روزگار آلترناتیو – قسمت دوم / افعال بی فاعل

افعالی که در فقدان آلترناتیو بی فاعل می مانند.

در جریان مبارزات برای سرنگون کردن یک حکومت استبدادی و مورد تنفر مردم هم لازم است دنبال فاعلی باشیم که بتوان اجرای فعل ها را از آن انتظار داشت. بخصوص اگر ما سکولار دموکرات ها دنبال رسیدن به اهداف خود، که تشکیل یک حکومت سکولار دموکرات

ملت مدار و تکثرگرا باشد، هستیم باید در برابر این حکومت خون ریز آلترناتیو خود را بوجود آوریم تا راه و چاه را از هم تشخیص دهد، فاعلی باشد که مبارزات را رهبری کند، دست ها را در دست هم بگذارد، عفو عمومی بدهد. به پاسداران بگوید که به چه شرطی شغل خود را حفط خواهند کرد. به ملت های دیگر مشکلات و دردهای ملت ایران را توضیح دهد و هزار فعل دیگر…

مشکل ما در فقدان فاعل یا آلترناتیوی است که مردم به آن اعتماد کنند، راهنمائی هایش را نقشهء راه خود بدانند و به آنها عمل کنند. مدعیان فاعل بودن تنها وقتی می توانند ادعای خود را به اثبات برسانند که

مردم نشان دهند که آنها را به راهنما بودن پذیرفته اند. رهبری از دل آن ادعای فاعلیت و این پذیرش مردمی است که بوجود می آید، جان می گیرد و کارآمد می شود.

تهیه شده توسط حزب سکولار دموکرات ایرانیان

یوتیوب