در حالی که زنان ایرانی در جمهوری اسلامی ایران از ساده‌ترین حقوق خود محروم هستند، و بسیاری از زنان تاثیرگذار کشور یا در زندان هستند، یا خانه‌نشین هستند و یا آنکه فرصتی برای ارائه‌ی عملکردهای آنها به آنها داده نشده است، جمهوری اسلامی ایران و دولت ابراهیم رئیسی با مدیریت همسر وی، جمیله‌ی علم‌الهدی، اقدام به برگزاری کنگره‌ی بین‌المللی بانوان تاثیرگذار کرده است و با دعوت از بیش از ۳۰۰ مهمان خارجی که بسیاری از آنها افرادی کاملا معمولی هستند، هزینه‌ی زیادی درحد پنچاه میلیارد تومان را را به کشور تحمیل کرده و در عین حال انتقادات تندی هم به همراه داشته است.
بنا بر اخبار منتشر شده در این خصوص این زنان از کشورهای چین، استرالیا، سریلانکا، تایلند، پاکستان، کامرون، صربستان، ارمنستان، سوئد، بلغارستان، آفریقای جنوبی، سوریه، لبنان و روسیه دعوت شده‌اند. این کنگره که آن را نخستین کنگره بین‌المللی بانوان تاثیرگذار نامیده‌اند، در هتل پارسیان آزادی تهران و با حضور نمایندگان زن بیش از ۹۰ کشور برگزار شده است.
در این کنگره، انسیه خزعلی معاونت زنان ریاست‌جمهوری و جمیله سادات علم‌الهدی همسر رئیس‌جمهور سخنرانی کرده و در واقع برگزارکننده‌های اصلی این نشست هستند.
گفته شده است که این افراد که شامل ۷۰ نفر از مقامات زن کشورهای مختلف اعم از وزرا، معاونان رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس می‌شوند، به ایران آمده‌اند تا بدون روتوش رسانه‌ای و افکت‌های غربی صدای زنان ایرانی را بشنوند و از وضعیت زنان ایرانی در کشورهای خود بگویند.
این کنگره انتقادات تندی را به دنبال داشته است. بسیاری از منتقدان با اشاره به اینکه برگزاری این کنگره به مدیریت جمیله علم‌الهدی، به عنوان همسر رئیس جمهور تداعی‌کننده‌ی برنامه‌هایی است که به اتکای مدیریت بانوی اول کشورها برگزار می‌شود، این کنگره را نمادی از روحیه‌ی غیراسلامی و غربی در برنامه‌های دولت می‌دانند که همسر رئیس جمهور بی‌آنکه از نظر اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، علمی، تاثیرگذاری شاخصی داشته باشد و اهمیت خاصی داشته باشد، تنها به اتکای همسر رئیس جمهور بودن که در جهان، بانوی اول خوانده می‌شود، اقدام به برگزاری این کنگره و صرف هزینه‌ی هنگفت برای آن کرده است.
جمهوری اسلامی بارها دوره‌ی پهلوی را به خاطر برگزاری این جلسات و کنگره‌ها مورد نکوهش قرار داده است و بارها ادعا کرده است که پهلوی با برگزاری این جلسات، سرمایه‌های ملی را به هدر داده و حیف و میل کرده است.
ضمن اینکه این بریز و بپاش، بر خلاف دوران پهلوی، در دوره‌ای از جمهوری اسلامی ایران برگزاری می‌شود که ایران در سخت‌ترین شرایط اقتصادی قرار دارد و مردم به خاطر بدیهی‌ترین امکانات اقتصادی در مضیقه هستند.
علاوه بر اسکان این مهمانان که هزینه‌ی سنگینی را به خود اختصاص داده است، در این کنگره، به هر یک از برگزیدگان که هیچ کدام از آنها هیچ امتیاز ویژه‌ای هم نداشتند، نفری ۲۰ هزار یورو، که معادل ریالی آن در شرایط فعلی دلار و یورو، حدود یک میلیارد تومان است، پرداخت شده است.
این در حالی است که هیچ کدام از آنها فرد تاثیرگذاری نبوده‌اند و گزارشی در خصوص برتری ویژه‌ی آنها منتشر نشده است. برخی از دریافت‌کننده‌ها استادان معمولی دانشگاه در کشورهای اسلامی هستند که امتیاز ویژه یا دستاورد علمی ویژه‌ای هم نداشته‌اند.
یکی از برگزیدگان سوده غفوری فرد، دختر حسن غفوری فرد اصولگرای انقلابی است که جز آنکه فرزند غفوری فرد نماینده مجلس و استادیار دانشگاه شهید بهشتی است، امتیاز دیگر و تاثیرگذاری بیشتری نداشته است. سایر برگزیدگان نیز یا عکاس خبری هستند،یا در بهترین حالت استادانی معمولی در دانشگاه‌های کشور خود.
به گفته‌ی ناظران هدف جمهوری اسلامی ایران از برگزاری این کنگره، همزمان با جنبش زن آزادی که صدای آن تمام جهان را فرا گرفته است، انجام نوعی اقدام رقابتی با این رویداد هم بوده است. علاوه بر این جمهوری اسلامی با برگزاری این نشست درباره‌ی زنان قصد دارد که به جامعه‌ی جهانی این را هم اعلام کند که در جمهوری اسلامی ایران برای زنان جایگاه ویژه‌ای قائل است.
جمهوری اسلامی حتی برای چنین کاری هم می‌توانست افرادی را در این کنگره مشارکت دهد که اقلا در داخل و خارج از کشور از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشند و اگر هم حیف و میل اقتصادی آن مورد انتقاد قرار می‌گیرد، اقلا کیفیت برگزاری و کیفیت زنان شرکت‌کننده قابل دفاع باشد. اما متاسفانه دوربودن گروه‌های حامی دولت از فضاهای علمی و ناآشنایی‌های آنها با حوزه‌های زنان، از جمله دلایلی است که حتی امکان برگزاری یک کنگره از زنان تاثیرگذار را هم از آنها سلب می‌کند.
در شرایطی که مردم برای بدیهی‌ترین نیازهای دارویی و غذایی در مضیقه هستند و بسیاری حتی به دارو دسترسی ندارند، و تحریم‌ها شرایط درمانی کشور را بسیار پرچالش کرده است، دولت ابراهیم رئیسی که خود را دولت محرومان می‌نامید، با اسکان حداقل ۳۰۰ مهمان خارجی در هتل پارسیان اوین که یکی از گران‌ترین هتل‌ها در ایران است و همچنین هزینه‌های پرواز و گردش آنها در ایران، هزینه‌ی هنگفتی را به کشور تحمیل کرده است.
