این بیست نهمین برنامه `یکی بود، یکی نبود` است: این هفته با شعر سیمین بانو بهبهانی آغاز میکنم که در هر واژه و کلامش آیینه است از تاریخ زندگی ما ملت، و ناصر ملک مطیعی و ماجرای فیلم بازی کردنش بعد از ۳۱ سال که هم خوشحال کنند است و هم نگران کننده. و از دوبله سینمای ایران شرح حال علی کسمایی پدر دوبلاز ایران و سر آخر از بنان این صدای ماندگار موسیقی ایرانی که خانهاش را ویران کردند. و سر میزنیم به گورستان ظهیر الدوله که شاید تنها موزهای از بزرگان ادبی، سیاسی و هنری همهٔ این زمانها بوده، موزهای نه برای زندگان…