در حالی که حصر سران جنبش سبز وارد دهمین سال خود شده، و همزمان با شیوع کرونا و قرنطینه‌ی خانگی مردم ایران، بسیاری این قرنطینه را یادآور ده سال حبس خانگی موسوی، رهنورد و کروبی دانسته‌اند، زهرا رهنورد با ارسال پیامی، از سران جمهوری اسلامی خواسته است امکانات پیشگیری و بهداشتی را بدون تبعیض و رایگان در اختیار همه اقشار نیازمند جامعه قرار دهند. وی همچنین در حالی که سران جمهوری اسلامی را حاکمان خطاب کرده، از آنها خواسته است آزادی زندانیان را سرعت بخشد. زهرا رهنورد به کندی آزادی زندانیان اشاره کرده و از حاکمان جمهوری اسلامی خواسته است تا این روند کند را سرعت بخشند.زهرا رهنورد همچنین با اشاره به روز جهانی زن، به همزمانی این روز با تولد حصرت علی و روز پدر اشاره کرده و این روز را به مردم تبریک گفته است.وی در ادامه با انتقاد از اطلاع‌رسانی دیرهنگام درباره‌ی وجود کرونا در ایران، این اقدام را پیامد مصالح سیاسی مقام‌های جمهوری اسلامی دانسته است.
رهنورد در بخشی از پیام خود به فداکاری و ایثار جامعه پزشکی برای کنترل بیماری اشاره کرده و گفته است تعلل حاکمان جمهوری اسلامی موجب شده است تا ایران به یکی از صدرنشینان اخبار تلخ در خصوص کرونا تبدیل بشود. وی تاکید کرده است مقام‌های جمهوری اسلامی باید به جبران این خسارت، امکانات بهداشتی را به دور از هرگونه گرایش تبعیض‌آمیز منزلتی و طبقاتی و جنسیتی بطور رایگان در اختیار همه قرار دهند.
شرایط وخیم شیوع ویروس کرونا در کشور، امکان برابری در توزیع امکانات را از دولت جمهوری اسلامی سلب کرده است و دولت حتی اکر هم بخواهد امکان توزیع برابر این امکانات را ندارد.
دولت به علت ناتوانی از مدیریت در شرایط، مسئولیت قرنطینه و نیز کنترل اپیدمی را به جای اینکه خود در دست بگیرد به عهده مردم گذاشته است. این در حالی است که بسیاری از مردم به علت فقدان امکان اقتصادی لازم و نیز محدودیت‌های آموزشی و فرهنگی ممکن است به کلی قادر نباشند این اقدامات را انجام دهند و خود را از شیوع ویروس دور نگه دارند.
بسیاری از افراد و من‌جمله فعالان مدنی و اجتماعی همچنان امیدوارند که با یادآوری مسئولیت‌ها و وظایف دولت و حاکمیت بتوانند آنها را نسبت به انجام وظایف‌شان هشیار کنند و انها را ترغیب کنند تا شرایط را برای مردمی که از حداقل امکانات برخوردارند کمی بهبود بخشند. اما تجربه‌های مختلف و به ویژه تجربه‌ی مدیریت بحران جمهوری اسلامی نشان می‌‌دهد که سران جمهوری اسلامی همچنان علاقه و توجهی به بهبود شرایط برای مردم ندارند و حتی از حداقل امکانات خود نیز برای بهبود برخی از مشکلات استفاده نمی‌کنند.
