مجتبی دوالنوری رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس که از اعضای تندرو مجلس به شمار میرود .روز دوشنبه اعلام کرد جمهوری اسلامی به شرط برداشتن تحریمها با حضور امریکا در مذاکرات مشکلی ندارد. وی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی از گفتگو فرار نمیکند، و راه گفتگو باز است گفت جمهوری اسلامی همزمان با کاهش تعهدات برجامی در مذاکرات هم شرکت میکند.
وی با بیان این موضوع که جمهوری اسلامی بخشی از تعهدات خود را پس از ضربالاجل ۶۰ روزه کاهش داده است، گفت جمهوری اسلامی همزمان با احیای راکتور آب سنگین اراک، افزایش درصد اورانیوم، در صورتی که غربیها به تعهدات برجامی خود عمل کنند، و عقبافتادگی خود را جبران کنند، آمادگی دارد که در مذاکرات هم حضور پیدا کند. وی همچنین تاکید کرد امریکا هم در قالب مذاکرات برجام میتواند در مذاکرات حضور پیدا کند، اما تاکید کرد شرط حضور امریکا در مذاکرات این است که تحریمها علیه ایران را بردارد. وی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی با گفتگو با امریکا بدون لغوتحریمهای امریکا مخالف است اظهار داشت حتی اگر دولت هم بخواهد با امریکا بدون لغو تحریمهاگفتگوو مذاکره کند، مجلس کوتاه نخواهد آمد. این اظهارات برای مجلسی که با یک حکم حکومتی دست و پایش را جمع میکند بیشتر به یک مزاح میماند . نه در مجلس ایران دیگر مؤتمن الملک و معظمي و سردار فاخری است و نه مصدق و بقائی و نادعلی کریمی و سردار فاخر حکمت . مجلسی که رئیسش لاریجانی و رئیس کمسیون اامنیت ملی اش ذوالوری است ، پیداست که بجز آلتی در دست ولی فقیه نیست .
جمهوری اسلامی همواره نسبت به مذاکره با امریکا به عنوان موضوعی پیچیده و لاینحل برخورد کرده است و عموما از فرصت های مناسبی که برای گفتگو با امریکا ایجاد شده، به درستی استفاده نکرده است. در تمام سالهای قطع ارتباط با امریکا جمهوری اسلامی به جای گذاشتن پیش شرط و به جای اعلام شرایط خود برای انجام گفتگوها، و پیشبرد یک مذاکره راهبردی و استرتژیک، به صورت ضربتی و دفعتی با هرگونه مذاکرهای مخالفت کرده و عموما نفس موضوع گفتگو با امریکا را غیر مجاز و خط قرمز خود تعریف کرده و سالهاست که هزینه ّای زیادی را به ملت تحمیل کرده است. شاید این اولین بار باشد که یکی از مقامهای سیاسی تندرو در جمهوری اسلامی با اعلام این موضوع که با رعایت پیششرطهای جمهوری اسلامی امکان گفتگو و مذاکره با امریکا وجود دارد، یکسره به نفی امکان مذاکره نپرداخته است. بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران این سوال را همواره مطرح کردهاند که دشمنی و قطع مذاکره با امریکا و فقدان رابطه دیپلماتیک با امریکا را جمهوری اسلامی تا چه زمانی میتواند ادامه دهد.