در شرایطی که شرایط کشور به خاطر تحریم‌های نفتی در وضعیتی بحرانی است و وزارت نفت با وجود تلاش‌ها برای ساماندهی وضعیت صادرات نفت همچنان بی نتیجه بوده است ۱۱۴ تن از نمایندگان مجلس با ارسال نامه‌ای به رؤسای قوای سه‌گانه ضمن طرح مشکلات و چالش‌هاییی که در زمینه صادرات نفت برای کشو اجاد شده، مخالفت خود را با استمرار وزارت بیژن نامدار زنگنه در وزارت نفت اعلام کرده‌اند.
نمایندگان در این نامه اقدامات وزیر نفت در قطع روابط نفتی و گازی ایران با چین، روسیه، هند – پاکستان و نیز بی توجهی نسبت به ظرفیت‌های همسایگان و بی تحرکی نسبت به استفاده از سرمایه های انسانی و مالی داخلی را به عنوان بخشی از ناتوانی وزیر نفت در اداره نفت اعلام کرده و تاکید کرده‌اند که با وجود انتقادها ار عملکرد وزیر نفت، اقدامی در راستای متوقف کردن مدیریت خسارت‌بار آقای زنگنه بر کشور صورت نگرفته است.
در این نامه تاکید شده است که ادامه‌ی حضور زنگنه در وزارت نفت در هفت سال اخیر ملت ایران و نسل‌های آینده را متحمل صدها میلیارد دلار زیان کرده است:
در این نامه به اصرار زنگنه به واگذاری توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به توتال فرانسه اشاره شده و با اشاره به میادین مشترک ایران و قطر در این خصوص به کارشکنی‌هایی که در ان راستا صورت گرفته اشاره شده و به عنوان مصادیق ناتوانی وزیر نفت از اداره صنعت نفت مطرح شده است.
این در حالی مطرح می‌شود که قرارداد ایران با توتال پس از برجام صورت پذیرفت و بخشی از تلاش‌هایی بود که دولت پس از برجام برای عادی سازی روابط تجاری و بازرگانی کشور با دیگر در دست اقدام داشت و بسیاری از کارشناسان انعقاد قرارداد دولت روحانی با توتال را یکی از موفق‌ترین اقدامات در دولت‌های جمهوری اسلامی پس از انقلاب می‌دانستند و تاکید داشتند که این قرارداد می‌تواند زمینه مهمی را برای بهبود روابط تجاری و عادی سازی روابط تجاری ایران با جهان در اینده نزدیک ایفا کند.
نمایندگان در این نامه به استناد سخنان خود زنگنه در این خصوص که هر سال تاخیر در توسعه هر فاز پارس جنوبی ۵ میلیارد خسارت به ایران وارد می‌کند،به توقف توسعه پارس جنوبی اشاره کرده و ان را بخشی از اقدامات زیانبار بیژن زنگنه در وزارت نفت عنوان کرده‌اند.
این در حالی است که با وجود اعمال تحریم‌ها که به توقف فعالیت توتال در ایران انجامیده، با توجه به توقف کامل صادرات نفت در ایران نه تنها نمی‌توان اقدام به توسعه فاز جنوبی کرد، بلکه با توجه به اینکه خریداری برای نفت ایران وجود ندارد، در صورت بهره‌برداری از پارس جنوبی، نفت انبارشده‌ی ایران باید با قیمتی پایین‌تر از قیمت تمام شده و با قیمت منفی و برای جلوگیری از انبار نفت ، به دیگر کشورها واگذار می‌شد.
بنا به گفته تحلیل‌گران بر خلاف انچه که نمایندگان عنون کرده‌اند، توقف فعالیت پارس جنوبی و عدم استحصال نفت و نیز لغو قرارداد توتال نه ناشی از ناتوانی بیژن زنگنه بلکه به عنوان تبعات شکست برجام باید مورد توجه قرار گیرد.
در این نامه همچنین به تاکیدات رهبری در خصوص جلوگیری از خام فروشی اشاره شده و این موضوع مورد تاکید قرار گرفته است که زنگنه با استناد به مقرون به صرفه نبودن تاسیس پالایشگاه‌ها از تاسیس پالایشگاه‌ها خودداری کرده و از این طریق خسارت‌های زیادی به کشور زده است.
این در حالی است که استفاده از تمامی این ظرفیت‌ها مستلزم استفاده از منابع ارزی و نیز تعامل عادی با جهان در امور بازرگانی و تجاری است که در شرایط فعلی دولت با چالش جدی در این زمینه روبروست و در عین حال خود نمایندکان از مخالفان جدی عادی سازی روابط تجاری و بازرگانی با جهان هستند.
در این نامه همچنین به بورس به عنوان فرصتی برای توسعه صنعت پالایشگاهی اشاره شده و به گفته‌ی تحلیل‌گران از این بند از نامه‌ی نمایندگان به خوبی بر می‌اید که نمایندگان فعالیت‌های سفته بازی در بورس را به عنوان بستری برای سود شخصی از طریق صنعت پالایشگاهی تلقی کرده و به بهانه توسعه پالایشگاهی در صدد ایجاد بستر مناسب برای فرصت‌سازی کاذب در بورس هستند.
به گفته تحلیل‌گران نمایندگان به این موضوع توجه ندارند که هیچ گونه توسعه‌ی صنعتی در ایران جز از طریق برقراری ارتباط متعادل تجاری و بازرگانی و اقتصادی با جهان میسر نخواهد بود.
همچنین در این نامه به قرار داد کرسنت نیز اشاره شده و مفسده‌های مربوط به ان به عنوان یکی از دلایل برای عدم حضور زنگنه در وزارت نفت مورد تاکید قرار گرفته است.
همچنین به راه اندازی مجدد کارت سوخت و بلوای بنزین در کشور به عنوان یکی دیگر از اقدامات آسیب زای وزیر نفت اشاره شده و به استناد به آن به نقش وزیر نفت در وارد امدن میلیاردها خسارت مادی و معنوی اشاره شده است.
به گفته ناظران انتقادها از وزیر نفت در حالی شدت یافته است که به شهادت بسیاری، وزیر نفت جزو معدود وزرای توانمند حاضر در کابینه‌ی روحانی است و با حذف وی از کابینه، کابینه روحانی در چند ماه باقیمانده یکی از ضعیف ترین کابینه‌ها پس از انقلاب را به لحاظ توانای علمی و تجربه حرفه‌ای تجربه خواهد کرد؛ آن هم به گفته تحلیل‌گران به خاطر مشکلاتی که نه به واسطه حضور زنگه در وزارت نفت بلکه به خاطر تاثیرپذیری مستقیم وزارت نفت و فعالیت‌های مرتبط با آن از تحریم‌های گسترده‌ی نفتی.
