در حالی که هنوز کمک‌رسانی به مردم زلزله‌زده کرمانشاه به اتمام نرسیده و تعلل و کارشکنی‌های سازمان‌های دست‌اندرکار موجب شده تا با وجود فرارسیدن زمستان و سپری شدن تابستان، همچنان بسیاری از مردم این منطقه زلزله، در محل‌های دائمی استقرار نیابند، زلزله‌ی شدید ۶/۵ ریشتری بار دیگر کرمانشاه را لرزاند و مردم را به خاک و خون کشاند.
بنا بر گزارش سازمان‌های امدادی بیش از هزار تخت بیمارستانی در استان‌های همجوار در حالت آماده‌باش قرار گرفته‌اند، اما گزارش‌های رسمی اعلام کرده‌اند تاکنون خسارتی ناشی از ریزش آوار وجود نداشت و هیچ کشته‌ای گزارش نشده است. رئیس سازمان امداد نجات هم با بیان این موضوع که زلزله در منطقه‌ی بازسازی‌شده رخ داده است، تاکید کرده است این موضوع احتمالا می‌تواند در کاهش تلفات موثر باشد. اما در عین حال رئیس مرکز لرزه‌نگاری کشور با استناد به داده‌های تخصصی گفته است این زلزله قطعه به روستاها خسارات وارد کرده است.سازمان‌های ذیربط از ازدحام بیش از حد در خیابان‌ها، ترافیک شدید و هراس مردم خبر داده‌اند. همچنین بنا بر گزارش‌های راهداری در برخی محورها ریزش و رانش وجود داشته که موجب مسدودشدن بخش‌هایی از مسیرهای منتهی به محل وقوع زلزله شده است. بنا بر گزارش‌های که تا نیمه شب به وقت ایران منتشر شده، در پی وقوع زلزله حدود ۵۰۰ نفر مصدوم شده‌اند و تلفات جانی نداشته است.
در زلزله کرمانشاه، با وجودی که کمک‌های مالی فراوانی توسط مردم برای کمک به زلزله‌زده‌ها صورت گرفت، اما بخش عمده این کمک‌ها نه از طریق مجاری رسمی امدادرسانی بلکه از طریق کمک‌های مردم به افراد مورد اعتماد صوزت پذیرفت.
این عدم اعتماد به دولت برای امدادرسانی به مناطق زلزله زده، در نهایت علی دائی و صادق زیبا کلام دو تن از از افرادی که مردم بیشترین میزان کمک‌های خود را از طریق این دو نفر به مناطق زلزله زده ارسال کرده بودند به دادگاه کشاند تا برای قوه قضائیه درباره نحوه هزینه‌کرد کمک‌هایی که مردم با تمایل خود به آنها داده بودند به دادگاه توضیح دهند.
برخی از کارشناسان این اقدام قوه قضائیه را موجب آسیب‌دیدگی هرچه بیشتر سرمایه اجتماعی عنوان و تاکید کردند این اقدام قوه قضائیه موجب فاصله گرفتن و دورماندن افراد خیر از کمک‌رسانی و امدادرسانی به آسیب‌دیده‌ها در زمان وقوع بحران خواهد شد.
در تمام دنیا این سازمان‌های مدنی و افراد شناخته‌شده و سلبریتی‌ها هستند که برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی به کار می‌‌آیند، اما در ایران دولت و سپاه به خاطر از دست دادن منابع عظیم مردمی که در زمان بحران‌ها به سمت مناطق آسیب‌دیده سرازیر می‌شوند نسبت به چنین اقداماتی واکنش نشان می‌دهند و عملا با اقدامات امنیتی و رویکرد قضائی مانع تحقق آن می‌شوند.
