دستگیری دو دانشجوی دانشگاه تهران به دلیل اخلال در نظام ارزی

محمود نیلی احمدآبادی رئیس دانشگاه تهران گفته است دو دانشجوی این دانشگاه به دلیل اخلال در نظام ارزی روز چهارشنبه دستگیر و بازداشت شده‌اند.
بنا به اظهارات رئیس دانشگاه، این دو دانشجو که خارجی هستند، روز چهارشنبه برای تبدیل ارز به ریال به میدان فردوسی مراجعه کرده‌اند و ‌ از سوی پلیس به جرم اخلال در نظام ارزی دستگیر و روانه زندان شده‌اند.
دکتر نیلی خاطرنشان کرده است که این دو دانشجو دو هزار دلار ارز به همراه داشته‌اند وبه خیابان فردوسی مراجعه کرده بودند تا این مقدار ارز را به ریال تیدیل کنند.
‌بنا به گفته‌ی رئیس دانشگاه تهران، این دو دانشجو دو شب در بازداشت بوده‌اند و در نهایت با پیگیری‌های لازم از طرف دستگاه‌های امنیتی، اقدام لازم برای آزادی آنها انجام شده و آنها آزاد شده‌اند.
کارشناسان وقوع چنین برخوردهایی برای مقابله با اخلال دربازار ارز را شبیه شوخی می‌دانند.
حتی بر اساس قوانین مضحک و سخت‌گیرانه‌ای که در خصوص میزان ارز مجاز توسط بانک مرکزی به تصویب رسیده است، افراد می‌توانند تا ده هزار دلار ارز را به همراه داشته باشند.
به نظر می‌رسد دلیل دستگیری این افراد مراجعه فروشندکان ارز به دلالان خیابان فردوسی، به جای مراجعه به صرافی‌ها باشد، ولی در شرایطی که بنا به گفته بانک مرکزی و اعلام رسمی رئیس بانک مرکزی، صادرکننده‌ی عمده‌ای همچون عسکراولادی بیش از ۱۶ میلیون ارز حاصل لز صادرات را وارد چرخه بانکی نکرده است، تبدیل دوهزار دلار ارز توسط دو دانشجو به ریال از طریق دلالان به جای صرافی رسمی، را اخلال در بازار ارز قلمداد کردن، بیشتر شبیه یک شوخی است تا اقدامی بازدارنده برای جلوگیری از اخلال در بازار ارز.
پیش از این هم فرمانده هنگ مرزی ماکو از دستگیری ۹ نفر برای انتقال ارز از مرز بازرگان خبر داده و گفته بود با تلاش ماموران مستقر در گمرک بازرگان، ارز قاچاق به ارزش یک میلیارد و ۱۳۰ میلیون ریال، یعنی کمتر از ده هزار دلار کشف و ضبط شده است.
برخی از کارشناسان اصل مداخله بانک مرکزی در چنین اقدامات کم‌اهمیت و کم‌دامنه‌ای را اوج حماقت سیستم اجرایی جمهوری اسلامی می‌دانند و از اینکه بانک مرکزی شان خود را تا حدی که رقیب دلالان خیابانی تلقی می‌شود،پایین آورده است، از بانک مرکزی برای سیاست‌های جدید ارزی انتقاد می‌کنند.
ضمن اینکه، مقام‌های جمهوری اسلامی فراموش کرده‌اند پدیده‌ی دلالان خیابان فردوسی و دیگر مکان‌ها در سایر شهرها توسط خود جمهوری اسلامی و به علت سیاست‌های غیرواقعی و تخیلی دهه ۶۰ به جامعه تحمیل شده است.
در سال‌های نخستین دهه ۶۰ که محدودیت‌های ارزی و سیاست‌های انقباضی ارزی، با جدیت اجرا می‌شد، دلالان خیابان فردوسی برای جبران کمبود عرضه ارز برای متقاضیان رو به افزایش ارزی در کشور، ایحاد شدند و به علت بالاتر بودن نرخ‌های پیشنهادی آنها، چه برای فروش و چه برای خرید، ‌به سرعت رشد کردند و افزایش یافتند.