گزارش روزنامه وال‌استریت ژورنال: اهرم اسرائیلی ترامپ علیه جمهوری اسلامی؛ توافق یا تقابل؟

روزنامه وال‌استریت ژورنال، در یادداشتی از بنیامین نتانیاهو به‌عنوان اهرم فشار دونالد ترامپ بر جمهوری اسلامی نام برده و افزوده است که تهدید حمله اسرائیل، کلید توافقی هسته‌ای است که ارزش امضا داشته باشد و تهران باید بفهمد که زمان خداحافظی با غنی‌سازی فرا رسیده است.

در این یادداشت که شامگاه پنج‌شنبه هشت خرداد منتشر شد، تاکید شده است که ایالات متحده همچنان به تهدید اقدام نظامی نیاز دارد تا بتواند در مذاکرات خود با جمهوری اسلامی به توافقی با ارزش دست بیابد.

گزارش جدید روزنامه وال‌استریت ژورنال نگاهی به نگرانی‌های اسرائیل از روند مذاکرات هفت‌هفته‌ای میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده انداخته است.

مقام‌های اسرائیلی بیم آن دارند که دولت ترامپ به توافقی با جمهوری اسلامی برسد که به‌طور کامل مانع از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای نشود و گزینه حمله نظامی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی را محدود کند. اسرائیل نگران است که توافق نهایی، حق مداخله نظامی یک‌جانبه را از تل‌آویو سلب کند.

گزارش وال‌استریت ژورنال تأکید دارد که این موضوع، اسرائیل را در برابر مهم‌ترین متحدش، آمریکا، در موقعیتی دشوار قرار داده است. تلاش‌های تل‌آویو برای سخت‌گیرانه‌تر شدن موضع آمریکا در مذاکرات و حفظ گزینه حمله نظامی، با نارضایتی کاخ سفید روبه‌رو شده است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، نیز گفته که به نخست‌وزیر اسرائیل هشدار داده که انجام هرگونه اقدام نظامی در این مرحله «نامناسب» است، چراکه به گفته او، «ما به یک راه‌حل بسیار نزدیک شده‌ایم».

به گزارش وال‌استریت ژورنال، در حالی که آمریکا در حال تهیه «سند شرایط» برای ارائه به ایران است که توقف کامل غنی‌سازی را شامل می‌شود، برخی کارشناسان اسرائیلی هشدار داده‌اند که اگر مذاکرات طولانی شود، نتیجه نهایی ممکن است با اصل «غنی‌سازی صفر» مغایرت داشته باشد. این نگرانی ناشی از احتمال امتیازدهی آمریکا در صورت طولانی شدن مذاکرات است. اسرائیل می‌گوید توافقی که جمهوری اسلامی را از غنی‌سازی باز ندارد، برای امنیت منطقه‌ خطرناک خواهد بود.

اسرائیل همچنان بر حفظ حق اقدام مستقل علیه ایران تأکید دارد. تل‌آویو سال گذشته با حملات گسترده به «حزب‌الله» لبنان و نیز نابودی بخشی از پدافند هوایی جمهوری اسلامی، شرایط میدانی را برای اقدام نظامی آینده به نفع خود تغییر داده است. هم‌زمان، وال‌استریت ژورنال گزارش داد که ایران نیز با حفر تونل‌هایی در اعماق تأسیسات نطنز تلاش می‌کند زیرساخت‌های هسته‌ای خود را از حملات هوایی دور نگه دارد.

وال‌استریت ژورنال، سخنان ترامپ در گفت‌وگو با مجله تایم در ماه آوریل را یادآوری کرده و نوشته وقتی از او پرسیده شد آیا نگران است نتانیاهو او را به‌سوی جنگ با ایران بکشاند، گفت: «نه. شما طوری می‌پرسید که انگار او من را به زور وارد جنگ می‌کند، در حالی که اگر توافقی صورت نگیرد، من خودم پیش‌قدم خواهم بود. ایران نباید این موضوع را فراموش کند.»

روزنامه وال‌استریت ژورنال افزوده است:‌ «ایده جدیدی که اخیراً از سوی تهران و از طریق خبرگزاری رویترز مطرح شده، این است که حکومت ایران می‌تواند غنی‌سازی اورانیوم را به‌طور موقت متوقف کند؛ البته به شرطی که ایالات متحده دارایی‌های بلوکه‌شده ایران را آزاد کند و حق تهران برای غنی‌سازی اورانیوم با اهداف غیرنظامی را در قالب یک «توافق سیاسی» به رسمیت بشناسد؛ توافقی که شاید بعداً به یک پیمان جامع‌تر هسته‌ای منجر شود.»

وال‌استریت ژورنال با تردید به این پیشنهاد نگریسته و نوشته است: «اما تا آن زمان، ممکن است پنجره آسیب‌پذیری ایران بسته شده باشد، و مشخص نیست که آیا ایران در نهایت به دادن امتیاز ملموسی تن خواهد داد یا نه. پذیرفتن یک چارچوب مقدماتی و غیرالزام‌آور از سوی آمریکا می‌تواند بدون لغو رسمی تحریم‌ها، به بهبود اقتصاد ایران کمک کند و در عین حال به این کشور فرصت دهد تا با طولانی کردن مذاکرات فنی، برنامه هسته‌ای خود را در سایه نگه دارد. جمهوری اسلامی در گذشته نیز در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ همین بازی‌ را انجام داده بود.»

این روزنامه در ادامه تاکید کرده است: «مهم‌تر از ایرادات پیشنهاد جدید تهران، نشانه‌هایی است که از عقب‌نشینی حکومت ایران از خطوط قرمز پیشین خود حکایت دارد. مقامات جمهوری اسلامی پیش‌تر گفته بودند هرگز با ترامپ، قاتل ژنرال قاسم سلیمانی، مذاکره نخواهند کرد، اکنون اما مذاکره می‌کنند. گفته بودند غنی‌سازی را هرگز متوقف نمی‌کنند، اکنون اما از توقف موقت آن حرف می‌زنند.»

وال‌استریت ژورنال می‌نویسد که نه در آمریکا صبر برای مذاکرات طولانی وجود دارد و نه اسرائیل آمادگی دارد برای همیشه از اقدام نظامی چشم‌پوشی کند. در عین حال، مقامات آمریکایی هشدار داده‌اند که اگر جمهوری اسلامی به توافق تن ندهد، رویکرد واشینگتن نیز ممکن است تغییر کند.