میدل ایست آی: رابطه انگلیس با رژیم ایران تنها بر مبنای منافع و معامله پنهانی است
خبرگزاری میدل ایست آی در تحلیلی در مورد روابط دولت‌های انگلیس با ایران می‌نویسد این روابط همواره بر مبنای مصلحت اندیشی، فروش تسلیحات نظامی و معاملات پنهان سیاسی شکل گرفته است.
در این گزارش آمده است: «چهل سال پیش انقلاب ایران امواجی از بهت و حیرت و بی‌ثباتی را به‌سوی خاورمیانه فرستاد. حکومت محمدرضا شاه پهلوی که از متحدان دولت‌های غربی بود جای خود را به رژیم مذهبی آیت‌الله روح‌الله خمینی داد.
درحالی که ایران هنوز یک چالش بزرگ برای قدرت‌های غربی در خاورمیانه باقی مانده است، رابطه انگلیس با حکومت مذهبی ایران همواره خصمانه نبوده است.
دولت بریتانیا همان سال 1979 و پیش از انقلاب به حمایت خود از شاه پایان داده بود تا بتواند در میان نیروهای مخالف او به رهبری خمینی نفوذ کند. به‌محض آنکه رژیم خمینی در قدرت مسلط شد، دولت انگلیس به تجهیز نظامی آن پرداخت. لندن حتی برای انجام این کار بهانه مسخره مقابله با شوروی سابق را مطرح کرده بود.
جیمز کالاهان نخست‌وزیر بریتانیا حتی یکسال پیش از انقلاب گفته بود که او ‘هیچ بختی برای ادامه قدرت شاه نمی‌بیند’. او از وزیر خارجه خود دیوید اوون خواسته بود تا به ‘فکر چاره‌جویی’ در این مورد باشد، یعنی آنکه تماس‌های خود با نیروهای مخالف شاه را آغاز کند.
این دولت بریتانیا بود که به حکومت مذهبی ایران کمک کرد که با توطئه سیاسی بتواند رهبران حزب توده را دستگیر و اعدام کند. دولت بریتانیا حتی پس از اشغال افغانستان به رژیم ایران به‌عنوان یک متحد استراتژیک نگاه می‌کرد و آن را با صدور پنهانی اسلحه تقویت می‌کرد.
در حال حاضر بریتانیا مشغول توسعه روابط تجاری خود با رژیم جمهوری اسلامی است. می‌توان گفت رابطه بریتانیا با رژیم ایران در چهل سال گذشته بر مبنای مصلحت‌اندیشی، منفعت‌جویانه، فروش اسلحه و معاملات پنهان بوده است. باید دید آیا لندن در روزهای آینده از تغییر این رژیم حمایت می‌کند یا نه؟»
https://www.middleeasteye.net/opinion/britain-and-iranian-revolution-expediency-arms-and-secret-deals
پترولیوم اکونومیست: صنایع نفت ایران با خطر ورشکستگی روبرو هستند
نشریه پترولیوم اکونومیست در گزارشی می‌نویسد صنایع نفت ایران با توجه به کاهش صادرات نفت کشور با خطر ورشکستگی روبرو شده‌اند.
این نشریه می‌نویسد: «با امضای توافق هسته‌ای در سال 2016 خوشبینی و امیدواری به رونق صنایع نفت ایران و آغاز سرمایه‌گزاری‌های خارجی برای آن افزایش پیدا کرده بود. اما امروز این صنایع در مواجهه با تحریم‌های آمریکا برای بقای خود به تکاپو افتاده است.
امروز نگه داشتن سطح صادرات نفت برای ایران جای برنامه‌های توسعه و بازسازی آن را گرفته است و ادامه این صادرات به‌عنوان یک الویت درآمده است. با این حال بخشی از این صنایع دچار رکود شده است و بازگرداندن آنها به سطح تولید در گذشته با چالش‌های گسترده‌ای روبرو شده است.
با خروج کمپانی‌های بزرگ اروپایی از صنایع نفت ایران، احتمالاً روسیه و چین هنوز به سرمایه‌گزاری و حضور در این صنایع ادامه خواهند داد. اما آنها نیز باتوجه به تحریم‌های نفتی باقیمانده از زمان دولت باراک اوباما، خود را چندان متعهد به حضور گسترده در این صنایع نخواهند کرد تا از تحریم‌ها و جریمه‌های آمریکا نسبت به خود دور بمانند.
ایران تا حدودی یاد گرفته است که چگونه زیر تحریم‌های آمریکا و اروپا هنوز به تولید و فروش نفت خود ادامه بدهد. اما صنایع داخلی آن و شرکای تجاری خارجی کشور نیازمند آن هستند که دولت این کشور برنامه‌های اقتصادی و راه‌حل‌های مشخصی را برای زنده نگه داشتن این صنایع در درازمدت به آنها نشان دهد.»
https://www.petroleum-economist.com/articles/politics-economics/middle-east/2018/irans-upstream-sector-battens-down-for-survival
