روحانی، مذاکره و بسته‌های حمایتی

حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران، با اشاره به اینکه مذاکره در صورتی ممکن است که آنها حرف حق ایران را بپذیرند، بار دیگر تاکید کرد اروپا باید بپذیرد که توان موشکی و دفاعی ایران قابل مذاکره نیست.
وی در عین حال با اشاره به اینکه پیش از این هم ایران با امریکا درباره برجام مذاکره کرده، تاکید کرد حتی اگر امریکا هم حق ایران را به رسمیت بشناسد با آمریکا هم می‌توان مذاکره کرد. روحانی همچنین خاطرنشان کرد همه تصمیمات مهم سیاست خارجی در شورای عالی امنیت ملی و مباحث مهم با نظر رهبری هماهنگ می‌شود.وی همچنین اظهار داشت مذاکره بی‌موقع، برای کشور خطرناک و مانند چیدن میوه نارس است و باید زمان آن برسد.
حسن روحانی همچنین ارائه بسته‌های حمایتی به مردم را یکی از راهکارهای مهم دولت برای عبور از این شرایط سخت عنوان کرد و اظهار داشت دولت با حمایت از حقوق‌بگیران و اقشار ضعیف جامعه، در تلاش است تا حقوق‌بگیران شرایط بهتری پیدا کنند. وی همچنین با اشاره به اینکه در بودجه سال ۹۸ تلاش شده است حقوق بگیران ثابت شرایط بهتری پیدا کنند، گفت ارائه بسته‌های حمایتی به مردم، برای آن است که مردم بتوانند نفسی راحت بکشند.
این اولین بار نیست که ایران انجام مذاکره با قدرت‌های جهانی را منوط به برسمیت شناختن حق توسعه توان موشکی خود می‌داند. این در حالی است که محدودیت‌هایی که برای ایران ایجاد شده، بازگشت تحریم‌ها و فشار به ایران برای کنارآمدن با جامعه جهانی، همگی به خاطر مقاومت جامعه جهانی در خصوص برنامه موشکی ایران است.
امریکا تاکید کرده است ایران بایستی در برنامه موشکی خود بازنگری کند و از ماه می تحریم‌ها علیه ایران را به وضعیت قبل از برجام باز گردانده و تهدید کرده است در صورتی که ایران برنامه موشک‌های بالستیک خود را کنار نگذارد، بیشترین تلاش خود را معطوف تشدید تحریم‌ها علیه ایران خواهد کرد.
در همین حال فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم، شرایط دشواری را برای مردم ایجاد کرده است.
دولت‌های ایران، همواره با اقدامات پوپولیستی نظیر توزیع بسته‌های غذایی،‌ کمک‌های مالی به مردم و اقدامات مشابه در تلاش هستند تا با تحت تاثیر قرار دادن جامعه از طریق کمک‌های مالی آنی، این طور وانمود کنند که دولت تمام تلاش خود را معطوف اصلاح امور مردم کرده است.
این در حالی است که فشارهای اقتصادی بر مردم، عمدتا ناشی از بی‌تدبیری دولت‌، حیف و میل‌های گسترده‌ی دولتی و فساد گسترده در ساختارهای مالی و از همه مهم‌تر،‌ ناشی از ناکارامدی ساختارهای اجرایی، اقتصادی و دولتی و تصمیمات استراتژیک و دیپلماسی خارجی نادرست است که مشکلات اقتصادی و فشار اقتصادی بر مردم را دوچندان می‌کند.