در آغاز پنجمین ماه از تظاهرات مردم، قطار اعتراضات به حرکت خود ادامه داد و در سه شنبه شب مردم معترض در محله‌های غرب تهران از جمله اکباتان، چیتگر ، باغ فیض، پونک، گیشا، شهران و مناطق شرق تهران ا ز جمله تهرانپارس و در شمال از جمله اقدسیه شعارهای ضد حکومتی علیه خامنه ای و حکومت جمهوری اسلامی سر دادند. این در حالیست که حکومت جمهوری اسلامی جدا از دستگیریهای گسترده اکنون به اخراج اساتید دانشگاه که از اعتراضات پشتیبانی کرده اند مبادرت ورزیده است. مهشید گوهری، استاد ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد در اینستاگرامش خبر داد که بعد از ۷ سال تدریس مستمر، این دانشگاه در پی حمایت او از دانشجویان معترض، اعلام قطع همکاری کرده است و اورا ااخراج کرده اند . وی همچنین خبر داده است که دانشگاه فردوسی مشهد با شماری از همکاران او هم قطع همکاری کرده است. چند روز پیش هم برخی از مدرسین دانشگاه جامعه شناسی دانشگاه تهران از اخراج اساتیدی که حامی اعتراضات بوده اند خبر دادند. این موج، موجی سراسری است و در همه دانشگاهها این روند در حال گسترش است.
اما در تحولی دیگر منابع اروپایی اعلام کرده اند که عدم قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریسم در روز دوشنبه توسط اتحادیه اروپا به دلیل برخی ملاحظات فرانسه و بلژیک بوده است. هرچند فرانسه هیچ گزینه‌ای را در قبال ایران نفی نمی‌کند، اما، این کشور ظاهراً آماده نیست که سپاه پاسداران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار بدهد. و مقامات فرانسوی از جمله مکرون رییس جمهور فرانسه تصریح کرده است که هدف تغییر رفتار رژیم ایران است، نه تغییر رژیم در ایران. همچنین وجود دهها گروگان اروپایی و غربی از جمله یک شهروند بلژیکی و هفت شهروند فرانسوی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران و نیز پرونده هسته ای ایران از جمله مواردی است که اروپا قصد دارد با احتیاط بیشتری گام بردارد. همجنین مقامات فرانسوی معتقدند اگر چه مذاکرات اتمی با تهران در حال احتضار است اما قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی که مسئول برنامۀ اتمی حکومت است، احیای توافق اتمی با ایران را عملا بی معنی خواهد ساخت و در نبود گزینۀ جایگزین، هیچکس در اروپا مایل نیست گواهی مرگ برجام را صادر کند. فرانسه همچنین ششصد سرباز در لبنان و دویست سرباز دیگر در عراق دارد و سپاه پاسداران که در هر دو کشور دارای نفوذ است می‌تواند از طریق نیروهای شبه نظامی نیابتی خود نظامیان فرانسوی را هدف حمله قرار بدهد.
حکومت نتوانست قطار اعتراضات را متوقف سازد و لذا قصد دارد نیروهای نخبه مخالف حکومت را از موقعیتهای شغلی خارج کند و انها را به سمت مهاجرت سوق دهد. حکومت از این طریق میخواهد کنترل کامل حکومت و جامعه را در دست بگیرد و در برابر تظاهرات اینده که بزودی فراخواهد رسید افراد نخبه و مخالف کمتری در نظام اداری و علمی و دستگاههای تصمیم گیرنده حضور داشته باشند.
