بنیاد کارنگی: انقلابی علیه انقلاب اسلامی در ایران به راه افتاده است
بنیاد کارنگی در آمریکا در مقاله‌ای به مناسبت سالگرد انقلاب اسلامی می‌نویسد این انقلاب داستان وعده‌های توخالی، فرصت‌های از دست رفته، دولت‌های بی‌کفایت و شک و تردید نسبت به قدرت‌های خارجی بوده است و اکنون انقلابی بر علیه خود آن به راه افتاده است.
در این مقاله آمده است: «انتظارات و توقعات میلیون‌ها ایرانی که در سال 1979 برای خوشبختی و آزادی به یک جمهوری اسلامی رأی دادند هنوز پابرجاست و برآورده نشده است.
مردم ایران به جای دموکراسی به یک حکومت مذهبی رسیده‌اند. آنها به جای داشتن یک دولت مسئول و خادم به دولت‌های فاسد و هزار فامیل رسیده‌اند. همه حقوق انسانی و زنان و اقلیت‌ها به نام دین قربانی شده است.
ایرانی‌ها به‌جای رسیدن به صلح و آرامش یک جنگ خونین و ویرانگر هشت ساله با عراق نصیبشان شد.
در سیاست خارجی کشور، پولی که می‌توانسته است خرج بهبود زندگی مردم کشور شود در ماجراجویی‌های رژیم حاکم در عراق، لبنان، سوریه و یمن به هدر رفته است. ایران یک بازیگر مهم در خاورمیانه است، ولی هیچ کشوری در منطقه و در سطح بین‌المللی دوست و همراه آن نیست.
چهل سال پس از انقلاب، ایران هنوز در چنبره شعارها و ایدئولوژی چهل سال پیش اسیر است. با این تفاوت که نسل جوان آن و فرزندان آن انقلاب امروز به همه این شعارها و ایدئولوژی بی‌تفاوت است و به آنها پشت کرده اند.
یک سال پیش در چنین روزهایی میلیون‌ها ایرانی در خیابان‌ها و روستاهای کشور خواهان پایان حکومت مذهبی شدند و خواهان بازگشت فرح پهلوی بیوه شاه و فرزند او رضا که بیش از یک میلیون هوادار در شبکه‌های اجتماعی دارد شدند.
مردم ایران با دور نگه داشتن خود از رژیم حاکم و انقلابی که به اسم آنها شده است مشروعیت آن را رد کرده اند. در تاریخ ایران این روند تحول همواره تکرار شده است: یک انقلاب به پایان رسیده است، اکنون یکی دیگر آغاز شده است.»
https://carnegie-mec.org/diwan/78294
میدل ایست آی: رابطه انگلیس با رژیم ایران تنها بر مبنای منافع و معامله پنهانی است
خبرگزاری میدل ایست آی در تحلیلی در مورد روابط دولت‌های انگلیس با ایران می‌نویسد این روابط همواره بر مبنای مصلحت اندیشی، فروش تسلیحات نظامی و معاملات پنهان سیاسی شکل گرفته است.
در این گزارش آمده است: «چهل سال پیش انقلاب ایران امواجی از بهت و حیرت و بی‌ثباتی را به‌سوی خاورمیانه فرستاد. حکومت محمدرضا شاه پهلوی که از متحدان دولت‌های غربی بود جای خود را به رژیم مذهبی آیت‌الله روح‌الله خمینی داد.
درحالی که ایران هنوز یک چالش بزرگ برای قدرت‌های غربی در خاورمیانه باقی مانده است، رابطه انگلیس با حکومت مذهبی ایران همواره خصمانه نبوده است.
دولت بریتانیا همان سال 1979 و پیش از انقلاب به حمایت خود از شاه پایان داده بود تا بتواند در میان نیروهای مخالف او به رهبری خمینی نفوذ کند. به‌محض آنکه رژیم خمینی در قدرت مسلط شد، دولت انگلیس به تجهیز نظامی آن پرداخت. لندن حتی برای انجام این کار بهانه مسخره مقابله با شوروی سابق را مطرح کرده بود.
جیمز کالاهان نخست‌وزیر بریتانیا حتی یکسال پیش از انقلاب گفته بود که او ‘هیچ بختی برای ادامه قدرت شاه نمی‌بیند’. او از وزیر خارجه خود دیوید اوون خواسته بود تا به ‘فکر چاره‌جویی’ در این مورد باشد، یعنی آنکه تماس‌های خود با نیروهای مخالف شاه را آغاز کند.
این دولت بریتانیا بود که به حکومت مذهبی ایران کمک کرد که با توطئه سیاسی بتواند رهبران حزب توده را دستگیر و اعدام کند. دولت بریتانیا حتی پس از اشغال افغانستان به رژیم ایران به‌عنوان یک متحد استراتژیک نگاه می‌کرد و آن را با صدور پنهانی اسلحه تقویت می‌کرد.
در حال حاضر بریتانیا مشغول توسعه روابط تجاری خود با رژیم جمهوری اسلامی است. می‌توان گفت رابطه بریتانیا با رژیم ایران در چهل سال گذشته بر مبنای مصلحت‌اندیشی، منفعت‌جویانه، فروش اسلحه و معاملات پنهان بوده است. باید دید آیا لندن در روزهای آینده از تغییر این رژیم حمایت می‌کند یا نه؟»
https://www.middleeasteye.net/opinion/britain-and-iranian-revolution-expediency-arms-and-secret-deals
پترولیوم اکونومیست: صنایع نفت ایران با خطر ورشکستگی روبرو هستند
نشریه پترولیوم اکونومیست در گزارشی می‌نویسد صنایع نفت ایران با توجه به کاهش صادرات نفت کشور با خطر ورشکستگی روبرو شده‌اند.
این نشریه می‌نویسد: «با امضای توافق هسته‌ای در سال 2016 خوشبینی و امیدواری به رونق صنایع نفت ایران و آغاز سرمایه‌گزاری‌های خارجی برای آن افزایش پیدا کرده بود. اما امروز این صنایع در مواجهه با تحریم‌های آمریکا برای بقای خود به تکاپو افتاده است.
امروز نگه داشتن سطح صادرات نفت برای ایران جای برنامه‌های توسعه و بازسازی آن را گرفته است و ادامه این صادرات به‌عنوان یک الویت درآمده است. با این حال بخشی از این صنایع دچار رکود شده است و بازگرداندن آنها به سطح تولید در گذشته با چالش‌های گسترده‌ای روبرو شده است.
با خروج کمپانی‌های بزرگ اروپایی از صنایع نفت ایران، احتمالاً روسیه و چین هنوز به سرمایه‌گزاری و حضور در این صنایع ادامه خواهند داد. اما آنها نیز باتوجه به تحریم‌های نفتی باقیمانده از زمان دولت باراک اوباما، خود را چندان متعهد به حضور گسترده در این صنایع نخواهند کرد تا از تحریم‌ها و جریمه‌های آمریکا نسبت به خود دور بمانند.
ایران تا حدودی یاد گرفته است که چگونه زیر تحریم‌های آمریکا و اروپا هنوز به تولید و فروش نفت خود ادامه بدهد. اما صنایع داخلی آن و شرکای تجاری خارجی کشور نیازمند آن هستند که دولت این کشور برنامه‌های اقتصادی و راه‌حل‌های مشخصی را برای زنده نگه داشتن این صنایع در درازمدت به آنها نشان دهد.»
https://www.petroleum-economist.com/articles/politics-economics/middle-east/2018/irans-upstream-sector-battens-down-for-survival
وبسایت خبری- تحلیلی المونیتور در گزارشی می‌نویسد کانال ویژه ارتباط مالی میان اروپا با ایران موسوم به «اینتکس» به اندازه و کارآیی مورد نظر ایران نیست و احتمالاً نخواهد توانست این کشور را در توافق هسته‌ای نگه بدارد.
المونیتور می‌نویسد: «هنگامی که پرزیدنت ترامپ در ماه می گذشته آمریکا را از توافق هسته‌ای خارج ساخت حکومت ایران انتظار داشت که حامیان اروپایی این توافق به‌طور جدّی خود را به اجرای آن متعهد بدانند. حسن روحانی در آن زمان گفته بود که دولت او از کشورهای اروپایی می‌خواهد تا نظر قطعی خود را در این مورد اعلام کنند.
اکنون هشت ماه پس از آن تاریخ کشورهای فرانسه، آلمان و بریتانیا با صدور یک بیانیه مشترک اجرای طرح کانال مالی اینتکس را اعلام کرده‌اند. در این بیانیه اعلام شده است که فعلاً این کانال ویژه مالی برای امور بشردوستانه، غذا و دارو می‌باشد و این یک گام مثبتی محسوب می‌شود. اما امیدواری چندانی به اینکه این کانال مالی بتواند ایران را به ماندن در توافق هسته‌ای تشویق کند وجود ندارد.
هر سه کشور دخیل در این طرح ویژه مرتباً نگرانی‌های خود را نسبت به برنامه موشکی ایران اعلام داشته‌اند. آنها همچنین موضوع دخالت‌های منطقه ای ایران را نیز مَد نظر دارند و نسبت به فعالیت سازمان‌های امنیتی رژیم ایران در خارج کشور و توطئه‌های بمب‌گذاری آنها در میان مخالفان حکومت ایران نیز واکنش نشان داده و برخی از افراد وابسته به این سازمان‌ها را دستگیر و زندانی کرده‌اند و تحریم‌های جدیدی نیز بر علیه تهران گذاشته‌اند.
همزمان با اعلام تأسیس اینتکس صداهای مخالف آن از درون حکومت ایران به‌گوش می‌رسد. مهدی محمدی از محافظه‌کاران رژیم تهران آن را ‘تلاشی ضعیف و بی‌ارزش از سوی توطئه‌گران اروپایی’ خوانده است. وی از دولت روحانی خواسته است هیچ امیدی به این ساز و کار مالی نبندد.
به‌نظر می‌رسد تاریخ در مورد توافقات اروپایی‌ها به ایران بار دیگر تکرار می‌شود . در سال 2003 هم با امضای قرارداد موسوم به ‘سعدآباد’ سه کشور اروپایی یک معامله هسته‌ای با ایران کردند که به‌جایی نرسید. امروز هم توافق هسته‌ای نتوانسته است به‌طور جدّی قول و قرارهای خود برای بهبود اقتصاد و شرایط ایران را برآورده کند و برای ایران راهی جز خروج از آن محتمل به‌نظر نمی‌رسد.»
https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2019/02/iran-europe-jcpoa-nuclear-deal-instex-withdrawal-spv-trade.html
