روی جلد نشریه فرانسوی “نوول اوبس” در تاریخ پنجشنبه ۲۷ فوریه (۹ اسفند) عکسی از نرگس محمدی، برنده نوبل صلح با این جمله زیر آن منتشر شده است: «جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد”.
نرگس محمدی، برندۀ جایزه صلح نوبل، در تازهترین گفتوگوی خود با رسانههای غربی، از «شکنندگی» حکومت کنونی ایران و قطعیبودن «سقوط» آن سخن گفته است.
هفتهنامه فرانسوی نوول اوبس، گفتوگویی با خانم محمدی انجام داده که در آن، او تأکید کرده مسئله دیگر این نیست که «اگر این رژیم سقوط کند»، بلکه این است که «چه زمانی سقوط خواهد کرد».
خانم محمدی گفت: «جمهوری اسلامی در حال فروپاشی از درون است: فساد، بیکاری بالا، بحران اقتصادی، نابودی منابع طبیعی که موجب فاجعۀ زیستمحیطی میشود و … ایران تحت چنین رژیمی نمیتواند تا ابد زنده بماند.»
این فعال حقوق بشر در گفتوگو با نوول اوبس که روز پنجشنبه، ۹ اسفند، با عنوان «جمهوری اسلامی ایران سقوط خواهد کرد» منتشر شده، تأکید کرده که جمهوری اسلامی، «غیرپاسخگوست و ظرفیت دموکراسی، آزادی و برابری را ندارد».
او دربارۀ حکومت ایران گفت: «جمهوری اسلامی، اساساً رژیمی غیرپاسخگوست و ظرفیتِ دموکراسی، آزادی و برابری را ندارد. رژیمی اصلاحناپذیر و افزون بر آن رژیمی ناکارآمد است.»
تأکید خانم محمدی بر شکنندگی جمهوری اسلامی در شرایطی است که به عقیده بسیاری از ناظران، جمهوری اسلامی در ماههای اخیر به دلیل از دست رفتن توان قابل توجه نیروهای نیابتیاش بسیار ضعیف شده است.
خانم محمدی افزود: «در چنین وضعیت و شرایطی، مردم ایران بر اساس تجاربِ تاریخی و تلاشهای بیوقفه و گسترده مبارزان طی ۴۶ سال، اکنون خواهانِ گذار از استبداد به دموکراسی هستند. یعنی گذار از جمهوری اسلامی. چرا که جمهوری اسلامی مظهرِ استبداد و یکی از موانعِ اصلیِ دستیابی مردم به دموکراسی است.»
این برنده جایزه صلح نوبل همچنین گفت گذار از جمهوری اسلامی «معطوف به ایجاد ساختاری دموکراتیک و سکولار است که در آن حقوق بشر و حقوق زنان تضمین شده و جامعه مدنی بهعنوان بستر مشارکت مردم محقق و مستحکم گردد.»
او با بیان این که «بسیج نیروها برای حقوق زنان به معنای پیش بردن دموکراسی است»، در کل تلاش برای احقاق حقوق زنان را راهی برای استقرار دموکراسی در ایران دانسته است.
خانم محمدی گفت که درک این موضوع به اندازه به رسمیت شناختن آپارتاید نژادی «گام مهمی» خواهد بود.
نرگس محمدی که تا به امروز بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده، از ۱۴ آذر در مرخصی استعلاجی موقت و بیرون از زندان بهسر میبرد.
او از زمان آغاز فعالیتهای حقوق بشریاش از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به بیش از ۳۶ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق و مجازاتهای ناعادلانه دیگر محکوم شده و تجربه ۱۳۵ روز حبس در سلول انفرادی دارد.