حسن روحانی دانشجوی خارجی نبوده است.
حمید رسایی همچنین در بخشی دیگر از یادداشت خود با اشاره به 70 بار سفر حسن روحانی به بریتانیا طی مدت تحصیل 17 ساله‌ی وی در اسکاتلند، گفته است برای این 70 سفر حسن روحانی با انگلستان، هیچ ویزای سفری نیز ثبت نشده است. رسایی در عین حال اشاره کرده است برخی از کارگزاران رسمی
اداره گذرنامه در فرودگاه گفته‌اند پاسپورت غیر‌ایرانی حسن روحانی را رویت کرده‌اند.
موضوع تابعیت دوم مقام‌های ایرانی به یکی از پرچالش‌ترین موضوعات در سال‌های اخیر تبدیل شده است. بنا به گفته حقوق‌دان‌ها داشتن تابعیت غیرملی برای افرادی که در شغل‌های حساس امنیتی حضور دارند، در تمام دنیا دارای محدودیت بوده و ممنوع است.
محدودیت‌های تردد به سایر کشورها برای اتباع ایرانی، موجب شده است تا بسیاری از شهروندان ایرانی، که شامل مقام‌های سیاسی هم می‌شود، به دنبال یافتن راه‌هایی باشند که بتوانند این محدودیت تردد را رفع کنند.
برخی شواهد نشان می‌دهد برخی از مقام‌های جمهوری اسلامی، حتی اگر دارای تابعیت دوگانه هم نباشند یا دارای گرین کارت امریکا هستند و یا به این علت که
فرزندان‌شان در خارج از کشور متولد شده و از تابعیت در بدو تولد در این کشورها برخوردار هستند، دارای ظرفیت بالقوه تابعیت کشوری غیر از ایران هستند.
مقام‌های دولتی به دفعات موضوع تابعیت دوگانه مقام‌های ارشد دولتی را تکلذیب کرده‌اند، اما همچنان شواهد برای اینکه تایید کند این افراد در سیستم دولتی حضور ندارند، کافی نیست. ضمن اینکه، حساسیت در خصوص تابعیت دوگانه، فقط درباره تابعیت کشورهای اروپایی وجود دارد، وگرنه بسیاری از مقام‌های جمهوری اسلامی به علت تولد در کشور عراق، دارای تابعیت این کشور هستند و حساسیتی در این زمینه وجود ندارد.
وجود تابعیت دوگانه علاوه بر آنکه به دلایل امنیتی، یک چالش جدی امنیتی و اطلاعاتی است، به این علت که فرد در هنگام دریافت گذرنامه دوم و تابعیت جدید از کشور موردنظر، باید سوگند یاد کند که منافع کشور جدید را به کشور اول خود ترجیح خواهد داد، از زاویه منافع ملی نیز یک چالش جدی به شمار می‌رود.
