به نظر میرسد ارکان مختلف نظام نه تنها خود را برای مذاکره و نشستن پشت میز مذاکره آماده میکنند، بلکه درصدد هستند تا این بار هم از قبای مذاکره برای منافع صنفی و حزبی خود استفاده کنند. به نظر میرسد گروههای مختلف سیاسی در کشور که همواره در تمامی دورههای انتخاباتی با وعدهی یک تغییر اساسی در سازوکار حاکمیتی سعی میکنند مشارکت حداکثری مردم را به سمت رای دادن به گروه و حزب خود افزایش دهند، این بار جهتگیری سیاسی و رویکرد انتخاباتی خود برای جلب رای را به سمت برنامهریزی برای نشستن پای میز مذاکره متمرکز ساختهاند.
سیدمحمد حسینی، وزیر اسبق فرهنگ ارشاد اسلامی در دوران احمدی نژاد و فعال سیاسی اصولگرا، در واکنش به اخباری که در خصوص نامهنگاری برخی گروههای جریان اصولگرا به آیتالله خامنهای در دفاع از مشارکت پایین، منتشر شده، اظهار داشته است افراد کلیدی در جریان اصولگرا نه تنها خواستار کاهش مشارکت نیستند،بلکه خواستار آن هستند که مشارکت در انتخابات باید بالا باشد.
اخبار در خصوص نامهنگاری برخی گروههای جریان اصولگرا به رهبری در خصوص دفاع از کاهش مشارکت در حالی عنوان میشود که آیتالله خامنهای نیز در روزهای اخیر احتمالا در واکنش به همین اظهارات، به شدت از مشارکت بالا در انتخابات دفاع کرد و مشارکت مردم را در انتخابات را مهمترین دستاورد انقلاب اسلامی و وجه ممیز جمهوری اسلامی از نظام سیاسی پیشین عنوان کرد.
محمد حسینی همچنین در بخش دیگری از اظهاراتش در واکنش به اقدام رسانهی ملی در خصوص عدم تبلیغ مشارکت مردم برای شرکت در انتخابات، ضمن نقد مواضع رسانه ملی در این خصوص، اظهار داشت رسانهی ملی باید با شیب ملایم بحث انتخابات ریاست جمهوری را در قالب میزگرد و بحث و گفتگو آغاز کند.
وی اظهار داشت رسانهی ملی همچنین باید باب این بحث و گفتگو را در رسانه ملی باز کند که مردم دربارهی دلایل عدم مشارکت خود در انتخابات صحبت کنند و دلایل و ابهاماتشان را بگویند. وی همچنین گفته است رسانه باید فرصتی را فراهم کند که علاوه بر افرادی که تمایل به شرکت در انتخابات ندارند، کسانی هم که مشارکت میکنند ضرورت دارد دربارهی دلایل مشارکت خود در انتخابات توضیح بدهند. وی همچنین با اشاره به اینکه نباید همهی امور در خصوص تبلیغ مشارکت در انتخابات به هفته های آخر موکول شود، از انجام مناظرههای داغ و تند توسط رسانه که باعث انشقاق و دو پاره شدن جامعه میشود نیز انتقاد کرده است. وی همچنین خاطرنشان کرده است که اگر این بحثها به تدریج مطرح شود، سعه صدر مردم هم بالا میرود.
این وزیر اسبق ارشاد، ضمن بیان مزایای مشارکت حداکثری مردم گفته است دولتی که روی کار میآید، باید از پشتوانه قوی مردمی برخوردار باشد تا بتواند برنامههای خود را پیش ببرد. حسینی همچنین با اشاره به حضور دولت بعدی بر سر میز مذاکره،خاطرنشان کرده است که مشارکت مردم در انتخابات باید به نحوی باشد که باعث ارتقای جایگاه دولت منتخب در سطح جهانی باشد و دولت از جایگاهی برخوردار باشد که وقتی پشت میز مذاکره مینشیند، این تصور را القا نکند که این دولت در بین خود مردم هم در اقلیت است.
حسینی همچنین خاطرنشان کرده است که باید عوامل دلسردی مردم را شناخت و درباره این که مسئولان چه باید بکنند تا باعث شور و نشاط بیشتر در انتخابات بشود و همه مشارکت جدی داشته باشند، بحث و گفتگو صورت پذیرد.
حسینی همچنین ضمن تایید وجود افرادی در بدنهی جریان اصولگرا که خواستار مشارکت کمتر در انتخابات هستند، اصلاح طلبان را هم در کنار گروههای سیاسی اصولگرا متهم کرد که برخی از گروههای سیاسی اصلاحطلب، نسبت به مشارکت مردم روی خوش نشان ندادهاند. وی به استناد این موضوع که برخی از گروه های سیاسی اصلاحطلب در سال 90در انتخابات مجلس شرکت نکردند یا افرادی را که شرکت کردند، مورد نکوهش قرار دادند، اظهار داشت در هر دو طیف بنا به دلایل و انگیزههای متفاوت افرادی پیدا میشوند که نخواهند انتخابات جدی و پرشور در کشور برگزار شود. وی گفت اینها اشخاص هستند و نمیتوان آنها را به دو جریان سیاسی کشور تعمیم داد. حسینی تاکید کرد تشکلهای رسمی و سیاسیون شناخته شده طرفدار مشارکت حداکثری هستند.
اظهارات حسینی در خصوص مشارکت حداقلی گروههای سیاسی اصلاحطلب در انتخابات سال 1390در حالی عنوان میشود که در پی دستگیریهای صورتگرفته به دنبال انتخابات 1388، در زمان برگزاری انتخابات مجلس در سال 90، تقریبا تمام افراد شاخص اصلاح طلب در زندان به سر میبردند و علاوه بر این حصر سیاسی رهبران جنبش سبز نیز آغاز شده بود و اصلاحطلبان هنوز نتوانسته بودند خود را نسبت به خشونت مرگباری که در پی اعتراضات جنبش سبز نسبت به مردم روا داشته شده بود، متقاعد سازند و در شرایطی که این شائبه به طور جدی وجود داشت که بسیاری از آرای مردم شمارش نشده است یا آنکه رایهای غیرواقعی به مجموعه آرا افزوده شده است، بار دیگر پای صندوقهای رای حضور پیدا کنند.
به گفتهی تحلیلگران این نوع عدم مشارکت در انتخابات با اینکه برخی از جریانهای اصولگرا با هدف رای آوری بیشتر گروه سیاسی خود در انتخابات خواستار مشارکت حداقلی مردم در انتخابات هستند کاملا متفاوت است.
در سالهای اخیر اصولگراها تنها در صورتی در انتخابات پیروز شدهاند که به خاطر مشارکت حداقلی مردم، گروههای اجتماعی پرشماری از شرکت در انتخابات خودداری کردهاند و اصولگراها این را به خوبی میدانند که در صورت مشارکت حداکثری که در نتیجه حضوری رایهای خاکستری در انتخابات تحقق مییابد، اصولگراها هرگز به عنوان پیروز انتخابات از صندوق رای بیرون نخواهند آمد و از این رو با هدف رای آوردن صنفی و سیاسی ترجیح میدهند که مشارکت عمومی مردم در انتخابات پایین باشد، و آنها در انتخابات پیروز باشند، تا آنکه مشارکت مردم در انتخابات حداکثری باشد که باعث رای آوردن جناح رقیب در انتخابات شود.