به گزارش آسوشیتدپرس، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارشی تازه، ابعاد جدیدی از آسیب‌های واردشده به زیرساخت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی را منتشر کرده؛ گزارشی که جزئیاتی نگران‌کننده از شدت حملات اخیر اسرائیل به مراکز کلیدی و حساس هسته‌ای ایران را افشا می‌کند.
در این گزارش به‌روزشده، آژانس رسماً تأیید کرده که سایت زیرزمینی نطنز ـ یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین مراکز غنی‌سازی اورانیوم در ایران ـ به طور قابل‌توجهی آسیب دیده است. به گفته ناظران فنی آژانس، بیش از ۱۷۰۰ سانتریفیوژ پیشرفته که در حال غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۶۰ درصد بوده‌اند، اکنون یا تخریب شده‌اند یا از کار افتاده‌اند. تصاویر ماهواره‌ای که در این گزارش منتشر شده، گواه روشنی بر تخریب کامل بخشی از تاسیسات زیرزمینی این سایت است؛ موضوعی که پیش‌تر از سوی مقامات امنیتی اسرائیل نیز اعلام شده بود.
در نخستین ارزیابی فنی آژانس که در روزهای ابتدایی پس از حمله منتشر شد، تنها به آسیب بخشی از سیستم‌های برق‌رسانی اشاره شده بود. اما اکنون، با گذشت بیش از یک هفته و بررسی دقیق‌تر شواهد و داده‌ها، مشخص شده که هدف اصلی حمله، خودِ تأسیسات هسته‌ای زیرزمینی و زیرساخت‌های مرتبط با غنی‌سازی بوده‌اند.
این تحول، نگرانی‌ها را درباره پنهان‌کاری‌های پیشین رژیم اسلامی افزایش داده است. چرا که مطابق بازرسی‌های قبلی، دسترسی آژانس به این بخش‌ها همواره محدود و اغلب تحت کنترل کامل نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بوده است. حال آن‌که حملات اخیر، بخشی از واقعیت‌های پنهان در دل این تأسیسات را آشکار کرده‌اند.
در همین حال، گزارش تازه آژانس درباره تأسیسات هسته‌ای اصفهان نیز منتشر شده. در این گزارش آمده است که تغییری نسبت به ارزیابی قبلی ایجاد نشده، اما همچنان تأکید شده که در این مرکز، مواد پرتوزای قابل توجهی نگهداری می‌شود. هرچند که سطح خطر فعلاً «پایین» اعلام شده، اما منابع مستقل هشدار داده‌اند که حتی نشت محدود این مواد می‌تواند در آینده پیامدهای جدی زیست‌محیطی و سلامت‌محور به‌همراه داشته باشد.
در خصوص راکتور آب‌سنگین خنداب در اراک نیز، آژانس انرژی اتمی تأیید کرده که این مرکز هدف حمله قرار گرفته است. اگرچه هنوز گزارشی از نشت مواد پرتوزا در این سایت منتشر نشده، اما نگرانی‌ها در سطح بین‌المللی بالا گرفته است. این راکتور در گذشته از جمله مراکزی بود که پتانسیل تولید پلوتونیوم قابل استفاده در تسلیحات هسته‌ای را داشت و به همین دلیل همواره در کانون توجه جامعه جهانی قرار داشته است. با این حال، جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته بارها از اعطای مجوز کامل بازرسی به این سایت سر باز زده و روند همکاری با آژانس را به‌شدت محدود کرده است.
در ادامه این گزارش، آژانس هشدار می‌دهد که حمله به سایت نطنز ممکن است به آزادسازی مواد سمی و پرتوزا در بخش‌های زیرزمینی این مرکز منجر شده باشد. ترکیباتی که عمدتاً شامل اورانیوم غنی‌شده‌اند و در صورت نشت به محیط، می‌توانند هوای منطقه را آلوده و سلامت کارکنان و ساکنان اطراف را به‌شدت تهدید کنند. با توجه به شرایط خاص این تأسیسات و مکان‌یابی آنها در عمق زمین، تخمین میزان خطر هنوز ممکن نیست و آژانس خواستار دسترسی فوری، مستقیم و بدون محدودیت به محل شده است.
اما در حالی‌که جامعه جهانی نگران تبعات زیست‌محیطی و امنیتی این وقایع است، جمهوری اسلامی همچنان در برابر ارائه اطلاعات شفاف مقاومت می‌کند. به‌رغم درخواست‌های مکرر آژانس و نهادهای بین‌المللی، تهران از انتشار جزئیات خسارات و سطح واقعی آسیب‌ها خودداری کرده و حتی حملات را در رسانه‌های داخلی سانسور کرده است.
در بخش پایانی گزارش، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با لحنی صریح هشدار داده که عدم شفافیت جمهوری اسلامی، می‌تواند به تشدید بحران در منطقه بینجامد. این نهاد بین‌المللی تأکید کرده که تهران باید فوراً اجازه دسترسی کامل و بی‌قیدوشرط به تمامی سایت‌های آسیب‌دیده را صادر کند و اطلاعات واقعی درباره وضعیت مواد رادیواکتیو و سیستم‌های غنی‌سازی در اختیار جامعه جهانی قرار دهد.
با وجود این هشدارها، جمهوری اسلامی همچنان بر ادامه مسیر خطرناک و مناقشه‌برانگیز هسته‌ای خود پافشاری می‌کند؛ مسیری که نه تنها موجب افزایش بی‌اعتمادی در سطح بین‌المللی شده، بلکه با واردکردن کشور به چرخه‌ای از تهدید، تحریم و انزوا، امنیت داخلی و ثبات منطقه‌ای را نیز به‌طور جدی به خطر انداخته است.
در حالی‌که مردم ایران زیر فشار بی‌سابقه اقتصادی و اجتماعی قرار دارند، حکومت همچنان بودجه و منابع کشور را صرف برنامه‌ای می‌کند که نه مشروعیت بین‌المللی دارد و نه دستاوردی برای ملت
