صدیقه وسمقی، اسلامپژوه و منتقد جمهوری اسلامی، در نامه به چند کمیته سازمان ملل و نهاد حقوق بشری نوشته که به اتهام برداشتن روسری به زندان افتاده و به علت فقدان بینایی بیش از چهل روز است که حبس با شکنجه و اعمال شاقه را تحمل کردهام.
خانم وسمقی در این نامه گفته که بازداشت او «به طرز وحشیانه و خشونتباری» از سوی ماموران حکومتی صورت گرفته است که از لحاظ حقوقی تحت امر فرمانده کل قوا یعنی رهبر جمهوری اسلامی هستند.
وسمقی در این نامه با اشاره به تجربه خود در در ایام بازداشت، از کمیته حقیقتیاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر و نهادها و مجامع بینالمللی حقوق بشر خواست از هیچ تلاشی برای «بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم بهویژه به زنان» فروگذار نکنند.
این پژوهشگر دینی تجربههای خود و همبندیهایش را گویای آن دانسته که نهادهای متعددی چون دستگاههای قضایی و امنیتی و سازمان زندانها، از تمامی ابزارها برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و واداشتن آنان به تسلیم استفاده میکنند.
او با اشاره به اینکه فاقد بینایی است و با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازپرسی برده شده، تاکید کرد که بدون طی مراحل قانونی از شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین به زندان منتقل شده است.
این زندانی سیاسی در بخشی از نامهاش نوشت با وجودی این که انجام بسیاری از امور شخصی در زندان برایش دشوار و گاه غیرممکن است، مسوولان زندان به تقاضاش برای تعیین مددکار بیاعتنا بوده و در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
این دینپژوه درباره وضعیت جسمی خود در زندان خطاب به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل نوشت به دلیل تنشهایی که برایش ایجاد کردند، برای سه هفته با نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون روبرو بوده و نهایتا با وضعیتی وخیم، تحتالحفظ به بیمارستان اعزام شده و حالش چنان وخیم بوده که در طول درمان برای مدتی از هوش رفته است.
وسمقی تاکید کرده پس از پیگیریهای فراوان برای تایید موضوع فقدان بینایی به بیمارستان فارابی اعزام شده و گواهی عدم تحمل حبس برایش صادر شده است.
این فعال سیاسی و مدنی در ادامه نامهاش با اشاره به ادامه حبس خود با وجود صدور گواهی عدم تحمل حبس نوشته در این شرایط تحمل حبس برایش مصداق بارز حبس با شکنجه و اعمال شاقه است.
این فعال سیاسی ۲۶ اسفند پارسال توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی در منزل شخصیاش در تهران بازداشت شد.
او آبان پارسال ویدئویی بدون حجاب اجباری از خود در حساب کاربریاش در شبکههای اجتماعی منتشر کرده بود. وسمقی همان زمان گفته بود این اقدام خود را اعتراضی به رویه نظام دینی حاکم در برخورد با زنانی میداند که برای «پوشش اختیاری» تلاش میکنند.
این فعال سیاسی در نامه خود خطاب به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر، نهادها و مجامع بینالمللی حقوق بشر نوشته است: دهههاست بسیاری از زنان ایرانی با قانون حجاب اجباری مخالفند و من نیز در مخالفت با این قانون و اعتراض به سرکوب زنان و کرامت آنان روسری از سر برداشتهام.