عباس عبدى تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب در مقاله ای با تشریح موانع موجود و قفل شدگی حرکت روحانی خواستار برگزاری انتخابات زود رس ریاست جمهوری در ماههای اخیر شد .وی در مقاله خود در خصوص مشكلات پيش رو و شكاف هاى ايجاد شده ى ساختارى ميان دولت و مردم و در نتيجه ى آن ،انتخاب راهكارهاى مؤثر براى مديريت هر چه بهتر كشورگفت شكاف شديدى در ساختار قدرت كشور وجود دارد ، در هر حال هيچ حكومت و دولتى در هيچ كجاى دنيا نمى تواند و حتى اجازه ندارد تا با اين حد از تنش موجود در كشورش به مديريت خود ادامه دهد مگر شيوه ها و راهكارهاى جديدى را براى اين چنين موقعيت هايى از قبل پيش بينى كرده باشد ، كه بيشتر نظام هاى سياسى شيوه هايى را براى چنين موقعيت هايى از قبل تدبير مى كنند ،وی افزود به عنوان مثال يكى از اين راهكارها كسب رأى اعتماد مجدد دولت براى ادامه ى كار است و يا استعفاى نخست وزير و رييس دولت میباشد که همگى از شيوه و راهكارهايى هستند كه براى عبور از وضعيت ناپايدار كشورها مورد استفاده قرار مى گيرند.
وی میگوید در ايران ، عجالتاً نبايد دنبال مقصر گشت بلكه بايد به دنبال راه حلى براى عبور از وضع كنونى بود و براى عبور از اين مشكلات بايد ، چه در حوزه ى اقتصادى و چه در سياست خارجى و چه امور سياست داخلى از حداقل وحدت مديريتى وسياسى برخوردار بود كه شوربختانه برخوردار نيستيم چون مسائل در جهت عكس يكديگر در حال حركتند
به اين معنى كه مشكلات در سه حوزه ى بالا از يك سو بيشتر و پيچيده تر مى شود و از سوى ديگر شكاف درون قدرت نيز عميق تر و سريع تر مى گردد .وی میگوید مخرب تر از همه سخنرانيها عليه دولت و رفتارها و عملكردهاى برخى است كهمى تواند هر فردى را نگران آينده ى كشور كند انگار كه هيچ نظارت و هدايتى بر اين برخى نيروهاى مخرب وجود ندارد و با چشمان بسته و با سرعت به سوى پرتگاه در حركتند
از اينرو و با توجه به ادامه وضع موجود پيشنهاد مى شود كه يك بازنگرى جدى انجام شود بويژه پس از اعتراضات گسترده ى اخير ، بسيار بعيد است كه دولت از اين پس حتى قادر به اتخاذ تصميمات جارى خود باشد چه رسد به گرفتن تصميمات مهم براى كشور. وی افزود البته
راه هايى پيش روى دولت قرار دارد اما موفقيت در آن به شرايطى بستگى دارد او به سه راه حل اشاره میکند اول اينكه دولت در صدد باشد تا رأى اعتماد را از مجلس بدست آورد و با قدرت به كار خود ادامه دهد اما از آنجايى كه مساله ى اصلى مخالفت يا موافقت مجلس نيست پس اگر مجلس هم رأى اعتماد بدهد دردى درمان نخواهد شد به علاوه اين مجلسى است كه تا ٦ماه ديگر تغيير خواهد كرد و مشخص نيست تركيب نماينده ها ى بعدى و فعلى يكسان باشد
دوم اينكه مى توان با يك تغيير كلى در كابينه و استفاده از نيروهاى جديد و با انگيزه، دولت را وادار كرد تا به راهش ادامه دهد كه اين هم شدنى نيست
چون دولت در انتخاب همكاران بسيار كند عمل مى كند پس اجراى اين برنامه تا مدت ها به طول مى انجامد ،از طرفى بعيد است كه افراد مناسب انتخابى، حاضر به پذيرش مسئوليت در چنين وضع ناپايدارى شوند به علاوه مساله ى اصلى همكاران نيستند ، بلكه شخص رييس جمهور مد نظر آنهاست ،از طرفى اگر قرار باشد اين كار براى مجلس بعدى عملى شود اجراى آن موكول مى شود به شهريور سال آينده و با اين زمان محدود فرصت هم از دست مى رود و بعد از آن هم نوبت به سر رسيدن دوره ى رييس جمهور بعد از ٦ ماه مى شود و صبر و زمان را مى طلبد
راه حل سوم اما انتخابات زودرس رياست جمهورى مى باشد ، انتخاباتى همراه با انتخابات مجلس به عنوان مثال در ارديبهشت ماه يا حتى در اواخر اسفند ماه و اين يعنى تقارن دو انتخابات ، همزمانى در انتخابات مى تواند برآورده كننده ى يكى از خواست هاى قبلى است حتى مى توان تا زمان انتخابات براى دولت و رييس آن وظيفه ى مشخصى تعيين كرد تا انجام دهد ،
و اين همان تغيير در نگاه و باور مردم نسبت به اراده ى حكومت است كه حتماً مشكلاتى هم دارد ولى كدام راه است كه فاقد هر گونه مشكل باشد
وی میگوید آنچه كه حتمى و قطعى است ، ادامه راه كنونى بدترين شيوه است اگر امروز درباره ى آن تصميم گيرى شود بهتر است فردا كه دير شود بسيار مهم است كه سياست مداران و صاحبان قدرت صادقانه وضع موجود را توضيح دهند و با استفاده از يك انتخابات زودرس مقدمات برون رفت از مشكلات مملكتى را فراهم كنند
