با صدور حکم بیست سال حبس برای سه شهروند بهایی در اصفهان، محکومیت به زندان پیروان این آیین دینی در روزهای اخیر به بیش از یکصدسال رسیده است.
در روزهای اخیر آرش نبوی شهروند بهایی اهل اصفهان با اتهام «فعالیت تبلیغی مغایر با شرع اسلام» به 10 حبس محکوم شد. همچنین حمید منزوی و ارشیا روحانی دو شهروند اصفهانی دیگر نیز از سوی دادگاه انفلاب این شهر به تحمل پنج سال حبس و 50 میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شدند. این در حالی است که مدتی قبل نیز 5 شهروند اهل کرمان هر کدام به 5 سال حبس و محرومیت‌های اجتماعی محکوم شده بودند.
چندی پیش و در ادامه روند افزایش فشار و سرکوب جامعه بهاییان، مسوولان جمهوری اسلامی دستور تخریب شالیزارها و محصولات کشت شده متعلق به برخی بهاییان ساکن یک روستا در استان مازندران را دادند.
بر این اساس ماموران حکومتی در حالی دست به تخریب هکتارها زمین از شالیزارهایی در روستای احمدآباد مازندران زدند که گفته می‌شود ۸۰ خانواده بهائی سال‌هاست در آن زندگی و از طریق کشاورزی امرار معاش می‌کنند.
به نظر می‌رسد موج جدیدی از سرکوب بهاییان در ماه‌های اخیر از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی تشکیل شده است و بازداشت‌ها، صدور احکام زندان بلند مدت و آزار و اذیت خانواده این قشر دینی نمونه‌ای از این فشارها عنوان شده است.
هر چند که جمهوری اسلامی آیین بهائیت را به رسمیت نمی‌شناسد و مقام‌های قضایی و امنیتی آن بارها بهائیان را «جاسوس و دشمن» خوانده‌اند اما نهادهای بین‌المللی حقوق بشری رفتار حکومت ایران را در برابر این افراد، «نقض سیستماتیک حقوق بشر» می‌دانند.
ممنوعیت از تحصیل در دانشگاه، محرومیت از طیف گسترده‌ای از مشاغل، اخراج از بخش دولتی و ایجاد محدودیت‌های متعدد در بخش خصوصی، صدور احکام بازداشت و زندان‌های بلند مدت و تخریب منازل و محل کسب، تنها برخی از محدودیت‌ها و اقدام‌های سرکوب‌کننده علیه شهروندان بهایی در جمهوری اسلامی عنوان شده است.
بر اساس آمار منابع غیر رسمی، بیش از 300 هزار بهایی در ایران زندگی می‌کنند و حکمرانان جمهوری اسلامی با استناد به اصل 49 قانون اساسی که دولت را موظف می‌کند ثروت حاصل از موارد غیر مشروع را به بیت‌المال بدهد، با به رسمیت نشناختن این اقلیت دینی، پس از سرکوب، اموال آنها را توقیف می‌کند.
مطابق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی همه انسان‌ها حق دارند از آزادی دین و تغییر دین یا اعتقاد و آزادی اظهار آن به صورت فردی یا جمعی یا به طور علنی یا در خفا برخوردار باشند با این وجود در طول چهار دهه گذشته، اذیت و آزار بهائیان در ایران توسط نهادهای سازمان ملل متّحد و جامعۀ بین‌المللی به نحوی گسترده مستند و محکوم شده است.
مقامات قضایی جمهوری اسلامی، همواره ادعا می‌کنند که دلایل بازداشت بهائیان در کشور مربوط به فعالیت‌های آنان در زمینه «محیط زیست»، «آموزش کودکان»، «جاسوسی برای اسراییل» «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل گروه‌های ضد نظام» است. ادعاهایی که همواره از سوی جامعه جهانی بهاییان یا افراد بازداشت شده تکذیب می‌شوند.
بر اساس اسناد محرمانه‌ای که چندی پیش با هک قوه قضاییه در فضای مجازی منتشر شد، 31 شهریور 99 جلسه‌ای با حضور نمایندگان تعدادی از سازمان امنیتی و دولتی ایران در فرمانداری شهر ساری برگزار شده بود که گفته می‌شود در این جلسه تصمیماتی مبنی بر افزایش قابل توجه سرکوب اقلیت‌های دینی هم‌چون دراویش و پیروان آیین بهایی گرفته شده بود.
بر اساس اسناد منتشر شده از این جلسه، علاوه بر افزایش کنترل فعالیت شهروندان بهایی در بازار و جلسات خصوصی، از مدیران ادارات آموزش و پرورش خواسته شده بود دانش آموزان بهایی را شناسایی و اقدام به جذب آنان به اسلام کنند و همچنین روسای دانشگاه‌های این شهرستان نیز بر ممنوعیت تحصیل بهاییان در دانشگاه‌ها نظارت بیشتری داشته باشند.
با وجود آنکه جامعه بهایی ایران بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان در کشور هستند و رویکرد حاکمیت علیه این افراد همواره سرکوب سیستماتیک عنوان شده اما به نظر می‌رسد افزایش این فشارها از سرکوب گسترده‌تری در هفته‌های آتی خبر می‌دهد و باید دید واکنش جامعه جهانی به موج جدید این فشارها چیست.
