در واکنش به شایعات گسترده در ماه‌های اخیر مبنی بر حضور فرزندان مقام‌های سیاسی در خارج از کشور، پویشی در فضای اجتماعی در این خصوص شکل گرفت که انها درباره اینکه فرزندان انها در حال حاضر کجا هستند و به چه کاری اشتغال دارند، توضیح دهند.
تعداد معدودی از مقام‌های سیاسی در واکنش به این پویش محل حضور فرزندان‌خود را ایران اعلام کرده و گفته‌اند فرزندان‌شان شغل با مقام سیاسی ندارند و اکثر انها گفته‌اند فرزندان و دامادهای آنها در بخش خصوصی فعاال هستند و در بحش دولتی فعالیتی ندارند.
برخی از کارشناسان اعتراف برخی از این افراد به خانه‌داربودن دختران‌شان را نه نشانه‌ی عدالت اشتغال، یلکه علامتی دال بر این موضوع می‌دانند که بی‌عدالتی جنسیتی همچنان در خانه مقام‌های سیاسی کشور ادامه دارد.
در عین حال برخی از منتقدان می‌گویند تاکید مقام‌های سیاسی بر عدم حضور فرزندان انها در مشاغل دولتی و حضورشان در سازمان‌های خصوصی نه تنها نشانه این موضوع نیست که انها از امکانات دولتی استفاده نکرده‌اند، بلکه برعکس، می‌تواند نشانه رانت‌خواری ویژه فرزندان مقام‌های سیاسی برای گرفتن امتیاز ویژه برای تاسیس شرکت‌های خصوصی ویژه و رانت‌های تجاری گسترده‌ای باشد که اقتصاد کشور را به ورطه نابودی کشانده است.
تاکنون بارها حصور فرزندان مسئولان در راس نهادهای خصوصی که امتیازات ویژه و انحصاری تولید، خدمات و تجارت را در اختیار دارند، مورد انتقاد قرار گرفته است
