گرچه آیتالله خامنهای رهبر ایران بارها به صراحت و البته در اقدامی غیر دیپلماتیک و بدون ارائه دلایل روشن سیاسی و استراتژیک اعلام کرده است به هیچ عنوان زیر بار مذاکره با امریکا نخواهد رفت، اما دلواپسان و مخالفان با دولت و تعدادی از گروههای سیاسی و اجتماعی که به دلایل عقیدتی و انقلابی با رابطه با امریکا مخالف هستند، همچنان بر عدم رابطه با آمریکا تاکید دارند و حضور نخست وزیر ژاپن در ایران بار دیگر بهانهای برای انها ایجاد کرده است که از اقدام علی خامنهای برای قطع ارتباط با بخش مهمی از جهان دفاع کنند و مخالفت خود را با مذاکره با آمریکا اعلام کنند. حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان که یکی از تندروترین افراد در جمهوری اسلامی است از جمله افرادی است که در یادداشت خود در روز شنبه با تایید برخورد خامنهای در رد درخواست رئیس جمهور امریکا، درخوست ترامپ از خامنهای برای مذاکره را به التماس او از رهبری تعبیر کرده و گفته است که رهبری به التماس رئیس جمهور امریکا پاسخ منفی داده است.شریعتمداری در بخشی از یادداشتش گفته است آیتالله خامنهای با پاسخ دندانشکن خود به جهانیان نشان داده است که رجزخوانیهای ترامپ بیهوده است. این تصور که سیاستمداران ایرانی گمان میکنند جهانیان به طور دائمی به جزییات اظهارات انها در کشور توجه میکنند و بر اساس آنها نسبت به جامعه جهانی و امریکا واکتش نشان میدهد برداشت دیرینه جمهوری اسلامی در تایید اقداماتی است که در سطح بین المللی انجام میدهد. . شریعتمداری که به خاطر نقش دیرینه اش در شکنجه و بازجوئی از زندانیان سیاسی به حسین بازجو معروف است در سخنان خود همچنین مدعی شد ؛ اکنون جامعه جهانی فهمیده است که ترامپ گرچه در ظاهر رجزخوانی میکند اما در واقع برای انجام مذاکره به ایران التماس میکند. بسیاری از موافقان مذاکره با امریکا هم با برخورد منفعلانه با امریکا مخالف هستند، اما در عین حال انتظار دارند مقامهای جمهوری اسلامی با حفظ غرور ملی و بینالمللی ایرانیان، از فرصتهای بینالمللی که برای بهبود شرایط ایران ایجاد میشود حداکثر استفاده را بکنند. ضمن اینکه تجربه در ایران نشان داده است هرگاه در ایران دلواپسها با موضوعی مخالفت میکنند، آن موضوع قطعا به نفع منافع ملی است و انجامش منافع پشت پرده بسیاری از افراد را محدود خواهد کرد و جلوی منافع نامشروع و غیرقانونی آنها را خواهد گرفت. خیلیها معتقدند آیتالله خامنهای به جای اینکه با رفتاری کودکانه و غیردیپلماتیک که در سطح روابط بینالمللی بیسابقه است، مخالفتهای سیاسی خود را با ادبیاتی قهرآلود بیان کند و قهرآلود بگوید مایل به شنیدن پیام یک سیاستمدار جهانی نیست، میتوانست از فرصت ایجاد شده برای حداکثر سازی درخواستهای ملی و ارائه شروط برای مذاکره استفاده کند. رفتار خامنهای در دیدار با مقامهای خارجی که حامیان او از آن هم دفاع میکنند و آن را تعبیر به سادهزیستی رهبر انقلاب میکنند، نه تنها رفتاری مودبانه نیست، بلکه با پروتکلهای دیدارهای بینالمللی هم همخوانی ندارد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند اینکه رهبر سیاسی یک کشور که بلندپایهترین مقام آن کشور هم هست، بدون رعایت بدیهیات دیدار دیپلماتیک، با مقامهای بینالمللی دیدار کند، در شان کشور ایران نیست.
