کامبیز آتابای، از چهره‌های شناخته‌شده دربار پهلوی و از مدیران برجسته عرصه ورزش ایران، درگذشت. او سال‌ها به‌عنوان رئیس دفتر شهبانو فرح پهلوی و همچنین رئیس پیشین فدراسیون فوتبال ایران و کنفدراسیون فوتبال آسیا فعالیت داشت و نقشی اثرگذار در توسعه سازمانی ورزش ایران در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی ایفا کرد.
کامبیز آتابای در سال ۱۳۱۸ در تهران زاده شد. پدرش، ابوالفتح آتابای، از مدیران بلندپایه دربار و معاون وزیر دربار در دوران محمدرضا شاه پهلوی بود. او تحصیلات مقدماتی خود را در ایران گذراند و در سال ۱۳۳۸ به ارتش پیوست و خدمت خود را در نیروی دریایی آغاز کرد. آتابای پس از چند سال خدمت، در سال ۱۳۴۷ با درجه سروانی به دربار شاهنشاهی منتقل شد و به سمت مدیرکل امور فنی دربار منصوب گردید. دقت، نظم و انضباط نظامی، از ویژگی‌هایی بود که موجب جلب اعتماد محمدرضا شاه و نزدیکان او شد.
آتابای در بسیاری از سفرهای رسمی پادشاه فقید به خارج از کشور، از جمله سفرهای آمریکا و اتریش، شهبانو فرح پهلوی را همراهی می‌کرد و از سال‌های پایانی دهه چهل تا زمان انقلاب ۱۳۵۷، مدیریت دفتر فنی و خدمات عمومی شهبانو را بر عهده داشت. پس از خروج خاندان پهلوی از ایران، او به همراه خانواده سلطنتی به آمریکا رفت و در نیویورک، ریاست دفتر شهبانو را ادامه داد. به گفته نزدیکان، آتابای تا واپسین سال‌های عمر خود ارتباطی نزدیک با شهبانو فرح حفظ کرده بود و نقش مهمی در اداره و سامان‌دهی فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی او در خارج از کشور داشت.
او در عرصه ورزش نیز نقشی ماندگار ایفا کرد. آتابای در سال ۱۳۵۰، به پیشنهاد محمدرضا شاه پهلوی، به ریاست فدراسیون سوارکاری منصوب شد و به مقام آجودان کشوری رسید. سپس ریاست فدراسیون فوتبال ایران و بعد ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا را برعهده گرفت. در دوره ریاست او، جام تخت جمشید، نخستین لیگ سراسری و منظم فوتبال ایران، بنیان‌گذاری شد. جامی که بعدها به یکی از خاطره‌انگیزترین رویدادهای ورزشی تاریخ معاصر ایران بدل شد و بنیان ساختار حرفه‌ای فوتبال کشور را شکل داد.
آتابای علاوه بر مدیریت فوتبال، از اعضای هیئت‌رئیسه کمیته ملی المپیک ایران نیز بود و ریاست انجمن سلطنتی اسب‌سواری را نیز عهده‌دار شد. بسیاری از ورزشکاران و مدیران هم‌دوره‌اش از او به‌عنوان مدیری منظم، مقتدر و در عین حال فروتن یاد کرده‌اند که در تمام دوران خدمت، منافع ملی و اعتبار ورزشی ایران را در اولویت قرار می‌داد.
او در طول خدمت خود از محمدرضا شاه پهلوی نشان تاجگذاری و مدال یادبود آغاز بیست‌وپنجمین سال سلطنت را دریافت کرد و از محمد انور سادات، رئیس‌جمهور وقت مصر، نشان درجه دوم استحقاق گرفت. این افتخارات، بازتابی از جایگاه بین‌المللی او در عرصه مدیریت ورزشی و روابط دیپلماتیک فرهنگی بود.
کامبیز آتابای در خارج از ایران نیز همواره نماد وفاداری به ارزش‌های ایران و خاندان پهلوی شناخته می‌شد. او پس از انقلاب، در تبعید، زندگی آرامی داشت اما همچنان در فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی مرتبط با جامعه ایرانیان مقیم خارج مشارکت می‌کرد. دوستان و نزدیکانش از او به‌عنوان شخصی منظم، دقیق و صادق یاد می‌کنند که تا پایان عمر، عشق به ایران را در دل خود حفظ کرد.
درگذشت او یادآور نسلی از مدیران است که با وجود همه کاستی‌ها، کار خود را با صداقت و احساس مسئولیت انجام دادند؛ نسلی که بخش مهمی از نهادهای ورزشی و فرهنگی مدرن ایران را پایه‌گذاری کرد.
با اندوهی عمیق، درگذشت زنده‌یاد کامبیز آتابای، رئیس دفتر شهبانو فرح پهلوی و یکی از چهره‌های برجسته ورزش و مدیریت معاصر ایران را تسلیت می‌گوییم.
یاد و نام او، که عمر خود را با عشق به ایران و در خدمت به فرهنگ و ورزش کشور گذراند، جاودانه باد.
روانش در آرامش و یادش گرامی.
