واکنش‌ها و اعتراض ها به انتقال آب دریای خزر به استان‌های مرکزی ایران همچنان ادامه دارد. در حالی که در کمال شگفتی سازمان محیط زیست با انتقال آب موافقت کرده و فعالان محیط زیستی همچنان در تلاش هستند تا به هر نحوی که شده مانع از انتقال آب دریای خزر شوند، صاحب شریفی نماینده‌ی مازندران در مجلس، روز دوشنبه در اعتراض به انتقال آب، با انتقاد از رفتار محیط زیستی عیسی کلانتری، اظهار داشت وی گرچه خود را حافظ محیط زیست می‌داند و در دفاع از محیط زیست دولت را متهم می‌کند و سیاست‌های کلان کشور را زیر سوال می‌برد، اما در عمل بر خلاف اظهارات خودش عمل کرده و با دستور به شروع به کار پروژه، اقدامی کاملا غیر محیط زیستی انجام داده است. وی در عین حال با اشاره به اینکه بعید است پروژه انتقال آب دریای خزر عملیاتی شود، اظهار داشت حتی بر فرض انتقال آب خزر به استان سمنان، مشکل کمبود آب سایر استان‌ها قابل رفع نیست.
شریفی افزود در خصوص انتقال آب، مسئولان جمهوری اسلامی پاسخی منطقی ندارند.
وی با اشاره به اینکه هنوز راه‌های بسیاری در زمینه مدیریت آب وجود دارد که عملیاتی نشده، اظهار داشت ایران برای رفع مشکل کم‌آبی، هیچ‌کدام از روش‌های مناسب برای رفع مشکل بی‌آبی، من‌جمله مهار آب‌های سطحی، آب‌چرخانی، تغییر نوع کشت، جایگزینی محصولات پرمصرف، اصلاح الگوی مصرف آب و .. را انجام نداده است که به عنوان آخرین راه حل به راهکار انتقال آب روی بیاورد.
شریفی افزود دولت تلاش می‌کند تا با آغاز این پروژه‌ی بزرگ و جنجالی، افکار عمومی را از وعده‌هایی که داده و به آنها عمل نکرده منحرف کند. این نماینده همچنین اظهار داشت مسئولان برای پنهان کردن بی‌تدبیری و بی‌کفایتی خود، با ارائه طرح‌های جنجالی، نماینده‌ها و مردم استان‌ها را به جان هم می اندازند تا بتواند افکار عمومی را منحرف کنند.
شریفی در بخش دیگری از اظهارات خود با بیان این موضوع که طرح انتقال آب خزر توجیه اقتصادی ندارد، تاکید کرد باید تلاش شود این اتفاق نیفتد و مردم نسبت به اشکلات این طرح آگاه شوند.
شریفی همچنین با اشاره به آسیب‌هایی که به خاطر لوله‌گذاری به محیط زیست وارد می‌آید، تاکید کرد مشکلات اجرایی شدن این طرح برای استان‌های شمالی بارها از طرف کارشناسان محیط زیست اعلام شده است.
وی همچنین اظهار داشت خزر یک دریاچه است و ظرفیت‌های محدودی دارد که هرگونه برداشت اضافه از آن موجب ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوانی در منطقه خواهد شد.
سال‌هاست انتقال آب از دریای خطر به مناطق مرکزی و شمال شرق ایران، یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی فعالان محیط زیست قرار دارد و با وجود مخالفت‌های گسترده‌ی فعالان محیط زیست، دولت همچنان بر انتقال آب اصرار می‌ورزد و با وجود تاکید تمام گزارش‌های کارشناسی در خصوص پیامدهای محیط زیستی و نیز اجتماعی، سیاسی و امنیتی انتقال آب، همچنان بر انتقال آب به عنوان تنها راه حل مشکل کم‌ابی مناطق اصرار می‌ورزد.
منافع پنهانی که شرکت‌‌های مناقصه‌کار از اجرای این پروژ های کلان می‌برند مهم‌ترین عاملی است که به اعتقاد کارشناسان، محیط زیست ایران را قربانی منافع اقتصادی و تجاری این شرکت‌ها کرده است.
کارشناسان معتقدند در شرایطی که روش‌های مصرف منابع آبی و مدیریت بر آب مورد بازنگری قرار نگرفته است، افزودن منابع جدید، نه تنها تاثیری بر مدیریت نادرست آب که مهم‌ترین دلیل تنش ابی در کشور است ندارد، بلکه با حفظ روش‌های موجود، همچنان به تشدید تنش آبی در کشور دامن می‌زند.
معمولا این دست پروژه‌ها توسط سپاه و زیرمجموعه‌های عمرانی سپاه صورت می‌پذیرد و منافع کلانی که در اجرای این پروژه‌ها وجود دارد، معمولا چشم مجریان و کارفرماها را بر روی آسیب‌های گسترده این پروژه‌ها می‌بندد.
کارشناسان بارها تاکید کرده‌اند اجرای پروژه انتقال آب دریای خزر موجب آسیب گسترده به پوشش گیاهی هیرکانی که قدیمی‌ترین بافت جنگلی در روی زمین با سابقه چندصد میلیون ساله خواهد شد، و دخیره ژنتیکی بی‌نظیر جهانیرا نابود خواهد کرد، اما منافع ناچیز کوتاه مدت اقتصادی ناشی از اجرای این پروژه‌ها مانع از توجه به آسیب غیرقابل جبرانی می‌شود که اجرای این پروژه به این پوشش جنگلی بی‌نظیر و بی‌همتا وارد خواهد کرد.
