از هر درى سخنى – قسمت بیست و سوم

رضا دقتی در سال ۱۳۳۳ در تبریز به دنیا آمد. در کودکی قالی‌بافی را فرا گرفت و از همان اوان زندگی رنگ‌ها، شکل‌ها و طرح‌های قالی مقابل دیدگانش بود به نوعی که خودش آن تجارب را اولین آموزشهای ترکیب‌بندی می‌داند. در ۱۴ سالگی دارای یک دوربین عکاسی کوچک شد و اولین عکس را از حیاط خانه انداخت. در گیرودار انقلاب وقتی که بیست و پنج ساله بود، روزی صدای تظاهرات دانشجویان در خیابان شنید. با شروع تیراندازی سربازان به طرف دانشجوها و وقتی دید که یکی از دانشجویان در حال گریز عکس می‌گیرد، او نیز شروع به عکاسی کرد و این کار را در روزهای بعد هم ادامه داد به گونه‌ای که یک آژانس خبری فرانسه از وی خواست تا از اعتراضات و تظاهرات برای آنها عکس تهیه کند. نتایج و استقبال غیرقابل باور بود. عکسها در پاری ماچ، اشترن و نیوزویک به چاپ رسیدو چند هفته بعد، او با نیوزویک قراردادی امضاء کرد. در جریان گروگانگیری وی تنها عکاسی بود که جلوی سفارت ایالات متحده حضور داشت. بعدها به هنگام عکسبرداری از جنگ ایران و عراق نیز در منطقه حضور یافت و زخمی شد. رضا دقتی همواره تصویر را به عنوان وسیله‌ای برای پیشبرد اهداف انسان دوستانه و مبارزات خود علیه استبداد به کار گرفته است. وی در سال ۱۹۹۰، پس از عقب‌نشینی شوروی از افغانستان، مسئولیت پخش کمکهای جامعه بین‌الملل را از طرف سازمان ملل متحد پذیرفت و به‌دنبال این تجربه بنیاد فرهنگی آیینه را در سال ۲۰۰۱ در کابل تأسیس کرد. در «بنیاد فرهنگی آیینه» تاکنون صدها تن از دختران و پسران افغان در رشته‌های روزنامه نگاری، عکاسی، فیلم برداری وطراحی تحت نظر اودر بالاترین سطح حرفه‌ای آموزش یافته و جذب دنیای کار حرفه‌ای در سطح بین‌المللی شده‌اند.

یوتیوب