دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات سیدمحمدهادی رضوی در حالی برگزار شد که در روزهای اخیر، کلیپها و فیلمهای متعددی از محمدهادی رضوی مفسد اقتصادی پرونده بانک سرمایه و داماد محمد شریعتمداری وزیر امور کار و رفاه وتعاون ، در مورد شخصیت دوگانه و ریاکار وی منتشر شده است.
قهرمانی نماینده دادستان در دومین جلسه دادگاه با اشاره به اینکه محمد هادی رضوی متهم خرد نیست، با اشاره به اینکه اتهامات بانک سرمایه تنها بخش کوچکی از اتهامات هادی رضوی است، وی را یک متهم کلان و مفسد اقتصادی معرفی کرد و با اشاره به جزئیات تخلفاتی که وی در دریافت تسهیلات مرتکب شده است، اظهار داشت این افراد پولهای دریافتی تسهیلات را به نام کارهای بازرگانی به حساب شرکتهای کارتنخواب میریختند، اما آن را صرف ملک خریدن و ماشین خریدن میکردند. بنا بر اظهارات قهرمانی نمایندهی دادستان، شرکتهای رضوی همگی صوری بوده و هیچ کدام وجود خارجی نداشتهاند.
نماینده دادستان همچنین در بخش دیگری از تخلفات هادی رضوی به خرید ملکهای متعدد و گرانقیمت توسط وی اشاره کرد و با اشاره به سرمایهگذاری رضوی در خرید خودروهای لوکس و گرانقیمت، اظهار داشت وی با تشریفات در خیابان تردد میکرده است. قهرمانی همچنین با بیان این موضوع که پرونده رضوی یک پرونده سیاسی نیست گفت وی فقط یک مفسد اقتصادی است و پرونده وی هم یک پرونده اقتصادی است و با او ماننده یک مفسد اقتصادی رفتار خواهد شد.
گفته میشود که رضوی قرارداد دویست و پنجاه میلون تومانی با خبر گزاری فارس هم داشته است .
فساد اقتصادی به بخش جداییناپذیر اقتصاد در جمهوری اسلامی تبدیل شده است و عدم شفافیت کافی در مبادلات مالی در کشور و وجود داشتن زمینههای متعدد برای دور زدن قوانین مالی و ضعف دستگاههای مالی و اقتصادی در کنترل مبادلات مالی و جلوگیری از فساد اقتصادی، از جمله مهمترین عواملی هستند که زمینهساز فساد گسترده مالی در کشور شدهاند. در عین حال، قطع ارتباط اقتصادی و تجاری ایران با دیگر کشورها در سطح بینالمللی و عدم پایبندی ایران به قوانین بینالمللی مقابله با پولشویی و فقدان سازوکارهای دقیق مالیاتی در کشور، از جمله دلایلی هستند که امکان فساد گسترده مالی را در کشور فراهم کردهاند. رانتهای اقتصادی که به واسطه وابستگیهای نسبی و فامیلی در سطح گسترده در کشور وجود دارند از جمله دیگر دلایل مهمی هستند که فساد مالی گسترده و فامیلی را در کشور امکانپذیر کردهاند و عموما به امری عادی در بین گروههای سیاسی و افراد شاخص سیاسی در کشور تبدیل شده است.