شهردار زاکانی و تحقق رویاهای روحانیون با دیوار کشی برای پارکها و گسترش پارک‌های زنان

موضوع ایجاد پارک‌های زنانه و دیوارکشی در پارک‌های شهری در روزهای اخیر به یک چالش اصلی در شهر تهران تبدیل شده است. ناصر امانی عضو شورای شهر تهران، ضمن تایید موضوع دیوارکشی و حصارکشی پارک‌های تهران، گفته است که قصد برنامه‌ریزان این بوده است که این پارک‌ها دید نداشته باشد. وی با بیان این موضوع که خانم‌هایی که به این مجموعه‌ها می‌روند، می‌خواهند لباس‌های خود را در بیاورند و ورزش کنند، گفته است به همین دلیل این زنان باید از دید نامحرم دور باشند. وی همچنین گفته است که قرار است بخشی از پارک به مادرانی اختصاص یابدکه با فرزند و بدون همسرشان به پارک می‌آیند.
وی این طرح را طرح زاکانی خوانده و گفته است که این طرح یکی از ایده‌هایی است که آقای زاکانی از ابتدای حضور خود در شهرداری مطرح کرده است. بنا به اظهارات این عضو شورای شهر تهران نظر زاکانی این است که برخی از خانم‌ها که با بچه‌های کوچک خود به پارک‌ها می‌آیند، باید امکان داشته باشند که راحت‌تر بتوانند با بچه‌های‌شان بازی کنند.
وی همچنین گفته است که این طرح در حدود ۲۰ پارک اجرا شده است. امانی در عین حال گفته است که طرح زنانه و مردانه کردن پارک‌ها به هیچ عنوان مطرح نیست.
وی گفته است نه شهرداری موضوع زنانه مردانه کردن پارک‌ها را مطرح کرده و نه شورای شهر این را می‌پذیرد که پارک‌های تهران حالت جنسیتی بگیرد و تفکیک شود.
وی هدف اصلی این طرح را اختصاص فضایی در داخل پارک‌ به مادرانی دانسته که می‌خواهند با بچه‌های خود راحت‌تر باشند.
در عین حال به نظر می‌رسد که این اقدام در دیگر شهرها با تندروی و افراطی‌گری بیشتری در حال اجراست. یکی از پارک‌های شهر بجنورد که پیش از این به پارک بانون تبدیل شده، در روزهای اخیر فضای محصور خود را نیز گسترش داده و دیوارکشی را علاوه بر دیوار پارک به پل عابر پیاده نیز گسترش داده است. این اقدام شهرداری بجنورد که به عنوان جداسازی فضای داخل شهر و تفکیک محل عبور و مرور به مردانه و زنانه تعبیر شده است،‌ با تکذیبیه‌ی شهردار بجنورد مواجه شده است.
گرچه شهرداری اقدام به دیوارکشی پل عابر پیاده و محصور کردن آن کرده است، اما شهردار بجنورد اعلام کرده است که این اقدام به معنی دیوارکشی در خیابان و زنانه مردانه کردن پیاده روها نیست و تنها به این دلیل صورت گرفته است که در ادامه محصور بودن پارک بانوان، پل عابر پیاده متصل به آن نیز باید محصور و دیوارکشی می‌شده است.
وی گفته است که این جوسازی به دلیل مخالفت با دولت ابراهیم رئيسی صورت گرفته و تاکید کرده است که منظور از این کار این نبوده که پیاده‌رو زنانه و مردانه شود. وی این امر را اساسا کذب دانسته و گفته است که چنین اقدامی نه مبنای عقلانی دارد و نه مبنای فنی.
به گفته‌ی کارشناسان، گرچه در حال حاضر همانگونه که مدیران شهری ادعا می‌کنند، این جداسازی به ایجاد فضاهای خاص برای زنان در داخل پارک‌ها برای زنان محدود مانده است، اما کارشناسان تاکید دارند اکر واکنشی نسبت به این اقدام شهرداری‌ها صورت نگیرد، حوزه مدیریت شهری به بهانه ایجاد فضای راحت برای زنان، روز به روز این فضاهای تفکیک‌شده را گسترش خواهد داد و‌ در نهایت به محدودشدن هرچه بیشتر فضاهای مختلط دامن خواهد زد.
ضمن اینکه بسیاری از ناظران تاکید دارند که تامین فضای ویژه‌ی اختصاصی برای افراد محجبه در داخل فضای عمومی پارک‌ها، در شرایطی که فضای مختلط آزاد برای عموم جامعه ‌فراهم‌ نیست، اقدامی یکسویه است که حقوق بقیه افزاد جامعه را در برخورداری از فضاهای مختلط آزاد، نادیده گرفته است