این شماره از برنامه را با شعری از دفتر اشعار دکتر علیرضا نوری زاده آغاز می نماییم. سپس همراه با شما خوبان به گفتگو با آقای عبدااالله مهتدی خواهیم نشست .
دکتر نوری زاده : جناب مهتدی شما بعنوان یکی از ستون های اپوزیسیون ایران که بر خلاف بعضی یک دفتر و مداد و یک سایت اینترنتی نیستید شما گروهی دارید که یکی از بزرگترین و متشکل ترین سازمانهای اپوزیسیون با سابقه تاریخی است و بنظر من اگر هر تشکلی بخواهد بر پاشود و عبدالله مهتدی در آن نباشد این تشکل لنگ است، بنابراین سئوال عمده ای که من از شما دارم بعنوان کسی که چهل سال است میبینم که زندان رفتی و تهدید شدی و بسیاری از رفقای مبارزت را ازدست دادی، الان داری بعد از چهل سال ارزیابی میکنی از عملکرد خودتان و تشکیلاتتان ، آیا نگاه انتقادی هم دارید به این عملکرد ها، آیا خطا کرده اید ،؟؟؟؟؟
عبدالله مهتدی: بله بدون شک کسی که در جریالن زنده عمل و فعالیت اجتماعی و سیاسی است هیچوقت مصون از خطا و معصوم نیست و این کار را کردیم در ده ۱۹۹۰ میلادی تا سال ۲۰۰۰ دوره تجدید نظر و وارسی مجدد افکار و ایدئولوژی ها و سیاست ها و خیلی چیز ها بود ما مبناهای نوینی را درست کردیم بنابراین حتما این وارسی ها همیشه لازم است،.
یکی از مهمترین تصمیماتی که گرفتیم مربوط به چهل سال قبل و ۲۸ مرداد بر میگردد ،۲۸ مرداد من منظورم کودتا و دکتر مصدق و اینها نیست منظور من ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ است که روز تلخ و سیاهی در کردستان و برای کل ایران بود و آن روزی بود که ایت الله خمینی فرمان هجوم و یورش همه جانبه به کردستان را داد، بر اساس شایعات غلط و نادرست و به اتهام مطلقاً بی اساس که گویا زنان مسلمان در مسجد به گروگان گرفته شده اند و همه باید بروند و از دست کردها نجات بدهند این زنهای مسلمان را!!!
که اصلاً پوچ است و اگر مسئله زنان بود چرا چهل سال است این جنگ ادامه دارد؟؟
مسئله اساسی برای رژیم جدید روی کار آمده که تازه بر سر کار آمده بود و فوق العاده مستبد و تمامیت خواه بود این بود که کردستان ساز دیگری میزد و آنجا ملا ها حاکم نبودند و احزاب سیاسی مدنی بودند و شخص روحانی برجسته ای که داشتیم به اسم شیخ عضدالدین حسینی ایشان هم کاملا معتقد به جدایی دین از حکومت بود با وجود اینکه دیندار بزرگی بود ولی سکولار بزرگی بود از لحاظ دیدش به لحاظ مذهبی، و سیاست و همه ما رفراندوم فروردین ۱۳۵۸ را رد کردیم و به شما بگویم اولین حزبی که این کار را کرد کومله بود و فرداش بلافاصله شیخ عضدالدین و هفته بعدش حزب دمکرات اینکار را کردند و در نتیجه ما روسری یا توسری نداشتیم و نه کسی میخواست و نه میتوانست این کار را با زنان بکند اتحادیه های کارگری آزاد بودند و نمایش و امور فرهنگی و امن ترین جا کردستان بود در کردستان نه کسی اعدام و شکنجه شد و نه مشروب فروشی ها تخریب شدند حتی به شما بگویم بهایی هایی که خانه اشان را میسوزاندند و آتش میزدند ما در کردستان به آنها پناه دادیم من شخصا فرا خوان دادم که بهایی ها را در خانه ها بپذیرید دها و صدها خانواده بهایی آمدند در کردستان و سکنا پیدا کردند کردستان خون کسی را نریخته بود و تجاوزی به جایی نکرده بود.
این را بر نمی تافت رژیم جدید و بهمین دلیل ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ حمله همه جانبه و نا مشروعی را شروع کرد و اعدامهای فوری ۵ دقیقه ای که عکسهایش مانده و داغشان بر دل شهر و مردم کردستان نشست و این عکسها جوائزی را برده و این جنایات را ثبت کرده است.
خوشبختم که بگویم که آنروز روز بسیار تلخی بود برای کردستان ولی باید بگویم آغاز مبارزه و مقاومت مردم کردستان شد و در ساعت ۲ بعد از ظهر که اطلاعیه خمینی پخش شد از رادیو شب نشده ما اطلاعات سیاسی وفرهنگی و پیشمرگه را در تقابل با این یورش انجام دادیم و بنظر من صفحه درخشانی شروع شد خیلی ها، قلم در کف دشمن بود و رسانه ها در دست حکومت بنابراین دروغهای شاخدار زیادی گفتند که کردها سر میبرند و در عروسیشان سر پاسدار میبرند که مطلقاً حقیقت ندارد کردستان آرامش طلب و صلح جو بود متاسفانه با یک رژیم بسیار بیرحم و غدار روبرو بود که بی جهت و بیدلیل مورد حمله قرار گرفت و خوشبختانه نخواست زانو بزند و تصمیم گرفت ایستاده بمیرد و خیلی از فرزندانش را از دست داد ولی افتخار و عزت بزرگی پیدا کرد.
امروز اگر میبینید به اشکال دیگر لزومی ندارد که همیشه یک شکل مبارزه باشد امروز اگر می بینید اعتصابهای عمومی موفق در کردستان است و اگر میبینید که در زمینه محیط زیست مردم چه فعالیتی و چه شور و شوقی نشان میدهند و در همه زمینه های سیاسی و مدنی دیگر ریشه در این واقعیت دارد و میخواستم یادی از این روز بکنم چون خیلی از بینندگان ممکن است از واقعیت خبر نداشته باشند و روایت های کاذب جمهوری اسلامی به گوششان خورده باشد.
با ما باشید و برنامه پنجره ای رو به خانه پدری را با دوستان و آشنایان خود به اشتراک بگذارید، منتظر شنیدن نظرات شما پیرامون این برنامه هستیم.