در پی وقوع سیل ویرانگر در استان گلستان و زیر آب رفتن بخش عمده‌ی شهرهایی که در معرض سیل قرار داشتند، آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران در اقدامی کم‌سابقه در حوادق غیر مترقبه در کشور، به عنوان فرمانده کل قوا به سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح دستور داد امکانات و کمک‌های نیروهای مسلح علاوه بر آنچه که در منطقه به کار گرفته شده است، به منطقه اعزام و در خدمت مردم قرار گیرد. وی در دستور خود به سرلشکر باقری تاکید کرده است سیل زدگان در دو استان شمالی نیاز مبرمی به کمک و امکانات نیروهای مسلح دارند.
در پی صدور این فرمان، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز در ابلاغیه‌ای به فرماندهان سپاه، ارتش، ناجا و وزارت دفاع دستور داده است علاوه بر کمک‌های انسانی، لجستیکی و بهداشتی که تا به حال انجام داده‌اند، حمایت‌های جامع و منسجم از آسیب‌دیدگان را تا زمان استقرار آرامش در منطقه ادامه دهند.
این در حالی است که پیش از این سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از اعلام آمادگی کامل خود برای کمک‌رسانی به مردم منطقه خبر داده بود.
به نظر می‌‌رسد هدف آیت‌الله خامنه‌ای از صدور این دستور، متمرکز کردن اقدامات امدادی زیر نظر نیروهای مسلح باشد تا از اقدامات پراکنده، و از هم گسیخته که سپاه و بسیج و ارتش که معمولا به شکل پراکنده در مناطق آسیب‌دیده انجام می‌دهند، جلوگیری شود. علاوه براین این اقدام میخواهد پیام ضعف دولت روحانی را نیز به افکار عمومی گوشزد کند که در صحنه افکار عمومی فعلا غایب است .
رهبر ایران همچنین در پیام فراخوان خود برای امدادرسانی به آسیب‌دیده‌های سیل اخیر، با اشاره به سیل خوزستان که چندین روز قبل رخ داده بود، با تاخیری چندروزه دستور رسیدگی به وضعیت این افراد را نیز صادر کرد. این در حالی است که پیش‌بینی می‌شود در چند روز آینده، شدت بارش در خوزستان، فاجعه‌ای دیگر را رقم خواهد زد.
ضعف در انجام اقدامات پیش‌گیرانه به هنگام وقوع حوادث طبیعی از جمله مهم‌ترین مشکلاتی است که نهادهای مدیریت بحران در کشور با آن درگیرند. معمولا کمک‌رسانی‌ها به پس از وقوع حادثه و اتمام فاجعه محدود می‌شود و کشور معمولا پس از حادثه امکانات خود را در اختیار مردم آسیب دیده قرار می‌دهد. این در حالی است که کارشناسان تاکید دارند همین اقداماتی که پس از وقوع حادثه در مناطق آسیب دیده بسیج می‌شود و اقدام رهبری و رئیس جمهور در بسیج کلیه امکانات کشور برای ساماندهی آسیب‌های ناشی از حوادث، اگر قبل از وقوع حادثه و حین وقوع آن مورد استفاده قرار گیرد به میزان قابل توجهی می‌تواند از آسیب‌های شدید ناشی از حادثه جلوگیری کند و خسارت‌ها را به حداقل برسد که نیاز کمتری به جبران خسارت‌ها وجود داشته باشد.
