شهریور امسال، “سرچ گزا”، رییس انجمن قلم مجارستان جایزه “یانوش پانونیوش” را به “سیمین بهبهانی” شاعر پر آوازه ی ایرانی تقدیم کرد. سرچ گزا این جایزه را – که ارزشش معادل ۵۰ هزار پوند است- همراه با یک دیپلم افتخار به دلیل تلاش سیمین بهبهانی در جهت گفت‌و‌گوی بین فرهنگ‌ها و تمدن‌ها و تلاش وی برای آزادی بیان به او اهدا کرد.
“سرچ گزا” همچنین ضمن اظهار خشنودی از آشنایی با سیمین بهبهانی، مجموعه اشعار او را به علاقه‌مندان به شعر در شهر پچ معرفی کرد. شهری که در سال ۲۰۱۰ به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا برگزیده شد. “گ. سوچی”، یکی از داوران جایزه “یانوش پانونیوش” درباره سیمین بهبهانی گفته است: “سیمین بهبهانی از بزرگ‌ترین شاعران عصر ما و یکی از شاعران نوآور در ایران است.”
سیمین بهبهانی هم در سخنانی با سپاسگزاری از برگزار کنندگان این مراسم، آرزو کرد که روزی برسد که ملت‌ها در سراسر جهان، فارغ از تفاوت‌های فرهنگی بتوانند در صلح و دوستی با یکدیگر زندگی کنند.
یانوش پانونیوش شاعر و دیپلمات برجسته ی مجاری قرن پانزدهم و از چهره های مطرح فرهنگی اروپا و از بنیانگذاران سنت اومانیسم به شمار می رود.
سیمین خلیلی معروف به سیمین بـهبهانی، زاده ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران است. او از دوازده‌سالگی به شعر روی آورد، در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد و در سال ۱۳۴۸به عضویت شورای شعر و موسیقی درآمد.
“سه‌تار شکسته”، “جای پا”، “چلچراغ”، “مرمر”، “رستاخیز”، “خطی از سرعت و از آتش”، “دشت ارژن”، “درباره هنر و ادبیات”، “آن مرد، مرد همراهم”، “کاغذین جامه”، “کولی و نامه و عشق”، “عاشق‌تر از همیشه بخوان”، “با قلب خود چه خریدم”، “یک دریچه آزادی” و “یکی مثلا این که” آثاری هستند که به قلم بهبهانی منتشر شده‌اند. آثاری که به عنوان شورانگیز ترین اشعار تعزلی سروده شده توسط زنان فارسی زبان شناخته می شوند.
سیمین بهبهانی پس از انقلاب غزلهایی در وزنهایی بی سابقه و با محوریت موضوعات اجتماعی سرود.
وی همچنین از مدافعان آزادی بیان و عضو هیأت دبیران کانون نویسندگان ایران در دوره نخست فعالیتش پس از انقلاب بهمن ۵۷ بود.
سیمین بهبهانی، مدتی پس از انتخابات بحث‌برانگیز سال ۱۳۸۸ ممنوع‌الخروج شد. او در آن زمان قرار بود به دعوت شهرداری پاریس به مناسبت روز زن در پاریس سخنرانی کند، اما در فرودگاه از سفر او جلوگیری کردند.
گزیده‌ای از غزلیات سیمین بهبهانی توسط فرزانه میلانی، استاد ادبیات در دانشگاه ویرجینیای آمریکا به انگلیسی ترجمه شده است. مبنای داوری جایزه “یانوش پانونیوش” ترجمه اشعار سیمین بهبهانی بوده است.
سیمین بهبهانی پس از دریافت این جایزه و بازگشت از بوداپست، در روز بنا به گفته ی فرزندش، ” علی بهبهانی “، به دلیل فشردگی برنامه های سفر، به دلیل بی نظمی در ضربان قلب و خونریزی به بخش “سی سی یو” بیمارستانی در تهران منتقل شد.
مینا استرابادی
