سخنان آیت الله علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در روز نخست سال جدید نشان داد که بعد از گذشت سه دهه از برنامه هسته ای و خسارتهای بی شماری که این برنامه به کشور زده استف رهبر جمهوری اسلامی همچنان در دام این توهمات هسته ای قرار دارد.
وی سعی کرد مهمترین چشم‌اندازهای جمهوری اسلامی در سال جدید را برای مردم تشریح کند ولی در تصویری که ارائه داد نشان داد همچنان پاردایمهای قبلی فکریش که بر پایه محاسبات اشتباه تنظیم شده کماکان ذهنیت وی را شکل داده است . خامنه ای همچنان به مسیله هسته ای به عنوان سوخت جایگزین اشاره میکند ولی توضیح نمی دهد این سیاست که صدها میلیارد دلار خسارت برجا گذاشته است چگونه فقط برای هزار مگا وات تولید برق هزینه شده است . در حالیکه در همین چند سال اخیر دولت امارات متحده عربی با پنج میلیارد دلار بیش از پنج برابر ایران برق هسته ای توانسته در اختیار قرار بگیرد . مرداب هزینه هسته ای که روز به روز گسترده شده است . رهبر جمهوری اسلامی و هوادارانش را در موضع غیر قابل دفاعی در افکارعمومی در توجیه سیاست هسته ای وغنی سازی قرار داده است که بیش از جنگ با عراق به اقتصاد کشور ضربه زده است.
خامنه‌ای همچنین بدون اینکه به تاثیر تحریم‌ها در نابودی اقتصادی ایران و اصرار وی بر تداوم انرژی هسته‌ای اشاره کند، به مشکلات اقتصادی ایران طی ده سال گذشته اشاره کرد و با بیان اینکه ایران در 10 سال گذشته و در دهه 90، با انباشت چالش‌های اقتصادی مواجه بوده است، تاکید کرد باید برای آنها به درستی فکر شود تا اسباب آسایش برای مردم فراهم شود.
سخنان خامنه ای به گونه ای بیان شده بود گویی خودش هیچ نقش در پدید امدن انها نداشته است ارایه دهد. در حالیکه نقش وی در انتخاب سیاست هسته ای ، حمایت از دولت احمدی نژاد که در تلف کردن منابع گسترده کشور نقش مهمی در هشت سال داشت و گسترش بخشهای اقتصادی متعلق به نهاد رهبری مانند ستاد اجرایی فرمان امام و استان قدس رضوی که عملا بیش از نیمی از کشور را در تحت سیطره و اختیار رهبر قرار داده است مهمترین عوامل پدید امدن سیاستهای مخرب اقتصادی بوده است .
خامنه‌ای همچنان در این توهم است که نباید اقتصاد کشور را به تحریمهای آمریکا گره زد وی مدعی شد سیاستهای جدید نشان داده است که با وجود تحریمهای آمریکا هم می‌شود تجارت خارجی را رونق داد و هم می‌شود وارد قراردادهای منطقه‌ای شد و هم در وضعیت نفت پیشرفت کرد. وی مدعی است که که کشور باید طوری اداره شود که تحریم‌ها به کشور ضربه اساسی نزند.
سخنان خامنه ای مبنی بر اینکه با افزایش درآمدهای نفتی مقامات نباید اقدام به افزایش واردات کنند ، بلکه آن را برای محکم کردن بنیان‌ها و زیرساخت‌های اساسی کشور به کار بگیرند. برخی ناظران را به این مسئله رسانده است که ممکن است سیاست جدید اداره کشور بر مبنای مالیات و افزایش قیمت خدمات دولتی تنظیم شود و خامنه ای با این سیاست میخواهد در امد نفتی را فقط صرف هزینه های دفاعی یا نهادهای متعلق به رهبری کند.
در عین حال خامنه‌ای این اظهارات را در حالی عنوان میکند که میزان تجارت خارجی ایران در حال حاضر رقمی کمتر از ۱۰۰ میلیارد دلار است که همان هم توسط بخش خصوصی و تعداد خاصی از بازرگانان ایرانی انجام می‌شود که با اعتبارهای سالیان گذشته خود اقدام به صادرات برخی کالا می‌کنند و تجارت بین‌المللی به مفهوم واقعی تجاری و بازرگانی سال‌هاست که در ایران وجود ندارد و فعالیت‌های بازرگانی به فعالیت‌های محدودی توسط چند بازرگان محدود ایرانی محدود می‌شود و نمی‌توان نام آن را تجارت خارجی گذاشت. علاه براین فعالیت بانکی بین المللی کشور عملا در بسیاری موارد مسدود شده است .
نباید فرامئش کرد که نگاه غیرواقعی خامنه‌ای و متوهمانه وی به موضوع تجارت خارجی و بازرگانی این شرایط را برای کشور ایجاد کرده است و به نظر میرسد که ادامه‌ی آن همچنان مشکلات کشور را تشدید خواهد کرد.
وی تصور میکند که توسعه‌ی تجارت خارجی به این معنی است که ایران محصولات درجه‌ی چندم خود را به دنیا صادر کند، اما در عین حال از واردات کالاهای ساخته شده‌ی دیگر کشورها به ایران جلوگیری کند.
کشورها در صورتی رفع تحریمهای ایران را عملیاتی خواهند کرد که از طرف جمهوری اسلامی تضمین کافی برای واردات کالاهای ساخته‌شده‌ی خود را هم داشته باشند و در عین حال تحریمهای کنونی امریکا و نظام بانکداری بین المللی علیه ایران برداشته شود ، اما رهبر جمهوری اسلامی انتظار دارد که بدون اینکه کالاهای کشورهای غربی وارد ایران شود، این کشورها با رفع تحریم‌ها امکان صادرات تمامی محصولات ایران من جمله محصولات معدنی و محصولات صنعتی ایران به سراسر جهان را فراهم کنند اما محصولی از این کشورها وارد ایران نشود.
این همان مساله‌ای است که باعث شد بعد از برجام روابط تجاری با امریکا شکل نگیرد ر با جلوگیری از ورود محصولات امریکایی به ایران، عملا این تصور برای امریکا ایجاد شد که این کشور از رفع تحریم‌ها علیه ایران هیچ گونه سود اقتصادی نبرده است.
به نظر میرسد که خامنه‌ای همین رویکرد را در دور جدید رفع و کاهش تحریم‌ها هم تکرار خواهد کرد. آن هم در شرایطی که تمامی کارشناسان تاکید دارند که تنها راه دریافت تضمین از امریکا و دیگر کشورهای غربی برای پایبندی به لغو تحریم‌ها و خودداری از بازگشت مجدد تحریم‌ها علیه ایران، همین است که ایران با توسعه‌ی بازرگانی بین‌المللی ایران، عملا منافع دیگر کشورها از تجارت با ایران را حداکثری کند تا به سهولت مسیر بازرگانی ایران را قطع نکنند.
