مصاحبه مسعود پزشکیان با تاکر کارلسون و مواضع وی درباره مذاکره و همکاری با آژانس اگرچه با کلیدواژه «انفجار بمب روی میز مذاکره» و تأکید بر ضرورت اعتماد در بازگشت به گفت‌و‌گو و مرزبندی با اسرائیل مورد توجه قرار گرفت؛ مورد پسند جریان اصولگرا نبود و با واکنش‌های تندی در رسانه‌های محافظه‌کار همراه شد.
مسعود پزشکیان در گفت‌وگویی با تاکر کارلسون خبرنگار آمریکایی مواضع جمهوری اسلامی در خصوص همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جنگ اخیر با رژیم اسرائیل و شرایط ایران برای از سرگیری احتمال مذاکرات با آمریکا را تشریح کرد.
او گفت: امیدواریم پس از عبور از این بحران، باز بتوان به میز مذاکره بازگشت، البته این نیازمند یک شرط است: اعتماد به روند گفت‌و‌گو. نباید در میانه گفت‌و‌گو، مجدداً به رژیم اسرائیل اجازه حمله داده شود و آتش جنگ آغاز گردد.
پزشکیان همچنین گفت: ما بر سر میز مذاکره بودیم. در حال گفت‌و‌گو بودیم و رئیس‌جمهور آمریکا برای ایجاد صلح ما را دعوت کرده بود. در آن جلسه به ما گفتند تا زمانی که ما اجازه ندهیم، اسرائیل حمله نخواهد کرد. اما در جلسه ششم، در حالی‌که ما همچنان در حال مذاکره بودیم، عملاً روی میز مذاکره بمب انداختند و دیپلماسی را نابود کردند. با این حال، درباره نظارت، بدون تردید آماده‌ایم مجدداً وارد گفت‌و‌گو شده و راستی‌آزمایی کنیم. ما هرگز از راستی‌آزمایی فرار نکرده‌ایم و آمادگی داریم که باز هم بررسی انجام شود، ولی متأسفانه، در پی حمله آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ما، بسیاری از تجهیزات و اماکن تخریب شده و دسترسی به آنها به سادگی ممکن نیست. باید صبر کنیم تا ببینیم آیا امکان دسترسی مجدد وجود دارد یا خیر.
این اظهارات و مواضع پزشکیان، اما مورد پسند برخی جریان‌های سیاسی در داخل نبود. مخالفان مذاکره که در روز‌های بعد از جنگ سرسختانه‌تر از قبل به راهکار‌های دیپلماسی «نه» می‌گویند از این رویکرد رئیس جمهور اسلامی خوششان نیامد. در همین راستا روزنامه خراسان که نزدیک به محمدباقر قالیباف است، نوشت: «مصاحبه رئیس جمهور با تاکر کارلسن امروز در حالی انجام شد که بسیاری انتظار داشتند رئیس‌جمهور ایران با موضعی تهاجمی‌تر، مسئولیت آمریکا در جنایات اخیر را صریح‌تر به چالش بکشد. اما رویکرد میانه‌رو و محاسبه‌شده او، به‌زعم نزدیکان دولت، بر پایه یک هدف راهبردی تعریف شده بود: ایجاد شکاف در محور تل‌آویو–واشنگتن و رساندن پیام تهران به پایگاه رأی ترامپ. حال باید دید این استراتژی نرم‌گویانه، در عمل تا چه اندازه توانسته در زمین حریف، ضربه‌ای مؤثر وارد کند.
لحن سایر روزنامه‌های اصولگرا در انتقاد از پزشکیان، اما تندتر بود، مثلا «کیهان» با عنوان «آقای پزشکیان مشاوران خود را عوض کنید!» نوشت: «اظهارات آقای پزشکیان در این مصاحبه با «مواضع کشورمان» فاصله‌ای پر‌ناشدنی دارد! جناب ایشان مواضع برخی از مشاوران غربگرای خود را بیان کرده‌اند و نه مواضع ایران عزیز و سربلند را (!).»
این روزنامه اصولگرا افزود: «جناب پزشکیان در حالی که خودتان از انفجار میز مذاکره سخن می‌گویید، ابراز امیدواری درباره بازگشت دوباره به میز مذاکره غیر از نادیده گرفتن جنایت آمریکا و پذیرش دوباره فریب مذاکره و «تله» بودن آن چه مفهوم دیگری می‌تواند داشته باشد؟!»
حسین شریعتمداری در ادامه نوشته: «جناب پزشکیان! تمامی مقامات آمریکائی و مسئولان رژیم اسرائیل، از ترامپ و نتانیاهو گرفته تا وزرای خارجه و جنگ و… با صراحت تاکید می‌کنند که حمله رژیم اسرائیل به ایران نه فقط با هماهنگی، بلکه با مشارکت آمریکا و اسرائیل بوده است. آنوقت شما طوری سخن می‌گویید که انگار آمریکا از همه جا بی‌خبر بوده و اسرائیل با حمله خود باعث برهم زدن مذاکرات شده است؟! آقای پزشکیان! این سخن با شخصیت شما نا‌همخوان است و صد البته به دیدگاه ویرانگر برخی مشاوران حضرتعالی شباهت عجیبی دارد!»
وی همچنین خطاب به رئیس دولت نوشت: «جناب پزشکیان به مشاورانتان عتاب کنید و تاکید بفرمائید که ادامه مذاکره با آمریکا «اگر خیانت نباشد، حتماً حماقت» است و آنها را -چه یک نفر و چه چند نفر- از خود برانید. به مصلحت شماست.»
روزنامه جوان نیز در سرمقاله خود با تیتر «چرا به تاکر گفته نشد آنچه باید گفته می‌شد؟!» نوشت: «وقتی می‌گوید «ترامپ به اندازه کافی توانایی دارد که خاورمیانه را شکوفا کند و آینده‌ای روشن و صلح‌آمیز به ارمغان بیاورد»، این تفکیک را بین ترامپ واقعی و ترامپ خیالی نیز قائل میشود! در حالی که باید مشخصاً از «امریکا» و «رژیم صهیونی» نام برده می‌شد و این دو «یکی» دیده می‌شدند و بر این یکی‌بودن اصرار و صد‌ها دلیل متقن آورده می‌شد، و از ترامپ نیز باید آن‌گونه که خود با افتخار خودش را به جهان معرفی می‌کند، یاد می‌شد، نه کمتر از آن! شاید کسانی با اشاره به شخصیت خودشیفته و توجه‌طلب ترامپ بگویند «این بخش از سخنان پزشکیان حاصل مشاوره متخصصان و روان‌شناسان بوده است»، اما از این‌گونه سخنان، مافیای یهود بیشتر از اینها در گوش او می‌خوانند و ترامپ خود نیز «باور»ی دارد و چندان با این جور سخنان احساساتش شکوفا نمی‌شود، و اگر روان‌شناسی توصیه کرده باشد که از نام‌های مقام‌های رژیم و امریکا به جای نام‌های ساختار سیاسی این کشور‌ها استفاده شود، شاید او گمان کرده است که مشاوره ازدواج می‌دهد نه مشاوره سیاسی! و در نهایت ما اکنون ملتی خشمگین هستیم و نمی‌توانیم مانند روز‌های صلح‌وصفا سخن بگوییم. نشان‌دادن خشم ملت عین عقلانیت است. اگر در جای خود خشم خود را نشان ندهیم، و روان‌شناسانه سخن بگوییم، در بی‌جای مکان و زمان پاسخ ما را به‌گونه‌ای می‌دهند که کار از دست روان‌شناسان خارج شود!»
این روزنامه اصولگرا از پاسخ پزشکیان درباره تهدید به ترور انتقاد کرده، اما سخنان رئیس دولت درباره بازگشت به مذاکره را سنجیده ارزیابی می‌کند. در عین حال نوشته: «سخنان مثبت و ارزشی و اخلاقی گفتن در این وضعیت، همانند رفتار کسانی است که در اوج بمباران‌های تهران از اهمیت «خرد ناب ایرانی» و «صلح ایرانی» و گفت‌وگوی سازنده مبتنی بر عقلانیت با نتانیاهو و ترامپ یاد می‌کردند!
یک گفت‌و‌گو در این سطح و در این صحنه را همه جهان می‌بینند، پس نباید گفت که مخاطب این سخنان امریکایی‌ها بودند یا که بود و که نبود. باید با همه جهان صحبت می‌شد؛ و همه آزادگان جهان اکنون باید نفرت و خشمی را که خود در دو سال اخیر از رژیم صهیونی و امریکا- حتی در قلب دانشگاه‌های امریکا- ایجاد کرده‌اند، در سخنان ما هم می‌دیدند.»
جمهوری اسلامی، اکنون در برزخی بزرگ گرفتار آمده، از یکسو بعد از شکست در جنگی ۱۲ روزه نمی‌خواهد حکومت را هم از دست بدهد و نیاز به مذاکره دارد تا چند. صباحی بر عمر حکومت خود بیفزاید و از طرفی دیگر منم منم زدن‌ها و توهم قدرت اول منطقه بودن،لحظه‌ای آرامش نمی‌گذارد
