در حالی که اظهارات وزیر آموزش و پرورش در خصوص بازگشایی مدارس و تاکید وی بر ضرورت آموزش حضوری به جای آموزش مجازی، چالش‌های زیادی را برای دانشآموزان، مدارس و والدین دانشآموزان ایجاد کرده است و به سردرگمی زیادی انجامیده است، وی پس از سپری شدن چند روز از این چالش‌ها بار دیگر بر خلاف اظهارات پیشین خود اعلام کرد اجباری برای حضور دانشاموزان در مدارس وجود ندارد و دانشاموزان در صورت عدم تمایل می توانند از آموزش مجازی استفاده کنند و در مدارس به صورت حضوری حاضر نشوند.
وی در عین حال یاداور شد که از نظر آموزش و پرورش، اولویت با آموزش حضوری است.
وی افزود دانشآموزان با مدارس در تعامل هستند و اجباری برای حضور دانشآموزان در مدارس وجود ندارد. حاجی بابایی تاکید کرد برای تکمیل آموزش دانشآموزان از شبکه اجتماعی شاد و مدرسه تلویزیونی که اموزش‌های موردنیاز دانشآموزان را از طریق تلویزیون به انها انتقال خواهد داد استفاده خواهد شد.
وزیر آموزش و پروش با اشاره به اینکه آموزش و پرورش موظف است خدمات اموزشی را برای همه‌ی دانش اموزان ارائه کند، یادآور شد که در این خصوص تمهیدات لازم اندیشیده شده است و امکان آموزش حضوری، آموزش تلویزیونی و آموزش از طریق شبکه شاد برای همه دانشآموزان فراهم شده است.
اظهارات وزیر آموزش و پرورش در حالی عنوان می شود که در پی اظهارات وی در این خصوص که همه‌ی آموزش‌ها باید به صورت حضوری برگزار شد، والدین بسیاری از دانشآموزان به صراحت اعلام کردند که اجازه نخواهند داد که فرزندان آنها در مدرسه حضور پیدا کنند. مخالفت‌ها با حضور دانشآموزان در مدارس و مقاومت در مقابل آموزش حضوری زمانی اوج گرفت که وزیر پیشین آموزش و پرورش نیز به صراحت اعلام کرد که به نوه‌های خود اعلام کرده است از حضور در مدارس و استفاده از آموزش حضوری اجتناب کنند.
بسیاری از تحلیل‌گران اظهارات وزیر آموزش و پرورش را بسیار دور از ظرفیت‌های آموزشی مدارس در ایران می‌دانند و تاکید دارند در مدارس جمهوری اسلامی امکان توسعه برنامه‌های آموزشی به نحوی که مدارس همزمان بتوانند تمامی انواع امورش‌ها را برای دانش آموزان ارائه کنند وجود ندارد و مدارس باید بین اموزش مجازی و حضوری یکی را انتخاب کنند و از نظر ظرفیت‌های آموزشی برای بسیاری از مدارس و کادر آموزشی حتی در مدارس مرفه این امکان وجود ندارد که هم از ظرفیت‌های آموزش مجازی و هم از ظرفیت‌های آموزش حضوری برای آموزش به دانشآموزان استفاده کنند.
به گفته‌ی تحلیل‌گران برای بسیاری از مدارس این امکان وجود ندارد که معلمین خود را وادار کند که همزمان به گروهی از دانشآموزان آموزش مجازی و در همان حال به گروهی دیگر آموزش حضوری بدهد.
در عین حال بسیاری از مناطق محروم به شبکه شاد دسترسی ندارند و عملا امکان استفاد از شبکه‌ی شاد برای بسیاری از دانشآموزان فراهم نیست، ضمن اینکه دانشاموزان بسیاری از استان‌ها امکانات موردنیاز برای استفاده از شبکه شاد را نیز در اختیار ندارند.
عجیب‌تر اینکه وزیر آموزش و پرورش گفته است که دانش‌آموزانی هم که به صورت حضوری در مدارس حاضر می‌شوند مدت زمان کوتاهی در مدرسه خواهند بود و آنها هم بیشتر آموزش خود را به صورت مجازی دریافت خواهند کرد.
برخی تحلیل‌گران اظهار می‌دارند که بیش از آنکه انتخاب بین آموزش مجازی و آموزش حضوری والدین و دانشآموزان و نیز مدارس را سردرگم کرده باشد، این بلا تکلیفی در نحوه دریافت آموزش و عدم ثبات آموزش و پرورش در ارائه‌ی روش مناسب أموزشی مردم را کلافه و سردرگم کرده است.
در عین حال بسیاری نیز تاکید دارند دلیل مهم سردرگمی آموزش و پرورش در خصوص روش مناسب آمورزشی علاوه بر آنکه ناشی از ناتوانی‌های مدیریتی مدارس است، به این دلیل نیز هست که آموزش و پرورش و دولت از ظرفیت‌های لازم و کافی برای توسعه آموزش حضوری برخوردار نیست و با توجه به اینکه انجام آموزش مجازی نیاز به ظرفیت‌های آموزشی و مدیریتی و نیز زیرساختی بسیاری بالایی دارد، آموزش و پرورش و دولت برای جبران کاستی‌های خود پنهان کردن مشکلاتی که در این زمینه دارد، تلاش می‌کند تا توپ بازی را به زمین والدین و مدارس بیندازد و با سلب مسئولیت از خود در این خصوص، مسئلیت استفاده از آموزش مجازی یا حضوری را به عهده دانشآموزان قرار دهد.
