وزیر دادگستری جمهوری اسلامی از پیش نویس طرحی خبر داد که به گفته او قرار است با فعالیت کودکان کار و خیابانی که به زعم وی همه به صورت باندی صورت می‌گیرد، جلوگیری کرده و با آن‌ها برخورد قضایی کند.
بر اساس گزارش‌ها چندی پیش امین حسین رحیمی وزیر دادگستری درجلسات کارگاه نظام حمایت از اطفال و نوجوانان ویژه قضات در گفتگویی با اعلام این خبر افزود: موضوعات مربوط به اطفال پیچیده هستند. وضعیتی که الان در خیابان در مورد کودکان کار است را می‌بینیم. فرضا اگر بخواهیم معتادین را جمع کنیم با دستورالعمل ساده می شود این کار را کرد ولی اگر بخواهیم کودکان کار را حمایت و پذیرش کنیم با یک دستورالعمل ساده نمی‌شود و حساسیت خاصی دارد.
اظهارات این مقام قضایی جمهوری اسلامی در حالی بیان می شود که به گفته کارشناسان تاکنون 33 طرح ساماندهی کودکان کار در کشور با بودجه‌های زیاد، شکست خورده و هم‌چنین این برای نخستین بار است که برخورد قضایی با این معضل اجتماعی قرار است در دستور کار باشد.
مقامات جمهوری اسلامی که همواره تکذیب آمار و تحریف واقعیت را برای خود بهترین مفر می‌دانند بدون ارائه آمار دقیق از تعداد کودکان کار در کشور، سازمان و نهادهای دیگر را مقصر اصلی عدم ساماندهی این کودکان می‌دانند.
اوایل بهمن‌ماه مهدی ملکی، رئیس کارگروه کودک کار و خیابان وزارت کشور جمهوری اسلامی ضمن اشاره به عملکرد ضعیف سازمان بهزیستی تاکید کرد: در حوزه جمع‌آوری و ساماندهی کودکان کار و خیابانی بین دستگاه‌ها و سازمان‌ها دعوا وجود دارد و دستگاه‌ها موضوع ساماندهی و جمع‌آوری کودکان کار را بین همدیگر پاسکاری می‌کنند.
بر اساس تعاریف، کودک کار در مباحث اجتماعی به کودکی اطلاق می‌شود که به‌دلیل فقر یا اعتیاد والدین و سرپرستان خود یا فقدان سرپرست خانوار و برای تأمین معاش و به‌ناچار به‌مدت طولانی و مستمر به کارهای سیاه و مشقت‌بار روی می‌آورد. این معضل در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد اما با اینحال مقامات هر کشوری با ارائه آمار دقیق و طرح‌های کارشناسی شده سعی بر کاهش آن دارند.
در ایران مسوولان جمهوری اسلامی نه تنها از ارائه تعداد دقیق کودکان کار سرباز می‌زنند بلکه آمار نهادهای مستقل را نیز غیر واقعی و دروغ می‌خوانند. سازمان بهزیستی در گزارشی اعلام کرد که در سال ۱۴۰۰ حدود ۱۵ هزار کودک کار شاغل در خیابان‌ها را شناسایی کرده که به زباله گردی، دستفروشی، تکدی‌گری یا توزیع مواد مخدر مشغولند با اینحال سوده نجفی رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران با رد این ادعا گفت که فقط در تهران ۷۰ هزار کودک کار وجود دارد.
مردادماه گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی اعلام کرد که شمار کودکان کار در ایران به ۱۵ درصد کل جمعیت کودکان کشور افزایش یافته است. بر اساس آخرین آمار، جمعیت کودکان در ایران حدود 17 میلیون نفر است. طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که 15 درصد جمعیت کودکان رقمی حدود دو میلیون و پانصد هزار نفر است که کودکان کار در ایران را تشکیل می‌دهند و البته در درست بودن این ادعای مجلس نیز تردید بسیاری است.
موضوع ساماندهی کودکان کار و خیابانی اولین بار و اولین موردی نیست که از سوی مسوولان جمهوری اسلامی با وعده‌های پوشالی تکرار می‌شود. در طول 45 سال گذشته حکمرانان در موارد مختلف با تصویب طرح‌ها و آیین‌نامه‌های بسیار و با صرف بودجه‌های هنگفت به انحای مختلف ناکارآمدی خود را به نمایش گذاشتند.
در آخرین مورد چندی پیش علیرضا زاکانی، شهردار تهران و دستیار ویژه ابراهیم رییسی در موضوع آسیب‌های اجتماعی از طرح مشترک شهرداری تهران با بهزیستی، پلیس و قوه قضاییه خبر داد و گفته بود که از دی ماه ۱۴۰۲ حرکتی آغاز می شود که تا پایان سال چهره شهر از کودکان کار و تکدی گری پاک شود. موضوعی که با شروع سال جدید و افزایش کودکان زباله‌گرد در نقاط مختلف بار دیگر در حد حرف باقی ماند.
