تو را با سپیده چه پیمان بود؟
تو را با سپیده چه پیمان بود-
که نماز را
– حلّاج وار –
از خونِ خویش وضوء کردی
و عشق را
تا ارتفاعِ دار
پذیرفتی (۱)
**
*
وقتی تو
با آخرین ستاره می‌رفتی
از خاورانِ خونت
خورشید می‌شکفت.
**
*
از سپیده آینه‌ها کردم
از سپیده آینه‌ها کردم-
آنچنان که شوکتِ حماسیِ مرگت
تا «بی نهایت»
امتداد داشته باشد…
*
_____________________
زیباترین فرزندان آفتاب» ازاحمد شاملو است. «*-
۱-درعشق دو رکعت است که وضوء آن درست نیاید اِلّا به خون، حسین بن منصور حلّاج
