صالحی امیری از افراد حلقه نزدیک به حسن روحانی و وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر کنونی کمیته المپیک ایران در گفتگویی با روزنامه آرمان امروز به برخی نقاط ضعف و قوت دولت روحانی پرداخت . وی گفت علت به وجود آمدن وضعیت موجود عملکرد دولت نیست و بلکه مجموعه عواملی است که شرایط را سخت کرده است. همین دولت در دور اول عملکرد موفقی داشت و در زمینههای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و بینالمللی کارنامه قابل قبولی از خود ارائه کرد. تغییر شرایط باعث افول سرمایه اجتماعی دولت شد. ما نمیتوانیم دولت را مسبب اصلی شرایط موجود قلمداد کنیم.
او میگوید دولت آقای روحانی نیز تحت تأثیر این چالشهای ساختاری قرار گرفته است.وما نیازمند یک نوع بازنگری ساختاری هستیم.
او میگوید در کنار چالش ساختاری که ما با آن مواجه هستیم چالش سیاسی نیز وجود دارد. و جریانهای سیاسی در ایران در رقابت و کشمکش دائمی قرار دارند و همواره در حال تنش هستند.وپس از برگزاری انتخابات در ایران جریانی که شکستخورده نباید به تخریب دولت مستقر بپردازد و مانع به ثمر رسیدن اهداف دولت در مسیر توسعه شود.وی همچنین گفت کسانی که دیروز به سفارت عربستان حمله کردند امروز باید نسبت به چالشهای کنونی کشور پاسخگو باشند. ما خیانت دشمن را در کنار جهل و نادانی دوستان فراموش نخواهیم کرد. وی همچنین در مورد نحوه رویکرد امریکا گفت :در شرایط کنونی آمریکا با سه استراتژی در حال تقابل با ایران و در رأس آن دولت آقای روحانی است. استراتژی نخست فشار حداکثری اقتصادی است که به تعبیر دولتمردان آمریکا بیرحمانهترین تحریمها را علیه ایران شکل داده است. دوم استراتژی فشار حداکثری سیاسی برای انزوای ایران در عرصه بینالمللی است. سومین استراتژی نیز عملیات روانی برای ترغیب و تحریک مردم علیه نظام و اعتراضات احتمالی است.
وی گفت نمیتوان دولت آقای روحانی را بهتنهایی مسبب وضعیت موجود به شمار آورد. این شرایط انتخابی نبوده و بلکه به دولت تحمیل شده است. به همین دلیل نیز باور دارم هر دولتی بهجز دولت آقای روحانی بر سر کار بود بهمراتب شرایط بدتری میداشت.
او در پایان میگوید که رادیکالیسم بسترهای سالم را تخریب میکند و با رویکرد غیر اخلاقی و غیر عقلانی در متن جامعه ایجاد تنش میکند.
رادیکالیسم توسعه ملی را نشانه گرفته و همواره بستر جامعه را برای حرکت رو به جلو بینظم وآشفته میکند. او در عین حال میگوید که اصلاحطلبان بزرگترین فرصت ملی ما هستند و سرمایه سیاسی نظام به شمار میروند. وباید بپذیریم که نمیتوان کشور را با یک نوع تفکر، جناح و گروه سیاسی اداره کرد.و معتقدم اصلاحطلبان قدرتمندترین جریان سیاسی کشور هستند. اگر اصلاحطلبان از فرصت کافی و برابر برای حضور در صحنه برخوردار شوند تأثیرگذار خواهند بود. در شرایط کنونی ما برای بقای سیاسی نیازمند نمایش وحدت سیاسی بین جریانهای مختلف سیاسی هستیم