با توجه به گسترش بحثهای سیاسی در جامعه و هراس ناشی از ان در حکومت و نیز شکل گیری جناح بندی سیاسی که الزامات گریز ناپذیر هر نوع جامعه سیاسی و فعالیت سیاسی است پناهیان خطیب نهاد رهبری که معمولا در مورد منویات رهبر جمهوری اسلامی سخنرانی میکند هراس ولی فقیه از این امر را در سخنانش مطرح کرده است و سعی کرده رسانه های انتقادی را به یزید تشبیه کند . وی میگوید ما این‌همه گفتگوی سیاسی نباید داشته باشیم؛ در بسیاری از موضوعات، بحث تخصص و فن است ولی روزنامه‌ها این بحثهای سیاسی را کِش می‌دهند و به سطح جامعه می‌آورند. اصلاً آدم دست صهیونیست‌ها را می‌بیند، آنها خیلی دوست دارند که ما سر این چیزها بحث بکنیم. وی افزود وقتی دهان هر منتقدی به صورت جناحی بسته شود، معلوم است کارها پیش نمی‌رود؛ نه در صنعت، نه در کشاورزی و نه در بخش‌های دیگر. هر جناحی مدام باید عیب‌های جناح خودش را لاپوشانی بکند. باید این بساط برچیده بشود، شورای نگهبان ببیند وظیفه‌اش چیست؟ هرکسی این لکۀ سیاه و ننگ دوقطبی‌سازی در پرونده‌اش بود، اصلاح‌طلب یا اصولگرا، باید از عرصۀ سیاست دور انداخته بشود. شورای نگهبان چه مواردی را بررسی میکند؟ وی افزود کسانی که می‌ایستند سر گسل‌های اجتماعی، آیا صلاحیت دارند رسانه دست‌شان باشد؟ آیا این کار بالاترین جنایت‌ها نیست؟
وی در سخنان شعاری گفت ننگ بر همۀ کسانی که در این کشور دوقطبی سازی میکنند، لعنت خدا بر رسانه‌ها و رسانه‌چی‌های دوقطبی‌ساز. آن‌هم دوقطبی دروغ مثل یزید چون یزید بر اساس یک گسل واقعی این کار را کرد.
دوقطبی‌سازی یک کار یزیدی است، یزید هم بعد از شهادت امام‌حسین با دوقطبی‌سازی می‌خواست این ماجرا را حل و فصل کند وی افزود آیا شده است که مقام رهبری حرفی بزنند ولی نود و نُه درصد نخبگان کشور رعایتش نکنند؟ بله، همین موضوع دوقطبی‌سازی. ایشان با کمال نجابت برخورد میکنند و خودشان با پشتیبانی مردم مملکت را از آسیب‌های دوقطبی‌سازی نگه داشتند، هرکسی که روی کار آمد، با او همکاری کردند، مردم هم ایشان را باور کردند و قبول کردند که ایشان حمایت‌هایش از دولت فراتر از این حرف‌ها است، بخاطر ثبات جامعه است و نگاه نمی‌کند آن فرد مال چه جناحی است. مردم این را از ایشان پذیرفتند، اگر ایشان و این عملکردهایش بود، و اگر امام و آن عملکردهای پیامبرگونۀ امام نبود، مملکتی باقی نمی‌گذاشتند، این تنها فرصت ما است.
سخنان فرصت طلبانه و خشونت طلبانه پناهیان در حقیقت مقدمه چینی ذهنی برخورد با افرادی است که در رسانه ها از اقدامات حکومت و روحانیون انتقاد میکنند و با یزیدی خواندن انها زمینه برای سرکوب خشونت بار انها را رقم میزنند. هر چند این برخوردها هم اکنون در جریان است.
