پس از آنکه آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ،معترضان خیابانی و کسانی را که به فساد در کشور وهمچنین شرایط نامساعد اقتصادی در کشور اعتراض کرده بودند،رااشرار خواند و یکی از کارشناسان فرهنگی در تلویزیون نیز خواستار شدیدترین مجازات‌ها و تبعیدها برای آنها شد و گفت باید این افراد با سخت‌ترین ابزار شکنجه شوند، حال محمد محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر آیت‌الله خامنه‌ای با تشکر از نیروهای امنیتی و اطلاعاتی کشور که اجازه نفس کشیدن به نیروهای وابسته به دشمنان را ندادند، اعتراضات اخیر را فتنه خواند و نقش آیت‌الله خامنه‌ای را در خاموش کردن آتش اعتراض در کشور بی‌بدیل خواند و گفت اگر سخنان و راهنمایی‌های وی نبود کشور وضعیتی دیگر داشت.محمدی گلپایگانی که این اظهارات را در آیین تودیع و معارفه نماینده سابق و جدید ولی فقیه در لرستان بیان می‌کرد ادعا کرد مردم هر روز در شهرها به نفع نظام و در اعتراض به ناآرامی‌ها تظاهرات و جانفشانی می‌کردند. گلپایگانی در ادامه اظهاراتش با اشاره به اینکه رافت اسلامی شامل حال فریب‌خورده‌ها شده است، گفت خیلی از جوان‌ها خبر نداشتند که گرفتار فتنه شده‌اند. وی همچنین با اشاره به اعتراض‌هایی که در ماه‌های اخیر در فرانسه رخ داده است، گفت هیچ حکومتی نمی‌تواند مانند جمهوری اسلامی این رفتارها و آتش زدن اموال عمومی را تحمل کند. گلپایگانی گفت در فرانسه چشمان معترضان را کور کردند و در آمریکا فرقه داوودیه را چندسال پیش در یک سالن زنده زنده آتش زدند.
اظهارات محمدی گلپایگانی در خصوص بالابودن تحمل جمهوری اسلامی در خصوص تحمل مخالفین در حالی عنوان می‌شود که تمام اعتراض‌ها در سال‌های اخیر در جمهوری اسلامی به رفتارهای خشونت‌بار گسترده‌ای انجامیده است و هیچگاه حق اعتراض افراد معترض در عمل به رسمیت شناخته نشده است. معترضان در جمهوری اسلامی حتی تاکنون نتوانسته‌اند برای اعتراض‌های خود از وزارت کشور مجوز دریافت کنند و اعتراض‌های مردم به همین دلیل همواره به عنوان اعتراض‌های غیرقانونی، با شدیدترین نوع مقابله قهری و امنیتی مواجه شده است.
در این میان عمده دستگیرشده‌ها در اعتراض‌های سال‌های اخیر بر خلاف آنچه که مقام‌های جمهوری اسلامی عنوان می‌کنند، فعالان سیاسی، دانشجویان و فعالان مدنی بوده‌اند و گرچه جمهوری اسلامی معترضین را بارها اشرار و اوباش خوانده است، اما کسانی که دستگیر شده یا مورد تعقیب قانونی قرار گرفته و از بسیاری حقوق شهروندی و حرفه‌ای محروم شده‌اند، فعالان سیاسی، روزنامه‌نگارها، فعالان مدنی و دانشجوها بوده‌اند و با وجود تلاش‌های گسترده، حاکمیت حتی به دفعات در مقابل تخفیف مجازات آنها هم مقاومت کرده است.
