در حالی که حسن روحانی بخش عمدهی سخنان خود را در دولت یازدهم و دوازدهم به انتقاد از فعالیتهای اقتصادی سپاه اختصاص داده بود، روز پنجشنبه در جریان افتتاح چند پروژهی اقتصادی که سپاه و قرارگاه خاتم مجری آن هستند، از قرارگاه خواست تا پایان دولت حداکثر همکاری را با دولت وی انجام دهند و ترتیبی صورت دهد که بیشترین بهرهبرداری از پروژههای تا پایان دولت وی رقم بخورد.
وی در مراسم افتتاح پروژهی عمرانی اجرای آزادراه غدیر که افتتاح 221 کیلومتر آزاد راه طی یکسال بود اتوبان را عاملی برای بهبود سلامت مردم و کاهش دی اکسید کربن عنوان کرد و اظهار داشت که این اتوبان موجب می شود تا راه عبور مردم از یک مسیر سخت تسهیل شود و علاوه بر صرفه جویی در وقت مردم یک راه مهم ترانزیتی نیز در کشورایجاد شود.
اظهارات حسن روحانی در خصوص محیط زیستی بودن تاسیس این اتوبان و تاثیر آن در کاهش دی اکسید کربن در حالی عنوان میشود که تمامی متخصصان محیط زیست و دلمشغولان محیط زیست با ساخت اتوبانها به دلیل ضد محیط زیستی بودن مخالف هستند و مخالفت جدی با ایجاد و تاسیس این اتوبانها دارند. مخالفت محیط زیستیها با ساخت اتوبانها تا حدی جدی است که در بسیاری از کشورهای جهان، بسیاری از دلمشغولان محیط زیست با فشار بر دولتها برخی از این اتوبانها را تخریب کردهاند.
وی در عین حال در حالی که خود او در مراسم افتتاح اتوبان اعلام کرده بود که ساخت این اتوبان توسط سپاه و قرارگاه خاتم انجام شده است، در بخش از سخنانش با تاکید بر اینکه در دولت وی بخش عمدهی فعالیتهای عمرانی توسط بخش خصوصی انجام شد ه است، این اقدام را اقدامی غیر دولتی و بسیار مهم ارزیابی کرد. وی باا شاره به سرمایهگذاری ۷۰ درصدی سپاه در این پروژه، آن را اقدامی برای کاهش تصدی گری دولت و واگذاری فعالیت عمرانی به بخش خصوصی عنوان کرد. وی ابراز امیدواری کرد که تا پایان پایان دولت روحانی راه آهن چاه بهار به زاهدان افتتاح شود . حسن روحانی طی دوان ریاست جمهوری و همچنین تبلیغات ریاست جمهوری بارها و بارها سپاه را به فعالیتهای اقتصادی متهم کرده و مورد انتقاد قرار داده و با خصولتی خواندن سپاه و همچنین تاکید بر عدم نظارت بر فعالیتهای اقتصادی سپاه، آن را مورد انتقاد قرار داده بود.
اظهارات ضد و نقیض حسن روحانی در ماههای اخر ریاست جمهوری وی به حداکثر رسیده است و بسیاری از ناظران دلیل این چرخش معنی دار و در عین حال غیر قابل تحمل حسن روحانی را تلاش وی برای باقی ماندن در قدرت و نهاد حاکمیت حتی پس از پایان ریاست جمهوری میدانند؛ که وضعیتی که بسیاری از روسای جمهور در ایران آن را تجربه نکردهاند و با خروج از نهاد ریاست جمهوری پروژهی حذف آنها از حاکمیت هم کلید خورده است.